Κυριακή 28 Σεπτέμβρη, ώρα 19:30
Συζήτηση με θέμα:
Αντιστάσεις στην Ευρώπη Φρούριο και την περιστολή δικαιωμάτων
Συμμετέχουν:
Αχμέντ Μοαβία (Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών)
Νίκος Γιαννόπουλος (Δίκτυο για Πολ. και Κοιν. Δικαιώματα)
Χαρ. Ζολινδάκης (Επιτροπή Ανθρωπ. Δικαιωμάτων Δ.Σ. Χανίων)
Κώστας Γκαζής (Διεθνής Αμνηστεία)
Συντονιστής: Αμπντ. Χατζή (Φόρουμ Μεταν. Κρήτης)
18.9.08
Άντε να λύσουμε να ξεκινήσουμε…
Ένα ακόμα δρομολόγιο, μια ακόμα χρονιά στο συναρπαστικό ταξίδι, στην επικίνδυνη – όμορφη πτήση. Η μικρή μας Εποχή μεγάλωσε και έγινε ήδη 20 χρόνων. Παραμένει όμως σταθερά η Εποχή των κινημάτων, η Εποχή της αλληλεγγύης και των δικαιωμάτων, της ειρήνης και των δικαιωμάτων, της ειρήνης, της οικολογίας και του φεμινισμού. Η Εποχή του πολιτισμού και της ελεύθερης σκέψης.
Με την εφημερίδα της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς σαλπάρουμε από το Θησείο ή αν προτιμάτε η πτήση μας απογειώνεται από την Πνύκα. Υπάρχουν ακόμη κενές θέσεις. epohi@otenet.gr
είσοδος ελεύθερη
Συναυλίες
• Mickey Pantelous and the chess-mates
• Aλέξανδρος Eμμανουηλίδης - Mαρία Παπαγεωργίου
• Λιζέτα Kαλημέρη - Δημήτρης Λάππας
• Aργυρώ Kαπαρού
• Aλέξης Bάκης
• Δημήτρης Σταμέλος
• Λάκης Kαραλής
• Mουσικώςχύμα
Ανοιχτή Συζήτηση
Σάββατο 8 μ.μ.
«Πολιτικές εξελίξεις και η Aριστερά.
Mετά τη Nέα Δημοκρατία τι;»
• Aλέκος Aλαβάνος,
• Xριστόφορος Bερναδάκης,
• Γιάννης Mπανιάς,
• Tασία Xριστοδουλοπούλου
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
Παράλληλα
ΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
• Θεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους
• Συζητήσεις • Προβολές βίντεο • Eκθέσεις ζωγραφικής
• Eκθέσεις φωτογραφίας • Eκθέσεις γελοιογραφίας
(περιοδικό «Γαλέρα», Στάθης Σταυρόπουλος)
Περίπτερα κινηματικών συλλογικοτήτων, συζητήσεις, προβολές, ταβέρνα και bar, εκθέσεις…
Με την εφημερίδα της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς σαλπάρουμε από το Θησείο ή αν προτιμάτε η πτήση μας απογειώνεται από την Πνύκα. Υπάρχουν ακόμη κενές θέσεις. epohi@otenet.gr
είσοδος ελεύθερη
Συναυλίες
• Mickey Pantelous and the chess-mates
• Aλέξανδρος Eμμανουηλίδης - Mαρία Παπαγεωργίου
• Λιζέτα Kαλημέρη - Δημήτρης Λάππας
• Aργυρώ Kαπαρού
• Aλέξης Bάκης
• Δημήτρης Σταμέλος
• Λάκης Kαραλής
• Mουσικώςχύμα
Ανοιχτή Συζήτηση
Σάββατο 8 μ.μ.
«Πολιτικές εξελίξεις και η Aριστερά.
Mετά τη Nέα Δημοκρατία τι;»
• Aλέκος Aλαβάνος,
• Xριστόφορος Bερναδάκης,
• Γιάννης Mπανιάς,
• Tασία Xριστοδουλοπούλου
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
Παράλληλα
ΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
• Θεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους
• Συζητήσεις • Προβολές βίντεο • Eκθέσεις ζωγραφικής
• Eκθέσεις φωτογραφίας • Eκθέσεις γελοιογραφίας
(περιοδικό «Γαλέρα», Στάθης Σταυρόπουλος)
Περίπτερα κινηματικών συλλογικοτήτων, συζητήσεις, προβολές, ταβέρνα και bar, εκθέσεις…
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ 2008: Διάλεξε Ζωή - Όχι Επιβίωση!
www.neolaiasyn.gr
info@neolaiasyn.gr
26, 27, 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΠΛ. ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ (ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ)
Οι φεστιβαλικές εκδηλώσεις της Νεολαίας Συνασπισμού κορυφώνονται και φέτος με το καθιερωμένο τριήμερο κεντρικό φεστιβάλ στην Αθήνα. Στις 26, 27 και 28 Σεπτεμβρίου η Πλατεία Πρωτομαγιάς, στο Πεδίον του Άρεως, θα γεμίσει από συζητήσεις, χρώματα και πολιτισμό!
Μετά από μια χρονιά που χρωματίστηκε από τις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό, που έφερε στο προσκήνιο τα αιτήματα της «γενιάς των 700 ευρώ» για αξιοπρεπή ζωή, σε μια στιγμή που η κοινωνία και ιδίως οι νέοι άνθρωποι γυρίζουν την πλάτη στον δικομματισμό, το Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού δεν θα μπορούσε να μην σημαδεύεται από αυτές τις εξελίξεις με εκδηλώσεις, εκθέσεις και συζητήσεις για τα κινήματα και τους αγώνες της νεολαίας και των εργαζόμενων.
Και φέτος το Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού θα αποτελέσει σημείο συνάντησης ανθρώπων και συλλογικοτήτων που αμφισβητούν στην πράξη το νεοφιλελευθερισμό. Αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις, πρωτοβουλίες κατοίκων και δημοτικές κινήσεις, οικολογικές και φεμινιστικές οργανώσεις, πολιτικά έντυπα, αλλά και πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις, θα βρουν έκφραση στις 3 μέρες των δραστηριοτήτων του.
Η Πλατεία Πρωτομαγιάς θα γεμίσει, όμως, και με μουσικές από όλο τον κόσμο, αφού για ακόμα μια χρονιά υποδεχόμαστε καλλιτέχνες που δεν ακολουθούν την πεπατημένη και επιλέγουν να εκφραστούν διαφορετικά απέναντι στη σύγχρονη μουσική βιομηχανία. Θα ακούσουμε μουσικές των μεγαλουπόλεων, αμφισβητώντας την λογική του ιλουστρασιόν και του θεατή - πελάτη και καταναλωτή.
Θα ανακαλύψουμε κουζίνες από όλον τον κόσμο, θα παίξουμε όπως κάθε χρόνο σκάκι και θα συμμετέχουμε στα δεκάδες πολιτιστικά δρώμενα που θα λάβουν χώρα στο Φεστιβάλ.
.
Το Φεστιβάλ, στο πολιτικό του σκέλος, θα κορυφωθεί το βράδυ της Κυριακής, 28 Σεπτεμβρίου, με τις ομιλίες του Γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Συνασπισμού, Δημήτρη Τζανακόπουλου και του Προέδρου του Συνασπισμού, Αλέξη Τσίπρα.
Οι πόρτες του Φεστιβάλ θα ανοίγουν κάθε μέρα στις 7.00 μμ, ενώ, για ακόμα μια χρονιά, το κόστος του εισιτηρίου παραμένει σε χαμηλά επίπεδα (7 ευρώ), αφού μια εναλλακτική πολιτιστική πρόταση δεν μπορεί να συμβαδίζει με τις υπέρογκες τιμές των «πλαστικών» θεαμάτων.
Σας περιμένουμε όλες και όλους!
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
Παρασκευή 26/9/2008
• Κεντρική Συζήτηση: Αριστερά κ' Εξουσία
• Θεματικές Συζητήσεις για τη γενιά των 700 ευρώ, το LGBT κίνημα, τη στράτευση στην Ελλάδα
Σάββατο 27/9/2008
• Κεντρική Συζήτηση: Αριστερά κ' Ευρώπη
• Θεματικές Συζητήσεις για τον εγκλεισμό (φυλακές και ψυχιατρεία) και την κατάσταση της Αριστεράς στην Ιταλία και την Ευρώπη (σε συνεργασία με την ομάδα ιταλών αριστερών στην Ελλάδα Bella Ciao)
Κυριακή 28/9/2008
• 8.15 Ομιλία του Γραμματέα του Κ.Σ. της Νεολαίας Συνασπισμού, Δημήτρη Τζανακόπουλου
• Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού, Αλέξη Τσίπρα
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
οι συναυλίες ξεκινούν κάθε βράδυ στις 9.00 μμ.
Παρασκευή 26/9/2008
Σκηνή 1
• Ska Bangies
• Cast-a-Blast Soundsystem
• (Blend, BnC, Sugahspank!, DJ Palov)
• Herbaliser (dj set)
• Coldcut (dj set)
Σκηνή 2
• Δανάη Παναγιωτοπούλου
• Φοίβος Δεληβοριάς
• Αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη από τη Μουσική Σχολή Πύλου
Σάββατο 27/9/2008
Σκηνή 1
• SkaNonTropo
• Παύλος Παυλίδης
• Asian Dub Foundation
Σκηνή 2
• «Η κάθοδος των Σαλτιμπάγκων» μουσική παράσταση με τους Χαΐνηδες, Μάρθα Φριντζήλα, Mode Plagal,
• το Θέατρο Σκιών του Άθου Δανέλλη
• και τους ακροβάτες Χριστίνα Σουγιουλτζή και Βασίλη Δημά
• Ρεμπέτικα και Λαϊκά με τη Μαριώ
Κυριακή 28/9/2008
Σκηνή 1
• Roy Paci and Aretuska
Σκηνή 2
• «Είκοσι ποιητές - δεκαεννιά συνθέτες», αφιέρωμα στην ελληνική μελοποιημένη ποίηση με τους Σωτηρία Λεονάρδου, Βασίλη Γισδάκη και Στέλιο Μποτωνάκη
• Χειμερινοί Κολυμβητές
ΣΚΑΚΙ
Παρασκευή 26/9/2008
• 8.00 μμ: ομάδα σκακιστών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα αντιμετωπίσει σε φιλικό αγώνα ομάδα σκακιστών της Ένωσης Φιλιππινέζων Μεταναστών (KASAPI).
Σάββατο 27/9/2008
• 7.30 μ.μ: ο 6 φορές Πρωταθλητής Ελλάδας και γκραν μετρ Χρίστος Μπανίκας θα αντιμετωπίσει ταυτόχρονα (αγώνας σιμουλτανέ) όσες και όσους θελήσουν να τον αντιμετωπίσουν.
(Δηλώσεις συμμετοχής: Χρήστος Πιλάλης, τηλ. 6974-665664)
Και τις 3 ημέρες στο χώρο:
• Θεματικοί χώροι-αφιερώματα (Εκπαίδευση, Κινήματα Πόλης, Περιβάλλον, Δικαιώματα, Διεθνή, Μάης 1968),
• Τουρνουά σκάκι,
• Κουζίνες και περίπτερα μεταναστευτικών κοινοτήτων,
• Έκθεση για το περιβάλλον σε συνεργασία με το περιοδικό «Γαλέρα»,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα την εργασία των μεταναστών στην Μανωλάδα και στους πορτοκαλεώνες στον κάμπο του Άργους και του Ναυπλίου,
• Έκθεση φωτογραφίας από το Δίκτυο για την Καταπολέμηση των Διακρίσεων κατά των ROM,
• Έκθεση φωτογραφίας «Η πορεία και η Ζωή - Ψυχιατρική μεταρρύθμιση - Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης 2002-2004 - φωτογραφικό οδοιπορικό»,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα τα εργασιακά,
• Έκθεση της εικαστικής ομάδας "Ash in Art",
• Έκθεση γκράφιτι της Κοινωνικής Οργάνωσης Υποστήριξης Νέων «ΑΡΣΙΣ»,
• Έκθεση πολιτικής αφίσας με θέμα την καταστολή,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα τους νέους εργαζόμενους «Ζώντας στην Ελλάδα με 700 ευρώ»
• slides show του φωτογράφου Δημήτρη Θεοδόση,
• Βιβλιοπωλείο,
• Περίπτερα αριστερών και εναλλακτικών εντύπων,
• Περίπτερα ΜΚΟ, οικολογικών και κοινωνικών οργανώσεων
info@neolaiasyn.gr
26, 27, 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΠΛ. ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ (ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ)
Οι φεστιβαλικές εκδηλώσεις της Νεολαίας Συνασπισμού κορυφώνονται και φέτος με το καθιερωμένο τριήμερο κεντρικό φεστιβάλ στην Αθήνα. Στις 26, 27 και 28 Σεπτεμβρίου η Πλατεία Πρωτομαγιάς, στο Πεδίον του Άρεως, θα γεμίσει από συζητήσεις, χρώματα και πολιτισμό!
Μετά από μια χρονιά που χρωματίστηκε από τις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό, που έφερε στο προσκήνιο τα αιτήματα της «γενιάς των 700 ευρώ» για αξιοπρεπή ζωή, σε μια στιγμή που η κοινωνία και ιδίως οι νέοι άνθρωποι γυρίζουν την πλάτη στον δικομματισμό, το Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού δεν θα μπορούσε να μην σημαδεύεται από αυτές τις εξελίξεις με εκδηλώσεις, εκθέσεις και συζητήσεις για τα κινήματα και τους αγώνες της νεολαίας και των εργαζόμενων.
Και φέτος το Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού θα αποτελέσει σημείο συνάντησης ανθρώπων και συλλογικοτήτων που αμφισβητούν στην πράξη το νεοφιλελευθερισμό. Αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις, πρωτοβουλίες κατοίκων και δημοτικές κινήσεις, οικολογικές και φεμινιστικές οργανώσεις, πολιτικά έντυπα, αλλά και πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις, θα βρουν έκφραση στις 3 μέρες των δραστηριοτήτων του.
Η Πλατεία Πρωτομαγιάς θα γεμίσει, όμως, και με μουσικές από όλο τον κόσμο, αφού για ακόμα μια χρονιά υποδεχόμαστε καλλιτέχνες που δεν ακολουθούν την πεπατημένη και επιλέγουν να εκφραστούν διαφορετικά απέναντι στη σύγχρονη μουσική βιομηχανία. Θα ακούσουμε μουσικές των μεγαλουπόλεων, αμφισβητώντας την λογική του ιλουστρασιόν και του θεατή - πελάτη και καταναλωτή.
Θα ανακαλύψουμε κουζίνες από όλον τον κόσμο, θα παίξουμε όπως κάθε χρόνο σκάκι και θα συμμετέχουμε στα δεκάδες πολιτιστικά δρώμενα που θα λάβουν χώρα στο Φεστιβάλ.
.
Το Φεστιβάλ, στο πολιτικό του σκέλος, θα κορυφωθεί το βράδυ της Κυριακής, 28 Σεπτεμβρίου, με τις ομιλίες του Γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Συνασπισμού, Δημήτρη Τζανακόπουλου και του Προέδρου του Συνασπισμού, Αλέξη Τσίπρα.
Οι πόρτες του Φεστιβάλ θα ανοίγουν κάθε μέρα στις 7.00 μμ, ενώ, για ακόμα μια χρονιά, το κόστος του εισιτηρίου παραμένει σε χαμηλά επίπεδα (7 ευρώ), αφού μια εναλλακτική πολιτιστική πρόταση δεν μπορεί να συμβαδίζει με τις υπέρογκες τιμές των «πλαστικών» θεαμάτων.
Σας περιμένουμε όλες και όλους!
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
Παρασκευή 26/9/2008
• Κεντρική Συζήτηση: Αριστερά κ' Εξουσία
• Θεματικές Συζητήσεις για τη γενιά των 700 ευρώ, το LGBT κίνημα, τη στράτευση στην Ελλάδα
Σάββατο 27/9/2008
• Κεντρική Συζήτηση: Αριστερά κ' Ευρώπη
• Θεματικές Συζητήσεις για τον εγκλεισμό (φυλακές και ψυχιατρεία) και την κατάσταση της Αριστεράς στην Ιταλία και την Ευρώπη (σε συνεργασία με την ομάδα ιταλών αριστερών στην Ελλάδα Bella Ciao)
Κυριακή 28/9/2008
• 8.15 Ομιλία του Γραμματέα του Κ.Σ. της Νεολαίας Συνασπισμού, Δημήτρη Τζανακόπουλου
• Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού, Αλέξη Τσίπρα
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
οι συναυλίες ξεκινούν κάθε βράδυ στις 9.00 μμ.
Παρασκευή 26/9/2008
Σκηνή 1
• Ska Bangies
• Cast-a-Blast Soundsystem
• (Blend, BnC, Sugahspank!, DJ Palov)
• Herbaliser (dj set)
• Coldcut (dj set)
Σκηνή 2
• Δανάη Παναγιωτοπούλου
• Φοίβος Δεληβοριάς
• Αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη από τη Μουσική Σχολή Πύλου
Σάββατο 27/9/2008
Σκηνή 1
• SkaNonTropo
• Παύλος Παυλίδης
• Asian Dub Foundation
Σκηνή 2
• «Η κάθοδος των Σαλτιμπάγκων» μουσική παράσταση με τους Χαΐνηδες, Μάρθα Φριντζήλα, Mode Plagal,
• το Θέατρο Σκιών του Άθου Δανέλλη
• και τους ακροβάτες Χριστίνα Σουγιουλτζή και Βασίλη Δημά
• Ρεμπέτικα και Λαϊκά με τη Μαριώ
Κυριακή 28/9/2008
Σκηνή 1
• Roy Paci and Aretuska
Σκηνή 2
• «Είκοσι ποιητές - δεκαεννιά συνθέτες», αφιέρωμα στην ελληνική μελοποιημένη ποίηση με τους Σωτηρία Λεονάρδου, Βασίλη Γισδάκη και Στέλιο Μποτωνάκη
• Χειμερινοί Κολυμβητές
ΣΚΑΚΙ
Παρασκευή 26/9/2008
• 8.00 μμ: ομάδα σκακιστών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα αντιμετωπίσει σε φιλικό αγώνα ομάδα σκακιστών της Ένωσης Φιλιππινέζων Μεταναστών (KASAPI).
Σάββατο 27/9/2008
• 7.30 μ.μ: ο 6 φορές Πρωταθλητής Ελλάδας και γκραν μετρ Χρίστος Μπανίκας θα αντιμετωπίσει ταυτόχρονα (αγώνας σιμουλτανέ) όσες και όσους θελήσουν να τον αντιμετωπίσουν.
(Δηλώσεις συμμετοχής: Χρήστος Πιλάλης, τηλ. 6974-665664)
Και τις 3 ημέρες στο χώρο:
• Θεματικοί χώροι-αφιερώματα (Εκπαίδευση, Κινήματα Πόλης, Περιβάλλον, Δικαιώματα, Διεθνή, Μάης 1968),
• Τουρνουά σκάκι,
• Κουζίνες και περίπτερα μεταναστευτικών κοινοτήτων,
• Έκθεση για το περιβάλλον σε συνεργασία με το περιοδικό «Γαλέρα»,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα την εργασία των μεταναστών στην Μανωλάδα και στους πορτοκαλεώνες στον κάμπο του Άργους και του Ναυπλίου,
• Έκθεση φωτογραφίας από το Δίκτυο για την Καταπολέμηση των Διακρίσεων κατά των ROM,
• Έκθεση φωτογραφίας «Η πορεία και η Ζωή - Ψυχιατρική μεταρρύθμιση - Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης 2002-2004 - φωτογραφικό οδοιπορικό»,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα τα εργασιακά,
• Έκθεση της εικαστικής ομάδας "Ash in Art",
• Έκθεση γκράφιτι της Κοινωνικής Οργάνωσης Υποστήριξης Νέων «ΑΡΣΙΣ»,
• Έκθεση πολιτικής αφίσας με θέμα την καταστολή,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα τους νέους εργαζόμενους «Ζώντας στην Ελλάδα με 700 ευρώ»
• slides show του φωτογράφου Δημήτρη Θεοδόση,
• Βιβλιοπωλείο,
• Περίπτερα αριστερών και εναλλακτικών εντύπων,
• Περίπτερα ΜΚΟ, οικολογικών και κοινωνικών οργανώσεων
10.9.08
Η δημοκρατική αναλγησία
Tου Πάσχου Μανδραβέλη
Kάποτε αυτή η χώρα ήταν υπερευαίσθητη σε θέματα δημοκρατικής τάξης. Ισως να οφειλόταν στην εμπειρία της δικτατορίας και κυρίως στον τρόπο που οδηγηθήκαμε εκεί. Βλέπετε οι συνταγματάρχες δεν έδρασαν εν κενώ. Υπήρχε ένα ολόκληρο πλέγμα αντιδημοκρατικών νομοθετικών διατάξεων, μια περιφρόνηση του τυπικού της δημοκρατίας που οδήγησε στην αποστασία και κυρίως μηχανισμοί οι οποίοι έστρωσαν τον δρόμο για τα τεθωρακισμένα. Αυτοί οι μηχανισμοί, μάλιστα, κάποιες φορές αυτονομήθηκαν με αποτέλεσμα να αναρωτηθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής «ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;»
Αυτή η δημοκρατική υπερευαισθησία οδήγησε πολλάκις στην παράλυση του κράτους, ειδικά σε ζητήματα που αφορούσαν τη δημόσια τάξη. Η μακροημέρευση της εγχώριας τρομοκρατίας οφειλόταν στο γεγονός ότι πολλάκις η αστυνομία δεν μπόρεσε να κάνει τη δουλειά της, επειδή καραδοκούσε η κατακραυγή. Ακόμη και για νόμιμες δράσεις της.
Απ’ αυτήν τη δημοκρατική υπερευαισθησία περάσαμε στη δημοκρατική αναλγησία. Τίποτε πλέον δεν μας αγγίζει. Είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται να δούμε τανκς στους δρόμους. Ορθώς, αλλά πάλι η δημοκρατία δεν απειλείται μόνο από τα τεθωρακισμένα, απειλείται και από τη σταδιακή διάβρωσή της. Σε κάθε μηχανισμό αυτονομούνται γρανάζια του, που δεν απειλούν μεν το πολίτευμα, αλλά το χρησιμοποιούν.
Δύο πρόσφατα περιστατικά πρέπει να μας βάλουν σε σκέψεις. Το πρώτο έχει να κάνει με τις καταγγελίες του ΠΑΣΟΚ περί νοθείας στην ψηφοφορία για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Είναι εκπληκτικό ότι πολλοί έσπευσαν να βγάλουν αμέσως πόρισμα για τα γεγονότα κι εκπληκτικότερο ότι κάποιοι το θεωρούν «ήσσονος σημασίας ζήτημα» σε σχέση με την ακρίβεια που όφειλε να αναδείξει το ΠΑΣΟΚ. Λες και τ’ αγγουράκια είναι σοβαρότερο ζήτημα. Το χειρότερο για τη δημοκρατία, είναι ότι ουδείς ζητεί να γίνει κάποια ενδελεχής έρευνα. Εντάξει! Ολοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι πρόκειται περί αντιπολιτευτικής υπερβολής του ΠΑΣΟΚ, αλλά όταν διατάσσεται προκαταρκτική έρευνα ακόμη και για ένα τροχαίο, δεν πρέπει να ελεγχθούν όλες οι παράμετροι μιας τόσο σοβαρής καταγγελίας;
Το δεύτερο περιστατικό είναι εξίσου σοβαρό. Στη Θεσσαλονίκη συνελήφθη αστυνομικός της ασφάλειας ο οποίος παρακολουθούσε συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ, εκπρόσωπο των εργαζομένων στην Επιχείρηση Υδρευσης-Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) ο οποίος μάλιστα έχει καταγγείλει τη διοίκηση της Επιχείρησης στη Δικαιοσύνη για διαφθορά.
Ενα τέτοιο περιστατικό πριν από χρόνια θα είχε δημιουργήσει θύελλα διαμαρτυριών και την απαίτηση να μάθουμε: ποιοι και γιατί τον παρακολουθούσαν; Ποιος έδωσε την εντολή; Ακόμη και ως φορολογούμενοι θα αναρωτιόμασταν: οι αστυνομικοί δεν έχουν άλλες δουλειές από το να παρακολουθούν συνδικαλιστές; Κυρίως: συνάδει με μια ευνομούμενη δημοκρατία η παρακολούθηση παραγόντων του δημόσιου βίου; Αντί αυτών των ερωτημάτων η υπόθεση έγινε μονόστηλο. Δεν προξένησε το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον -πόσω μάλλον το εισαγγελικό- για να διαλευκανθεί μια υπόθεση η οποία αν μη τι άλλο αποτελεί είδηση. Ή μήπως παρακολουθούνται κάθε μέρα οι συνδικαλιστές από την ασφάλεια;
Με τέτοια αδιαφορία βαδίζουμε προς μια χωλή δημοκρατία, διότι όπως θα έλεγε και ο μεγάλος στοχαστής Τόμας Τζέφερσον «το τίμημα της ελευθερίας είναι η αιώνια επαγρύπνηση».
Kάποτε αυτή η χώρα ήταν υπερευαίσθητη σε θέματα δημοκρατικής τάξης. Ισως να οφειλόταν στην εμπειρία της δικτατορίας και κυρίως στον τρόπο που οδηγηθήκαμε εκεί. Βλέπετε οι συνταγματάρχες δεν έδρασαν εν κενώ. Υπήρχε ένα ολόκληρο πλέγμα αντιδημοκρατικών νομοθετικών διατάξεων, μια περιφρόνηση του τυπικού της δημοκρατίας που οδήγησε στην αποστασία και κυρίως μηχανισμοί οι οποίοι έστρωσαν τον δρόμο για τα τεθωρακισμένα. Αυτοί οι μηχανισμοί, μάλιστα, κάποιες φορές αυτονομήθηκαν με αποτέλεσμα να αναρωτηθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής «ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;»
Αυτή η δημοκρατική υπερευαισθησία οδήγησε πολλάκις στην παράλυση του κράτους, ειδικά σε ζητήματα που αφορούσαν τη δημόσια τάξη. Η μακροημέρευση της εγχώριας τρομοκρατίας οφειλόταν στο γεγονός ότι πολλάκις η αστυνομία δεν μπόρεσε να κάνει τη δουλειά της, επειδή καραδοκούσε η κατακραυγή. Ακόμη και για νόμιμες δράσεις της.
Απ’ αυτήν τη δημοκρατική υπερευαισθησία περάσαμε στη δημοκρατική αναλγησία. Τίποτε πλέον δεν μας αγγίζει. Είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται να δούμε τανκς στους δρόμους. Ορθώς, αλλά πάλι η δημοκρατία δεν απειλείται μόνο από τα τεθωρακισμένα, απειλείται και από τη σταδιακή διάβρωσή της. Σε κάθε μηχανισμό αυτονομούνται γρανάζια του, που δεν απειλούν μεν το πολίτευμα, αλλά το χρησιμοποιούν.
Δύο πρόσφατα περιστατικά πρέπει να μας βάλουν σε σκέψεις. Το πρώτο έχει να κάνει με τις καταγγελίες του ΠΑΣΟΚ περί νοθείας στην ψηφοφορία για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Είναι εκπληκτικό ότι πολλοί έσπευσαν να βγάλουν αμέσως πόρισμα για τα γεγονότα κι εκπληκτικότερο ότι κάποιοι το θεωρούν «ήσσονος σημασίας ζήτημα» σε σχέση με την ακρίβεια που όφειλε να αναδείξει το ΠΑΣΟΚ. Λες και τ’ αγγουράκια είναι σοβαρότερο ζήτημα. Το χειρότερο για τη δημοκρατία, είναι ότι ουδείς ζητεί να γίνει κάποια ενδελεχής έρευνα. Εντάξει! Ολοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι πρόκειται περί αντιπολιτευτικής υπερβολής του ΠΑΣΟΚ, αλλά όταν διατάσσεται προκαταρκτική έρευνα ακόμη και για ένα τροχαίο, δεν πρέπει να ελεγχθούν όλες οι παράμετροι μιας τόσο σοβαρής καταγγελίας;
Το δεύτερο περιστατικό είναι εξίσου σοβαρό. Στη Θεσσαλονίκη συνελήφθη αστυνομικός της ασφάλειας ο οποίος παρακολουθούσε συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ, εκπρόσωπο των εργαζομένων στην Επιχείρηση Υδρευσης-Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) ο οποίος μάλιστα έχει καταγγείλει τη διοίκηση της Επιχείρησης στη Δικαιοσύνη για διαφθορά.
Ενα τέτοιο περιστατικό πριν από χρόνια θα είχε δημιουργήσει θύελλα διαμαρτυριών και την απαίτηση να μάθουμε: ποιοι και γιατί τον παρακολουθούσαν; Ποιος έδωσε την εντολή; Ακόμη και ως φορολογούμενοι θα αναρωτιόμασταν: οι αστυνομικοί δεν έχουν άλλες δουλειές από το να παρακολουθούν συνδικαλιστές; Κυρίως: συνάδει με μια ευνομούμενη δημοκρατία η παρακολούθηση παραγόντων του δημόσιου βίου; Αντί αυτών των ερωτημάτων η υπόθεση έγινε μονόστηλο. Δεν προξένησε το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον -πόσω μάλλον το εισαγγελικό- για να διαλευκανθεί μια υπόθεση η οποία αν μη τι άλλο αποτελεί είδηση. Ή μήπως παρακολουθούνται κάθε μέρα οι συνδικαλιστές από την ασφάλεια;
Με τέτοια αδιαφορία βαδίζουμε προς μια χωλή δημοκρατία, διότι όπως θα έλεγε και ο μεγάλος στοχαστής Τόμας Τζέφερσον «το τίμημα της ελευθερίας είναι η αιώνια επαγρύπνηση».
«Η Ε.Ε. δεν μπορεί να παίξει θετικό ρόλο», Μεχμέτ Αλί Ταλάτ
Τρεις ημέρες μετά την έναρξη των απευθείας διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας μιλά στην Ρένα Δούρου για τον ΕΤ για τις προοπτικές αυτής της διαδικασίας. Παραδέχεται ότι η παλιά γνωριμία του με τον Δημήτρη Χριστόφια είναι ένα συν, όπως και το αυξημένο ενδιαφέρον του ΟΗΕ, αλλά δείχνει να αντιμετωπίζει ρεαλιστικά τις δυσκολίες, αποφεύγοντας οποιοδήποτε άνοιγμα σε σχέση με παλιότερες θέσεις του.
Μιλώντας ρεαλιστικά, τι έχει αλλάξει από το 2004 τόσο δραματικά ώστε να ευδοκιμήσει η νέα προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού ζητήματος, μετά τον εκτροχιασμό του Σχεδίου Ανάν; (Ποιος πιστεύετε ότι έχει την υποστήριξη να προχωρήσει ένα βήμα πιο κοντά στη λύση, ποιον ευνοεί το status quo;)
Ο πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Τάσσος Παπαδόπουλος έχει φύγει. Αυτή είναι η πιο σημαντική αλλαγή. Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει πιθανώς προχωρήσει από την αδιαλλαξία στη βούληση για μια λύση. Από το 2004 δεν είχε γίνει κάποιο βήμα. Αυτό στοιχειοθετούσε ένα είδος προειδοποίησης για τους Ελληνοκυπρίους για το μέλλον της νήσου, γιατί θυμούνταν τις υποσχέσεις του πρώην ηγέτη τους. Παρά τις επιδιώξεις για μια καλύτερη λύση τίποτα δεν έγινε, όπως προανέφερα. Οι συνθήκες για τη μη επίλυση από την άλλη πλευρά έχουν κατά κάποιο τρόπο παγιωθεί. Ηταν μια προειδοποίηση. Μετά τις εκλογές ο νέος ηγέτης των Ελληνοκυπρίων συμφώνησε στην έναρξη των διαπραγματεύσεων προκειμένου να βρεθεί λύση στο πρόβλημα. Τώρα βρισκόμαστε στην αρχή.
Πιστεύετε ότι η διεθνής κοινότητα ενδιαφέρεται επαρκώς για την εύρεση μιας λύσης στο κυπριακό ζήτημα με τη βοήθεια του ΟΗΕ ή αυτό το ενδιαφέρον έχει υποχωρήσει;
Δεν είναι εύκολο για μένα να κατανοήσω τι συμβαίνει σε επίπεδο διεθνούς κοινότητας. Υπάρχουν διάφορες θέσεις. Κάποιες φορές παρατηρώ μια αξιόλογη προσπάθεια για μια κοινά αποδεκτή λύση, ενώ άλλες φορές παρατηρώ μια αμέλεια όσον αφορά στην καλύτερη μεταχείριση των Τουρκοκυπρίων, υπό την έννοια της άρσης της απομόνωσης που τους έχει επιβληθεί και της τυφλής υποστήριξης της ελληνοκυπριακής πλευράς, ανεξαρτήτως συμπεριφοράς. Οπότε δεν είναι εύκολο να πει κανείς εάν η διεθνής κοινότητα έχει την ίδια αποφασιστικότητα ή έχει υποχωρήσει. Κατά καιρούς συμβαίνουν και τα δύο. Πάντως, εάν θεωρήσουμε τον ΟΗΕ ως το βασικό θεσμό της διεθνούς κοινότητας, μπορούμε να πούμε ότι η προσέγγιση του ΟΗΕ στο Κυπριακό είναι πιο συστηματική. Υπολογίζουν την πιθανότητα ή μη της προόδου προς τη λύση και είναι πολύ πιο έμπειροι στο Κυπριακό.
Τελευταία το ενδιαφέρον του ΟΗΕ έχει αυξηθεί. Ο διορισμός του ειδικού διαμεσολαβητή από το γενικό γραμματέα για την αντιμετώπιση του Κυπριακού και οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο ηγετών καταδεικνύουν τον αυξημένο βαθμό ενδιαφέροντος του ΟΗΕ. Αυτές είναι θετικές ενδείξεις για τη διευθέτηση του προβλήματος.
Με ποιο τρόπο και σε ποια κατεύθυνση η επιρροή της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι ορατή στο κυπριακό ζήτημα, όπως εξελίσσεται μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ενωση; Η «Ευρώπη» είναι μια θετική επιρροή ως προς τη λύση ή αποτελεί εμπόδιο; Σε ποιους βασικούς τομείς, οικονομικούς, πολιτικούς ή άλλους;
Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση έφερε μεροληψία στη στάση της Ε.Ε. έναντι του κυπριακού προβλήματος. Τώρα η ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία εκπροσωπεί όλο το νησί, βρίσκεται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ως μέλος της Ε.Ε. έχει την αλληλεγγύη των κρατών- μελών και δεν αφήνει περιθώρια για αμερόληπτη συμπεριφορά. Ως εκ τούτου η Ε.Ε. δεν μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στο κυπριακό πρόβλημα. Δεν είναι αμερόληπτοι και ενεργούν υπέρ του συμφέροντος της χώρας- μέλους. Αυτό δεν περιορίζεται σε ένα μόνο τομέα, αλλά ισχύει στην οικονομία, στην πολιτική και άλλες πλευρές της καθημερινής ζωής. Η απομόνωση της τουρκοκυπριακής πλευράς συνεχίζεται. Η Ε.Ε. λαμβάνει μέρος στην απομόνωση και είναι ένας ισχυρός παράγοντας της απομόνωσης. Παρά τις υποσχέσεις που δόθηκαν από την Ε.Ε. για χαλάρωση της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων, δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι. Τα προγράμματα που εγκαινιάστηκαν από την Επιτροπή μπλοκάρονται κατά κάποιο τρόπο από την ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς της Ε.Ε. Οπότε η Ε.Ε. γενικά δεν παίζει θετικό ρόλο. Η Ε.Ε. δεν διευκολύνει τη διαδικασία εξεύρεσης λύσης. Για αυτή τη διαδικασία που ξεκινά τώρα, στις 3 Σεπτέμβρη, περιμένουμε τεχνική υποστήριξη από την Ε.Ε., αλλά όχι άμεση συμμετοχή.
Στο 2008, σε ποιο βαθμό η επιρροή των «εθνικών κέντρων» είναι σημαντική για το τελικό αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων; Ποια είναι η εικόνα σήμερα για την παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων στη Βόρεια Κύπρο καθώς και των εποίκων;
Τα τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται στον Βορρά, γιατί το κυπριακό πρόβλημα ξεκίνησε το 1963 και συνεχίστηκε μέχρι το 1974, με μια προσπάθεια προσάρτησης του νησιού στην Ελλάδα από το πραξικόπημα που οργάνωσε η ελληνική χούντα για την ανατροπή της ελληνοκυπριακής κυβέρνησης. Τότε οι συνθήκες διαβίωσης για τους Τουρκοκυπρίους επιδεινώθηκαν πολύ. Οι Τουρκοκύπριοι εκδιώχθηκαν από την κυβέρνηση, τους θεσμούς και τις δημόσιες υπηρεσίες. Βρίσκονταν σε σκληρή απομόνωση, αλλά επιβίωναν. Αλλά η επιβίωσή τους απειλήθηκε με το πραξικόπημα. Η Κύπρος ήταν στα πρόθυρα της προσάρτησης στην Ελλάδα και η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη, ηθικά υπεύθυνη για την προστασία των Τουρκοκυπρίων από τα χουντικά στοιχεία, αλλά και υπεύθυνη βάσει των διεθνών συνθηκών και συμφωνιών, παρενέβη. Από τότε τα τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται στο νησί. Οπότε μπορεί να γίνει κατανοητό εύκολα ότι τα στρατεύματα θα αποχωρήσουν από το νησί με την εύρεση μια κοινά αποδεκτής λύσης στο κυπριακό πρόβλημα.
Οσον αφορά στους τουρκικής καταγωγής πολίτες, αυτό το ζήτημα έχει εξελιχθεί σε ένα ανθρωπιστικό θέμα. Ζουν στο νησί πάνω από 30 χρόνια και δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως νεοφερμένοι. Αυτό το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ανθρωπιστικό και θα πρέπει να λυθεί στο πλαίσιο μιας κοινά αποδεκτής συμφωνίας.
Θεωρείτε πως υπάρχει χάσμα στη συμπεριφορά που έχουν οι νεότερες γενιές σε σχέση με τις παλαιότερες, όσον αφορά στην απόφαση να προχωρήσετε προς την επίλυση; Πώς λειτουργεί αυτή η διάσταση;
Για τους Τουρκοκύπριους αυτό το χάσμα μεταξύ των γενεών αντικατοπτρίζει μια θετική εξέλιξη στην πορεία της ιστορίας. Οι νεότερες γενιές τάσσονται περισσότερο υπέρ της λύσης απ’ ό,τι οι παλαιότερες.
Ετσι, το μέτωπο των υπέρμαχων της λύσης ενισχύεται και αυτό διασφαλίζει μια κοινά αποδεκτή συμφωνία και ένα νησί που θα ευημερεί στο μέλλον.
Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και τα αποτελέσματα των παράλληλων δημοψηφισμάτων, η κατάσταση στην ελληνοκυπριακή πλευρά είναι η ακριβώς αντίθετη. Οι πιο νέοι σε ηλικία είναι σε μεγαλύτερο βαθμό κατά της από κοινού διακυβέρνησης από τους δυο λαούς. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Θεωρώ ότι η πλευρά των Ελληνοκυπρίων που τάσσονται υπέρ θα πρέπει να εργαστεί πιο αποφασιστικά για να αλλάξει τη στάση των νεότερων γενιών υπέρ της λύσης.
Πόσο έχει αλλάξει η οικονομική πραγματικότητα την τελευταία δεκαετία; Τι αντίκτυπο έχει η σημερινή οικονομική κατάσταση στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων; Σε ποιο βαθμό η ευρωπαϊκή συμμετοχή διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην οικονομική αλλαγή και μέσα από αυτή στην επιρροή της πολιτικής διαδικασίας;
Μέχρι να διεξαχθούν τα δημοψηφίσματα, η οικονομική κατάσταση των Τουρκοκύπριων ήταν αδύναμη. Οι εξελίξεις στο νησί λίγο πριν και λίγο μετά τα δημοψηφίσματα προσέλκυσαν το ενδιαφέρον διεθνών οικονομικών δυνάμεων. Αρχισαν οι απευθείας ξένες επενδύσεις. Η οικονομία των Τουρκοκύπριων αναπτύχθηκε και το κατά κεφαλήν εισόδημα αυξήθηκε. Ολα αυτά αποτελούν τις θετικές ενδείξεις της νέας τουρκοκυπριακής πολιτικής. Με άλλα λόγια, οι πολιτικές υπέρ της λύσης από την τουρκική πλευρά στήριξαν την οικονομική ανάπτυξη των Τουρκοκυπρίων. Αλλά όλα αυτά έγιναν για ένα μικρό διάστημα, μέχρι τη στιγμή που οι ελπίδες για άρση της απομόνωσης εξανεμίστηκαν.
Οι διεθνείς οικονομικές δυνάμεις παρατήρησαν πως η απομόνωση δεν επρόκειτο να λήξει, έτσι το ενδιαφέρον τους άρχισε να χάνεται. Αυτή η αλλαγή, σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική κρίση, προκάλεσε παρακμή στην οικονομία των Τουρκοκυπρίων. Τώρα αντιμετωπίζουμε προβλήματα όσον αφορά στην οικονομία μας. Η προσπάθειά μας να άρουμε την απομόνωση στόχευε στη στήριξη της οικονομίας των Τουρκοκυπρίων και στη μείωση του χάσματος μεταξύ των οικονομιών των δυο πλευρών. Αυτό θα βοηθούσε να θεωρηθεί η λύση ως θετική εξέλιξη και για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Με αυτόν τον τρόπο το κόστος της λύσης θα μπορούσε να καλυφθεί και από την οικονομία των Τουρκοκυπρίων. Προς το παρόν, υπάρχουν επιπλοκές στη διαδικασία.
Πάντως, σε σχέση με το παρελθόν η οικονομία μας είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο.
Στην Κύπρο υπάρχει ακόμα -όπως και τις δεκαετίες του ’70 και του ’60- η μυρωδιά του αίματος, οι σκιές των έντονων (ακόμα και αφόρητων) ιστορικών αναμνήσεων. Αισθάνεστε πως αυτές οι αναμνήσεις έχουν υποχωρήσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να υπάρξει μια βιώσιμη διευθέτηση;
Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις προθέσεις των πολιτικών δυνάμεων των δυο πλευρών. Θεωρώ ότι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση θα έχει σημαντική επιρροή στα συμφέροντα και των δύο λαών. Ετσι η πικρία των παλαιότερων χρόνων, όπως αναφέρατε, είναι τώρα παρελθόν. Αυτά συνέβησαν πριν από 30 και 40 χρόνια. Δεν θα πρέπει να υπάρχει αναλογία μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Το μέλλον μας θα είναι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και η ατζέντα της Ε.Ε. διαφέρει σε σχέση με όσα συνέβησαν στο νησί τότε.
Οι προσωπικές σχέσεις μεταξύ των ηγετών διαδραματίζουν κάποιο ρόλο; Θα θέλατε να σχολιάσετε για τον ομόλογό σας;
Σαφώς και έχουμε καλές σχέσεις με τον κ. Χριστόφια, όπως είχαμε και στο παρελθόν. Ελπίζω πως αυτό θα συμβάλει προς την εξεύρεση μιας λύσης. Ο κ. Χριστόφιας τάσσεται υπέρ μιας κοινά αποδεκτής λύσης και στηρίζει τις φιλικές σχέσεις μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Μοιράζομαι την ίδια άποψη από την αρχή της πολιτικής μου ζωής. Και οι δυο συμμεριζόμαστε τις ίδιες απόψεις όσον αφορά αυτό και θεωρώ ότι είναι η καλύτερη ευκαιρία για να βρούμε μια λύση.
* Η Ρένα Δούρου είναι πολιτική αναλύτρια, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ
Δημοσιεύθηκε στον Ε.Τ. Σάββατο, 06.09.08
Μιλώντας ρεαλιστικά, τι έχει αλλάξει από το 2004 τόσο δραματικά ώστε να ευδοκιμήσει η νέα προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού ζητήματος, μετά τον εκτροχιασμό του Σχεδίου Ανάν; (Ποιος πιστεύετε ότι έχει την υποστήριξη να προχωρήσει ένα βήμα πιο κοντά στη λύση, ποιον ευνοεί το status quo;)
Ο πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Τάσσος Παπαδόπουλος έχει φύγει. Αυτή είναι η πιο σημαντική αλλαγή. Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει πιθανώς προχωρήσει από την αδιαλλαξία στη βούληση για μια λύση. Από το 2004 δεν είχε γίνει κάποιο βήμα. Αυτό στοιχειοθετούσε ένα είδος προειδοποίησης για τους Ελληνοκυπρίους για το μέλλον της νήσου, γιατί θυμούνταν τις υποσχέσεις του πρώην ηγέτη τους. Παρά τις επιδιώξεις για μια καλύτερη λύση τίποτα δεν έγινε, όπως προανέφερα. Οι συνθήκες για τη μη επίλυση από την άλλη πλευρά έχουν κατά κάποιο τρόπο παγιωθεί. Ηταν μια προειδοποίηση. Μετά τις εκλογές ο νέος ηγέτης των Ελληνοκυπρίων συμφώνησε στην έναρξη των διαπραγματεύσεων προκειμένου να βρεθεί λύση στο πρόβλημα. Τώρα βρισκόμαστε στην αρχή.
Πιστεύετε ότι η διεθνής κοινότητα ενδιαφέρεται επαρκώς για την εύρεση μιας λύσης στο κυπριακό ζήτημα με τη βοήθεια του ΟΗΕ ή αυτό το ενδιαφέρον έχει υποχωρήσει;
Δεν είναι εύκολο για μένα να κατανοήσω τι συμβαίνει σε επίπεδο διεθνούς κοινότητας. Υπάρχουν διάφορες θέσεις. Κάποιες φορές παρατηρώ μια αξιόλογη προσπάθεια για μια κοινά αποδεκτή λύση, ενώ άλλες φορές παρατηρώ μια αμέλεια όσον αφορά στην καλύτερη μεταχείριση των Τουρκοκυπρίων, υπό την έννοια της άρσης της απομόνωσης που τους έχει επιβληθεί και της τυφλής υποστήριξης της ελληνοκυπριακής πλευράς, ανεξαρτήτως συμπεριφοράς. Οπότε δεν είναι εύκολο να πει κανείς εάν η διεθνής κοινότητα έχει την ίδια αποφασιστικότητα ή έχει υποχωρήσει. Κατά καιρούς συμβαίνουν και τα δύο. Πάντως, εάν θεωρήσουμε τον ΟΗΕ ως το βασικό θεσμό της διεθνούς κοινότητας, μπορούμε να πούμε ότι η προσέγγιση του ΟΗΕ στο Κυπριακό είναι πιο συστηματική. Υπολογίζουν την πιθανότητα ή μη της προόδου προς τη λύση και είναι πολύ πιο έμπειροι στο Κυπριακό.
Τελευταία το ενδιαφέρον του ΟΗΕ έχει αυξηθεί. Ο διορισμός του ειδικού διαμεσολαβητή από το γενικό γραμματέα για την αντιμετώπιση του Κυπριακού και οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο ηγετών καταδεικνύουν τον αυξημένο βαθμό ενδιαφέροντος του ΟΗΕ. Αυτές είναι θετικές ενδείξεις για τη διευθέτηση του προβλήματος.
Με ποιο τρόπο και σε ποια κατεύθυνση η επιρροή της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι ορατή στο κυπριακό ζήτημα, όπως εξελίσσεται μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ενωση; Η «Ευρώπη» είναι μια θετική επιρροή ως προς τη λύση ή αποτελεί εμπόδιο; Σε ποιους βασικούς τομείς, οικονομικούς, πολιτικούς ή άλλους;
Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση έφερε μεροληψία στη στάση της Ε.Ε. έναντι του κυπριακού προβλήματος. Τώρα η ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία εκπροσωπεί όλο το νησί, βρίσκεται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ως μέλος της Ε.Ε. έχει την αλληλεγγύη των κρατών- μελών και δεν αφήνει περιθώρια για αμερόληπτη συμπεριφορά. Ως εκ τούτου η Ε.Ε. δεν μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στο κυπριακό πρόβλημα. Δεν είναι αμερόληπτοι και ενεργούν υπέρ του συμφέροντος της χώρας- μέλους. Αυτό δεν περιορίζεται σε ένα μόνο τομέα, αλλά ισχύει στην οικονομία, στην πολιτική και άλλες πλευρές της καθημερινής ζωής. Η απομόνωση της τουρκοκυπριακής πλευράς συνεχίζεται. Η Ε.Ε. λαμβάνει μέρος στην απομόνωση και είναι ένας ισχυρός παράγοντας της απομόνωσης. Παρά τις υποσχέσεις που δόθηκαν από την Ε.Ε. για χαλάρωση της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων, δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι. Τα προγράμματα που εγκαινιάστηκαν από την Επιτροπή μπλοκάρονται κατά κάποιο τρόπο από την ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς της Ε.Ε. Οπότε η Ε.Ε. γενικά δεν παίζει θετικό ρόλο. Η Ε.Ε. δεν διευκολύνει τη διαδικασία εξεύρεσης λύσης. Για αυτή τη διαδικασία που ξεκινά τώρα, στις 3 Σεπτέμβρη, περιμένουμε τεχνική υποστήριξη από την Ε.Ε., αλλά όχι άμεση συμμετοχή.
Στο 2008, σε ποιο βαθμό η επιρροή των «εθνικών κέντρων» είναι σημαντική για το τελικό αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων; Ποια είναι η εικόνα σήμερα για την παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων στη Βόρεια Κύπρο καθώς και των εποίκων;
Τα τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται στον Βορρά, γιατί το κυπριακό πρόβλημα ξεκίνησε το 1963 και συνεχίστηκε μέχρι το 1974, με μια προσπάθεια προσάρτησης του νησιού στην Ελλάδα από το πραξικόπημα που οργάνωσε η ελληνική χούντα για την ανατροπή της ελληνοκυπριακής κυβέρνησης. Τότε οι συνθήκες διαβίωσης για τους Τουρκοκυπρίους επιδεινώθηκαν πολύ. Οι Τουρκοκύπριοι εκδιώχθηκαν από την κυβέρνηση, τους θεσμούς και τις δημόσιες υπηρεσίες. Βρίσκονταν σε σκληρή απομόνωση, αλλά επιβίωναν. Αλλά η επιβίωσή τους απειλήθηκε με το πραξικόπημα. Η Κύπρος ήταν στα πρόθυρα της προσάρτησης στην Ελλάδα και η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη, ηθικά υπεύθυνη για την προστασία των Τουρκοκυπρίων από τα χουντικά στοιχεία, αλλά και υπεύθυνη βάσει των διεθνών συνθηκών και συμφωνιών, παρενέβη. Από τότε τα τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται στο νησί. Οπότε μπορεί να γίνει κατανοητό εύκολα ότι τα στρατεύματα θα αποχωρήσουν από το νησί με την εύρεση μια κοινά αποδεκτής λύσης στο κυπριακό πρόβλημα.
Οσον αφορά στους τουρκικής καταγωγής πολίτες, αυτό το ζήτημα έχει εξελιχθεί σε ένα ανθρωπιστικό θέμα. Ζουν στο νησί πάνω από 30 χρόνια και δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως νεοφερμένοι. Αυτό το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ανθρωπιστικό και θα πρέπει να λυθεί στο πλαίσιο μιας κοινά αποδεκτής συμφωνίας.
Θεωρείτε πως υπάρχει χάσμα στη συμπεριφορά που έχουν οι νεότερες γενιές σε σχέση με τις παλαιότερες, όσον αφορά στην απόφαση να προχωρήσετε προς την επίλυση; Πώς λειτουργεί αυτή η διάσταση;
Για τους Τουρκοκύπριους αυτό το χάσμα μεταξύ των γενεών αντικατοπτρίζει μια θετική εξέλιξη στην πορεία της ιστορίας. Οι νεότερες γενιές τάσσονται περισσότερο υπέρ της λύσης απ’ ό,τι οι παλαιότερες.
Ετσι, το μέτωπο των υπέρμαχων της λύσης ενισχύεται και αυτό διασφαλίζει μια κοινά αποδεκτή συμφωνία και ένα νησί που θα ευημερεί στο μέλλον.
Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και τα αποτελέσματα των παράλληλων δημοψηφισμάτων, η κατάσταση στην ελληνοκυπριακή πλευρά είναι η ακριβώς αντίθετη. Οι πιο νέοι σε ηλικία είναι σε μεγαλύτερο βαθμό κατά της από κοινού διακυβέρνησης από τους δυο λαούς. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Θεωρώ ότι η πλευρά των Ελληνοκυπρίων που τάσσονται υπέρ θα πρέπει να εργαστεί πιο αποφασιστικά για να αλλάξει τη στάση των νεότερων γενιών υπέρ της λύσης.
Πόσο έχει αλλάξει η οικονομική πραγματικότητα την τελευταία δεκαετία; Τι αντίκτυπο έχει η σημερινή οικονομική κατάσταση στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων; Σε ποιο βαθμό η ευρωπαϊκή συμμετοχή διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην οικονομική αλλαγή και μέσα από αυτή στην επιρροή της πολιτικής διαδικασίας;
Μέχρι να διεξαχθούν τα δημοψηφίσματα, η οικονομική κατάσταση των Τουρκοκύπριων ήταν αδύναμη. Οι εξελίξεις στο νησί λίγο πριν και λίγο μετά τα δημοψηφίσματα προσέλκυσαν το ενδιαφέρον διεθνών οικονομικών δυνάμεων. Αρχισαν οι απευθείας ξένες επενδύσεις. Η οικονομία των Τουρκοκύπριων αναπτύχθηκε και το κατά κεφαλήν εισόδημα αυξήθηκε. Ολα αυτά αποτελούν τις θετικές ενδείξεις της νέας τουρκοκυπριακής πολιτικής. Με άλλα λόγια, οι πολιτικές υπέρ της λύσης από την τουρκική πλευρά στήριξαν την οικονομική ανάπτυξη των Τουρκοκυπρίων. Αλλά όλα αυτά έγιναν για ένα μικρό διάστημα, μέχρι τη στιγμή που οι ελπίδες για άρση της απομόνωσης εξανεμίστηκαν.
Οι διεθνείς οικονομικές δυνάμεις παρατήρησαν πως η απομόνωση δεν επρόκειτο να λήξει, έτσι το ενδιαφέρον τους άρχισε να χάνεται. Αυτή η αλλαγή, σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική κρίση, προκάλεσε παρακμή στην οικονομία των Τουρκοκυπρίων. Τώρα αντιμετωπίζουμε προβλήματα όσον αφορά στην οικονομία μας. Η προσπάθειά μας να άρουμε την απομόνωση στόχευε στη στήριξη της οικονομίας των Τουρκοκυπρίων και στη μείωση του χάσματος μεταξύ των οικονομιών των δυο πλευρών. Αυτό θα βοηθούσε να θεωρηθεί η λύση ως θετική εξέλιξη και για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Με αυτόν τον τρόπο το κόστος της λύσης θα μπορούσε να καλυφθεί και από την οικονομία των Τουρκοκυπρίων. Προς το παρόν, υπάρχουν επιπλοκές στη διαδικασία.
Πάντως, σε σχέση με το παρελθόν η οικονομία μας είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο.
Στην Κύπρο υπάρχει ακόμα -όπως και τις δεκαετίες του ’70 και του ’60- η μυρωδιά του αίματος, οι σκιές των έντονων (ακόμα και αφόρητων) ιστορικών αναμνήσεων. Αισθάνεστε πως αυτές οι αναμνήσεις έχουν υποχωρήσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να υπάρξει μια βιώσιμη διευθέτηση;
Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις προθέσεις των πολιτικών δυνάμεων των δυο πλευρών. Θεωρώ ότι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση θα έχει σημαντική επιρροή στα συμφέροντα και των δύο λαών. Ετσι η πικρία των παλαιότερων χρόνων, όπως αναφέρατε, είναι τώρα παρελθόν. Αυτά συνέβησαν πριν από 30 και 40 χρόνια. Δεν θα πρέπει να υπάρχει αναλογία μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Το μέλλον μας θα είναι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και η ατζέντα της Ε.Ε. διαφέρει σε σχέση με όσα συνέβησαν στο νησί τότε.
Οι προσωπικές σχέσεις μεταξύ των ηγετών διαδραματίζουν κάποιο ρόλο; Θα θέλατε να σχολιάσετε για τον ομόλογό σας;
Σαφώς και έχουμε καλές σχέσεις με τον κ. Χριστόφια, όπως είχαμε και στο παρελθόν. Ελπίζω πως αυτό θα συμβάλει προς την εξεύρεση μιας λύσης. Ο κ. Χριστόφιας τάσσεται υπέρ μιας κοινά αποδεκτής λύσης και στηρίζει τις φιλικές σχέσεις μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Μοιράζομαι την ίδια άποψη από την αρχή της πολιτικής μου ζωής. Και οι δυο συμμεριζόμαστε τις ίδιες απόψεις όσον αφορά αυτό και θεωρώ ότι είναι η καλύτερη ευκαιρία για να βρούμε μια λύση.
* Η Ρένα Δούρου είναι πολιτική αναλύτρια, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ
Δημοσιεύθηκε στον Ε.Τ. Σάββατο, 06.09.08
Καταστροφή πρασίνου εθνικών οδών καταγγέλλουν οι γεωπόνοι
Επιστολή – διαμαρτυρία προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, κ. Γ. Σουφλιά απέστειλαν τα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Εργοληπτών Γεωπόνων Έργων Πρασίνου, καταγγέλλοντας την καταστροφή του πρασίνου των εθνικών οδών και ζητώντας τόσο την αποκατάσταση των ζημιών όσο και την απόδοση ευθυνών.
Η επιστολή της Ένωσης έχει ως εξής:
«Είναι γνωστό και πολλές φορές στο παρελθόν εχουμε καταγγείλει, το γεγονός ότι το Πράσινο ΔΕΝ αποτελεί πολιτική επιλογή, ΔΕΝ αποτελεί ουσιαστική προτεραιότητα, ΔΕΝ αποτελεί επιλέξιμη δαπάνη για το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Δημοσίων Εργων. Το δε αποτέλεσμα των επιλογών σας αυτών, το βιώνουμε καθημερινά.
Όμως, η καταστροφή ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΦΥΤΩΝ ξεπερνάει το οποιο όριο πολιτικής επιλογής, το οποιο όριο επιστημονικής ανεπάρκειας, το οποιο όριο αδιαφορίας και ανικανότητας των Υπηρεσιών του Υπουργείου σας.
Κ. Υπουργέ,
Όπως ίσως γνωρίζετε το ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ που είχε εγκατασταθεί στην Εθνική οδο Αθήνα – Λαμία, στο τμήμα ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ – ΜΑΛΑΚΑΣΑ και στο τμήμα από 90 χλμ. ΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΕΧΕΙ ΞΕΡΑΘΕΙ. Αν δε προσθέσουμε ότι στο τμήμα από ΜΑΛΑΚΑΣΑ έως το 90 χλμ. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΠΡΑΣΙΝΟ, τοτε αναδεικνύεται η παγκόσμια μοναδικότητα σε 160 χλμ. οδικού δικτύου αυτοκινητόδρομου ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΧΝΟΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ.
Όπως βεβαίως γνωρίζετε, τα πιο πάνω τμήματα της ΕΟ Αθήνας – Λαμίας, έχουν παραχωρηθεί για εκμετάλλευση σε κ/ξ τεχνικών εταιρειών, οι οποίες εισπράττουν και τα διόδια. Προφανώς, η συντήρηση του πρασίνου ειτε δεν αποτελούσε συμβατική υποχρέωση της κ/ξ εκμετάλλευσης και άρα η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά το ΥΠΕΧΩΔΕ, ειτε αν αποτελούσε συμβατική υποχρέωση, τοτε οι υπηρεσίες του Υπουργείου σας ΔΕΝ ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΝ.
Σε κάθε περίπτωση και
επειδή το πράσινο αποτελεί κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα, υποχρέωση της πολιτείας προς περιβάλλον και τον πολίτη,
Επειδή, το πράσινο, ακόμη και αν δεν αποτελεί επιλογή και προτεραιότητα του ΥΠΕΧΩΔΕ, ουδείς έχει δικαίωμα να το καταστρέφει,
Επειδή η καταστροφή των φυτών που περιγράψαμε πιο πάνω ισοδυναμεί – αριθμητικά – με την περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκαλούσε μια πυρκαγιά που θα έκαιγε 10.000 στρέμματα δάσους.
Επειδή η περιοχή στην οποία σημειώθηκε η περιβαλλοντική καταστροφή που περιγράφηκε πιο πάνω είναι περιοχη αρμοδιότητας του ΥΠΕΧΩΔΕ
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι το πράσινο δεν είναι τσιμέντο
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι το πράσινο λειτουργεί ανταγωνιστικά στο τσιμέντο και ακριβώς για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να είναι επιλέξιμη ενέργεια και δαπάνη για ένα υπουργείο που θέλει να λέγεται Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να αναθέτει στους πολιτικούς μηχανικούς τις μελέτες πρασίνου ούτε στους εργολήπτες οικοδομικών τα έργα πρασίνου.
Ως Ένωση Γεωπόνων, εργοληπτών έργων Πρασίνου, ως Έλληνες Πολίτες, ως επιστήμονες, ως φορολογούμενοι πολίτες
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ
Την πολύχρονη αδιαφορία του Υπουργείου σας για το Πράσινο
Την ανυπαρξία πολιτικής του Υπουργείου σας για το Πράσινο
Την απαξίωση του Πρασίνου, που αποτέλεσε και αποτελεί πολιτική επιλογή του ΥΠΕΧΩΔΕ
Την ανυπαρξία νέων έργων πρασίνου
Την ελαχιστοποίηση των δαπανών για συντήρηση του ελάχιστου πρασίνου που εγκαταστάθηκε στο παρελθόν
Την εκχώρηση του πρασίνου στα οικοδομικά και την οδοποιία
Την εν τέλει έλλειψη ευαισθησίας του Υπουργείου σας για το Πράσινο και το περιβάλλον
Και ζητούμε
Την άμεση αποκατάσταση των φυτών που έχουν καταστραφεί
Τον καταλογισμό της ευθύνης και δαπάνης για την περιβαλλοντική καταστροφή έγινε
Την σύσταση Δ/νσης Πρασίνου μέσα στο ΥΠΕΧΩΔΕ που να στελεχώνεται με Γεωπόνους
Την εξαίρεση των εργασιών συντήρησης και φύτευσης πρασίνου από τις συμβάσεις παραχώρησης (εννοείται με αντίστοιχη μείωση του εργολαβικού ανταλλάγματος)
Την ανάθεση της συντήρησης του πρασίνου και των νέων φυτεύσεων της Εθνικής Οδοποιίας , στην Δ/νση Πρασίνου που αναφέραμε πιο πάνω Την στελέχωση του ΥΠΕΧΩΔΕ με Γεωπόνους
Την επί τέλους διάθεση σοβαρών πιστώσεων για Πράσινο από το ΥΠΕΧΩΔΕ
Την επί τέλους μεγαλύτερη ευαισθησία προς το πράσινο, που και αυτό, ως κατηγορία δημόσιων έργων, αποτελεί πραγματική κοινωνική ανάγκη, πραγματική υποχρέωση του κράτους προς τον πολίτη.
Η επιστολή της Ένωσης έχει ως εξής:
«Είναι γνωστό και πολλές φορές στο παρελθόν εχουμε καταγγείλει, το γεγονός ότι το Πράσινο ΔΕΝ αποτελεί πολιτική επιλογή, ΔΕΝ αποτελεί ουσιαστική προτεραιότητα, ΔΕΝ αποτελεί επιλέξιμη δαπάνη για το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Δημοσίων Εργων. Το δε αποτέλεσμα των επιλογών σας αυτών, το βιώνουμε καθημερινά.
Όμως, η καταστροφή ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΦΥΤΩΝ ξεπερνάει το οποιο όριο πολιτικής επιλογής, το οποιο όριο επιστημονικής ανεπάρκειας, το οποιο όριο αδιαφορίας και ανικανότητας των Υπηρεσιών του Υπουργείου σας.
Κ. Υπουργέ,
Όπως ίσως γνωρίζετε το ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ που είχε εγκατασταθεί στην Εθνική οδο Αθήνα – Λαμία, στο τμήμα ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ – ΜΑΛΑΚΑΣΑ και στο τμήμα από 90 χλμ. ΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΕΧΕΙ ΞΕΡΑΘΕΙ. Αν δε προσθέσουμε ότι στο τμήμα από ΜΑΛΑΚΑΣΑ έως το 90 χλμ. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΠΡΑΣΙΝΟ, τοτε αναδεικνύεται η παγκόσμια μοναδικότητα σε 160 χλμ. οδικού δικτύου αυτοκινητόδρομου ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΧΝΟΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ.
Όπως βεβαίως γνωρίζετε, τα πιο πάνω τμήματα της ΕΟ Αθήνας – Λαμίας, έχουν παραχωρηθεί για εκμετάλλευση σε κ/ξ τεχνικών εταιρειών, οι οποίες εισπράττουν και τα διόδια. Προφανώς, η συντήρηση του πρασίνου ειτε δεν αποτελούσε συμβατική υποχρέωση της κ/ξ εκμετάλλευσης και άρα η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά το ΥΠΕΧΩΔΕ, ειτε αν αποτελούσε συμβατική υποχρέωση, τοτε οι υπηρεσίες του Υπουργείου σας ΔΕΝ ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΝ.
Σε κάθε περίπτωση και
επειδή το πράσινο αποτελεί κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα, υποχρέωση της πολιτείας προς περιβάλλον και τον πολίτη,
Επειδή, το πράσινο, ακόμη και αν δεν αποτελεί επιλογή και προτεραιότητα του ΥΠΕΧΩΔΕ, ουδείς έχει δικαίωμα να το καταστρέφει,
Επειδή η καταστροφή των φυτών που περιγράψαμε πιο πάνω ισοδυναμεί – αριθμητικά – με την περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκαλούσε μια πυρκαγιά που θα έκαιγε 10.000 στρέμματα δάσους.
Επειδή η περιοχή στην οποία σημειώθηκε η περιβαλλοντική καταστροφή που περιγράφηκε πιο πάνω είναι περιοχη αρμοδιότητας του ΥΠΕΧΩΔΕ
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι το πράσινο δεν είναι τσιμέντο
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι το πράσινο λειτουργεί ανταγωνιστικά στο τσιμέντο και ακριβώς για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να είναι επιλέξιμη ενέργεια και δαπάνη για ένα υπουργείο που θέλει να λέγεται Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να αναθέτει στους πολιτικούς μηχανικούς τις μελέτες πρασίνου ούτε στους εργολήπτες οικοδομικών τα έργα πρασίνου.
Ως Ένωση Γεωπόνων, εργοληπτών έργων Πρασίνου, ως Έλληνες Πολίτες, ως επιστήμονες, ως φορολογούμενοι πολίτες
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ
Την πολύχρονη αδιαφορία του Υπουργείου σας για το Πράσινο
Την ανυπαρξία πολιτικής του Υπουργείου σας για το Πράσινο
Την απαξίωση του Πρασίνου, που αποτέλεσε και αποτελεί πολιτική επιλογή του ΥΠΕΧΩΔΕ
Την ανυπαρξία νέων έργων πρασίνου
Την ελαχιστοποίηση των δαπανών για συντήρηση του ελάχιστου πρασίνου που εγκαταστάθηκε στο παρελθόν
Την εκχώρηση του πρασίνου στα οικοδομικά και την οδοποιία
Την εν τέλει έλλειψη ευαισθησίας του Υπουργείου σας για το Πράσινο και το περιβάλλον
Και ζητούμε
Την άμεση αποκατάσταση των φυτών που έχουν καταστραφεί
Τον καταλογισμό της ευθύνης και δαπάνης για την περιβαλλοντική καταστροφή έγινε
Την σύσταση Δ/νσης Πρασίνου μέσα στο ΥΠΕΧΩΔΕ που να στελεχώνεται με Γεωπόνους
Την εξαίρεση των εργασιών συντήρησης και φύτευσης πρασίνου από τις συμβάσεις παραχώρησης (εννοείται με αντίστοιχη μείωση του εργολαβικού ανταλλάγματος)
Την ανάθεση της συντήρησης του πρασίνου και των νέων φυτεύσεων της Εθνικής Οδοποιίας , στην Δ/νση Πρασίνου που αναφέραμε πιο πάνω Την στελέχωση του ΥΠΕΧΩΔΕ με Γεωπόνους
Την επί τέλους διάθεση σοβαρών πιστώσεων για Πράσινο από το ΥΠΕΧΩΔΕ
Την επί τέλους μεγαλύτερη ευαισθησία προς το πράσινο, που και αυτό, ως κατηγορία δημόσιων έργων, αποτελεί πραγματική κοινωνική ανάγκη, πραγματική υποχρέωση του κράτους προς τον πολίτη.
Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης, Χανιά 29-8-08
Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣΗΚΩΝΕΙ ΚΕΦΑΛΙ
Το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης με αυτή την ανακοίνωση του, θέλει να θυμίσει σε όλους τους Χανιώτες γονείς καταρχήν, αλλά και σε όλους όσους ζουν και εργάζονται σε αυτή την πόλη, ότι δε φταίμε εμείς οι μετανάστες, για την ανεργία που πλήττει κυρίως τους νέους, για την αδιέξοδη καθημερινότητα, για την ακρίβεια, για τα ακριβά φροντιστήρια και τις πιο ακριβές σπουδές, για την κατάσταση στη δημόσια υγεία, το ντοπάρισμα των αθλητών. Αντίθετα είμαστε από αυτούς που γινόμαστε δέκτες όλης αυτής της κατάστασης στη χειρότερη εκδοχή της, ακριβώς επειδή είμαστε μετανάστες και θα πρέπει ταυτόχρονα να αποδεικνύουμε ότι είμαστε και άνθρωποι. Η επιβεβαίωση της ανθρώπινης ιδιότητας μας γίνεται με τη δουλική συμπεριφορά μας απέναντι στο αφεντικό, το σπιτονοικοκύρη, το φίλο ημεδαπό. Όσο πιο σκυμμένο το κεφάλι μας τόσο πιο άνθρωποι είμαστε. Όμως ακόμη και έτσι οι ρατσιστικές επιθέσεις δεν τελειώνουν. Συνάνθρωποι μας καθημερινά πέφτουν θύματα καταρχήν του κρατικού ρατσισμού (νέα ντιρεκτίβα της Ευρ.Ενωσης) και στη συνέχεια του συνανθρώπου μας.
Νέα παιδιά - μετανάστες, πέφτουν θύματα παραπληροφορημένων άλλων νέων παιδιών (γιατί πιστεύουν ότι τα αδιέξοδα και τα προβλήματα τους πηγάζουν από τους «διαφορετικούς»), τα οποία επιτίθενται με βαρβαρότητα και ιδιαίτερη αγριότητα σε ανυπεράσπιστους ακόμη και από τον εαυτό τους (γιατί δεν είναι πολύ ανθρώπινο μετανάστης να σηκώσει χέρι και να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τη μια και από την άλλη οι ομάδες επίθεσης είναι πολυπληθείς).
Αν πιστεύει η τοπική κοινωνία ότι πράγματι…
- οι μετανάστες είναι η αιτία των παραπάνω αλλά και άλλων προβλημάτων (δε διεκδικούμε το αλάθητο)
- τα παιδιά τους καλά κάνουν και τρομοκρατούν και ξυλοκοπούν όποιους βρουν μπροστά τους χωρίς λόγο
- ότι αυτή η συμπεριφορά μας αξίζει επειδή είμαστε μετανάστες
Τότε ας συνεχιστεί η αδιαφορία.
Διαφορετικά ας είμαστε όλοι εδώ να αναδείξομε τις αξίες ζωής μας και όλοι μαζί να καταδείξομε τον εχθρό που δεν είναι άλλος από την πολιτική υπεράσπισης του κέρδους και του κανιβαλισμού.
Ας υπερασπιστούμε έμπρακτα το δικαίωμα στη ζωή όλων χωρίς εξαιρέσεις
Ας γίνει η αρχή περιθωριοποίησης των κάθε λογής ρατσιστικών και φασιστικών ομάδων .
Το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης με αυτή την ανακοίνωση του, θέλει να θυμίσει σε όλους τους Χανιώτες γονείς καταρχήν, αλλά και σε όλους όσους ζουν και εργάζονται σε αυτή την πόλη, ότι δε φταίμε εμείς οι μετανάστες, για την ανεργία που πλήττει κυρίως τους νέους, για την αδιέξοδη καθημερινότητα, για την ακρίβεια, για τα ακριβά φροντιστήρια και τις πιο ακριβές σπουδές, για την κατάσταση στη δημόσια υγεία, το ντοπάρισμα των αθλητών. Αντίθετα είμαστε από αυτούς που γινόμαστε δέκτες όλης αυτής της κατάστασης στη χειρότερη εκδοχή της, ακριβώς επειδή είμαστε μετανάστες και θα πρέπει ταυτόχρονα να αποδεικνύουμε ότι είμαστε και άνθρωποι. Η επιβεβαίωση της ανθρώπινης ιδιότητας μας γίνεται με τη δουλική συμπεριφορά μας απέναντι στο αφεντικό, το σπιτονοικοκύρη, το φίλο ημεδαπό. Όσο πιο σκυμμένο το κεφάλι μας τόσο πιο άνθρωποι είμαστε. Όμως ακόμη και έτσι οι ρατσιστικές επιθέσεις δεν τελειώνουν. Συνάνθρωποι μας καθημερινά πέφτουν θύματα καταρχήν του κρατικού ρατσισμού (νέα ντιρεκτίβα της Ευρ.Ενωσης) και στη συνέχεια του συνανθρώπου μας.
Νέα παιδιά - μετανάστες, πέφτουν θύματα παραπληροφορημένων άλλων νέων παιδιών (γιατί πιστεύουν ότι τα αδιέξοδα και τα προβλήματα τους πηγάζουν από τους «διαφορετικούς»), τα οποία επιτίθενται με βαρβαρότητα και ιδιαίτερη αγριότητα σε ανυπεράσπιστους ακόμη και από τον εαυτό τους (γιατί δεν είναι πολύ ανθρώπινο μετανάστης να σηκώσει χέρι και να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τη μια και από την άλλη οι ομάδες επίθεσης είναι πολυπληθείς).
Αν πιστεύει η τοπική κοινωνία ότι πράγματι…
- οι μετανάστες είναι η αιτία των παραπάνω αλλά και άλλων προβλημάτων (δε διεκδικούμε το αλάθητο)
- τα παιδιά τους καλά κάνουν και τρομοκρατούν και ξυλοκοπούν όποιους βρουν μπροστά τους χωρίς λόγο
- ότι αυτή η συμπεριφορά μας αξίζει επειδή είμαστε μετανάστες
Τότε ας συνεχιστεί η αδιαφορία.
Διαφορετικά ας είμαστε όλοι εδώ να αναδείξομε τις αξίες ζωής μας και όλοι μαζί να καταδείξομε τον εχθρό που δεν είναι άλλος από την πολιτική υπεράσπισης του κέρδους και του κανιβαλισμού.
Ας υπερασπιστούμε έμπρακτα το δικαίωμα στη ζωή όλων χωρίς εξαιρέσεις
Ας γίνει η αρχή περιθωριοποίησης των κάθε λογής ρατσιστικών και φασιστικών ομάδων .
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΝ
Ο στρατός βλάπτει σοβαρά τη ζωή των νέων ανθρώπων.
Η παρέμβαση μελών της Νεολαίας Συνασπισμού σε κέντρα κατάταξης νεοσύλλεκτων σε όλη τη χώρα φαίνεται ότι δεν πέρασε απαρατήρητη. Οργισμένοι αξιωματικοί, έκπληκτοι, υποτίθεται, απ’ όσα καταγγείλαμε για το ρόλο του ελληνικού στρατού εντός και εκτός συνόρων και τις εξοντωτικές συνθήκες που οδηγούν νέους ανθρώπους ακόμα και στο θάνατο, υπέβαλαν τους νεοσύλλεκτους σε νουθεσίες και «κήρυγμα», με προφανείς εκφοβιστικές προθέσεις. Θα συστήναμε στους κήρυκες του μιλιταρισμού να κρατήσουν την έκπληξη για τον εαυτό τους, αφήνοντας το θυμό και την οργή σε εμάς. Μέσα στον Αύγουστο, η απώλεια τριών νέων ανθρώπων στο Κιλκίς, την Κοζάνη και την Κύπρο, ήρθε να προστεθεί σ’ ένα θλιβερό κατάλογο χαμένων ζωών σε καιρό ειρήνης, για τον οποίο, στρατιωτική και πολιτική ηγεσία φέρουν την ευθύνη στο ακέραιο. Είναι προκλητικό να γίνεται λόγος για «μεμονωμένα περιστατικά», για «ψυχολογικά αίτια» και «ανθρώπινα λάθη», όταν τα «μεμονωμένα περιστατικά» πληθαίνουν, τα «ψυχολογικά αίτια» παρακάμπτονται από την αρμόδια ελεγκτική επιτροπή και τα «ανθρώπινα λάθη» γίνονται άλλοθι για τις αρχαίες εγκαταστάσεις και τα μηδενικά μέτρα πρόληψης στα στρατόπεδα. Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να ακροβατεί μεταξύ «θλίψης» και αδιαφορίας, οφείλει να ακυρώσει άμεσα τα σχέδια για υποχρεωτική στράτευση πριν από τα 21 και να μειώσει τουλάχιστον στο μισό τη συμβατική θητεία όπως είχε εξαγγείλει προεκλογικά, αίροντας παράλληλα τον τιμωρητικό χαρακτήρα της εναλλακτικής. Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής είναι, μεταξύ άλλων, προσβλητική για τη μνήμη των νέων ανθρώπων που χάθηκαν όλα αυτά τα χρόνια.
Η παρέμβαση μελών της Νεολαίας Συνασπισμού σε κέντρα κατάταξης νεοσύλλεκτων σε όλη τη χώρα φαίνεται ότι δεν πέρασε απαρατήρητη. Οργισμένοι αξιωματικοί, έκπληκτοι, υποτίθεται, απ’ όσα καταγγείλαμε για το ρόλο του ελληνικού στρατού εντός και εκτός συνόρων και τις εξοντωτικές συνθήκες που οδηγούν νέους ανθρώπους ακόμα και στο θάνατο, υπέβαλαν τους νεοσύλλεκτους σε νουθεσίες και «κήρυγμα», με προφανείς εκφοβιστικές προθέσεις. Θα συστήναμε στους κήρυκες του μιλιταρισμού να κρατήσουν την έκπληξη για τον εαυτό τους, αφήνοντας το θυμό και την οργή σε εμάς. Μέσα στον Αύγουστο, η απώλεια τριών νέων ανθρώπων στο Κιλκίς, την Κοζάνη και την Κύπρο, ήρθε να προστεθεί σ’ ένα θλιβερό κατάλογο χαμένων ζωών σε καιρό ειρήνης, για τον οποίο, στρατιωτική και πολιτική ηγεσία φέρουν την ευθύνη στο ακέραιο. Είναι προκλητικό να γίνεται λόγος για «μεμονωμένα περιστατικά», για «ψυχολογικά αίτια» και «ανθρώπινα λάθη», όταν τα «μεμονωμένα περιστατικά» πληθαίνουν, τα «ψυχολογικά αίτια» παρακάμπτονται από την αρμόδια ελεγκτική επιτροπή και τα «ανθρώπινα λάθη» γίνονται άλλοθι για τις αρχαίες εγκαταστάσεις και τα μηδενικά μέτρα πρόληψης στα στρατόπεδα. Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να ακροβατεί μεταξύ «θλίψης» και αδιαφορίας, οφείλει να ακυρώσει άμεσα τα σχέδια για υποχρεωτική στράτευση πριν από τα 21 και να μειώσει τουλάχιστον στο μισό τη συμβατική θητεία όπως είχε εξαγγείλει προεκλογικά, αίροντας παράλληλα τον τιμωρητικό χαρακτήρα της εναλλακτικής. Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής είναι, μεταξύ άλλων, προσβλητική για τη μνήμη των νέων ανθρώπων που χάθηκαν όλα αυτά τα χρόνια.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
