10.9.08

Καταστροφή πρασίνου εθνικών οδών καταγγέλλουν οι γεωπόνοι

Επιστολή – διαμαρτυρία προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, κ. Γ. Σουφλιά απέστειλαν τα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Εργοληπτών Γεωπόνων Έργων Πρασίνου, καταγγέλλοντας την καταστροφή του πρασίνου των εθνικών οδών και ζητώντας τόσο την αποκατάσταση των ζημιών όσο και την απόδοση ευθυνών.
Η επιστολή της Ένωσης έχει ως εξής:
«Είναι γνωστό και πολλές φορές στο παρελθόν εχουμε καταγγείλει, το γεγονός ότι το Πράσινο ΔΕΝ αποτελεί πολιτική επιλογή, ΔΕΝ αποτελεί ουσιαστική προτεραιότητα, ΔΕΝ αποτελεί επιλέξιμη δαπάνη για το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Δημοσίων Εργων. Το δε αποτέλεσμα των επιλογών σας αυτών, το βιώνουμε καθημερινά.
Όμως, η καταστροφή ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΦΥΤΩΝ ξεπερνάει το οποιο όριο πολιτικής επιλογής, το οποιο όριο επιστημονικής ανεπάρκειας, το οποιο όριο αδιαφορίας και ανικανότητας των Υπηρεσιών του Υπουργείου σας.
Κ. Υπουργέ,
Όπως ίσως γνωρίζετε το ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ που είχε εγκατασταθεί στην Εθνική οδο Αθήνα – Λαμία, στο τμήμα ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ – ΜΑΛΑΚΑΣΑ και στο τμήμα από 90 χλμ. ΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΕΧΕΙ ΞΕΡΑΘΕΙ. Αν δε προσθέσουμε ότι στο τμήμα από ΜΑΛΑΚΑΣΑ έως το 90 χλμ. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΠΡΑΣΙΝΟ, τοτε αναδεικνύεται η παγκόσμια μοναδικότητα σε 160 χλμ. οδικού δικτύου αυτοκινητόδρομου ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΧΝΟΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ.
Όπως βεβαίως γνωρίζετε, τα πιο πάνω τμήματα της ΕΟ Αθήνας – Λαμίας, έχουν παραχωρηθεί για εκμετάλλευση σε κ/ξ τεχνικών εταιρειών, οι οποίες εισπράττουν και τα διόδια. Προφανώς, η συντήρηση του πρασίνου ειτε δεν αποτελούσε συμβατική υποχρέωση της κ/ξ εκμετάλλευσης και άρα η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά το ΥΠΕΧΩΔΕ, ειτε αν αποτελούσε συμβατική υποχρέωση, τοτε οι υπηρεσίες του Υπουργείου σας ΔΕΝ ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΝ.
Σε κάθε περίπτωση και
επειδή το πράσινο αποτελεί κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα, υποχρέωση της πολιτείας προς περιβάλλον και τον πολίτη,
Επειδή, το πράσινο, ακόμη και αν δεν αποτελεί επιλογή και προτεραιότητα του ΥΠΕΧΩΔΕ, ουδείς έχει δικαίωμα να το καταστρέφει,
Επειδή η καταστροφή των φυτών που περιγράψαμε πιο πάνω ισοδυναμεί – αριθμητικά – με την περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκαλούσε μια πυρκαγιά που θα έκαιγε 10.000 στρέμματα δάσους.
Επειδή η περιοχή στην οποία σημειώθηκε η περιβαλλοντική καταστροφή που περιγράφηκε πιο πάνω είναι περιοχη αρμοδιότητας του ΥΠΕΧΩΔΕ
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι το πράσινο δεν είναι τσιμέντο
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι το πράσινο λειτουργεί ανταγωνιστικά στο τσιμέντο και ακριβώς για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να είναι επιλέξιμη ενέργεια και δαπάνη για ένα υπουργείο που θέλει να λέγεται Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να αναθέτει στους πολιτικούς μηχανικούς τις μελέτες πρασίνου ούτε στους εργολήπτες οικοδομικών τα έργα πρασίνου.
Ως Ένωση Γεωπόνων, εργοληπτών έργων Πρασίνου, ως Έλληνες Πολίτες, ως επιστήμονες, ως φορολογούμενοι πολίτες
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ
Την πολύχρονη αδιαφορία του Υπουργείου σας για το Πράσινο
Την ανυπαρξία πολιτικής του Υπουργείου σας για το Πράσινο
Την απαξίωση του Πρασίνου, που αποτέλεσε και αποτελεί πολιτική επιλογή του ΥΠΕΧΩΔΕ
Την ανυπαρξία νέων έργων πρασίνου
Την ελαχιστοποίηση των δαπανών για συντήρηση του ελάχιστου πρασίνου που εγκαταστάθηκε στο παρελθόν
Την εκχώρηση του πρασίνου στα οικοδομικά και την οδοποιία
Την εν τέλει έλλειψη ευαισθησίας του Υπουργείου σας για το Πράσινο και το περιβάλλον
Και ζητούμε
Την άμεση αποκατάσταση των φυτών που έχουν καταστραφεί
Τον καταλογισμό της ευθύνης και δαπάνης για την περιβαλλοντική καταστροφή έγινε
Την σύσταση Δ/νσης Πρασίνου μέσα στο ΥΠΕΧΩΔΕ που να στελεχώνεται με Γεωπόνους
Την εξαίρεση των εργασιών συντήρησης και φύτευσης πρασίνου από τις συμβάσεις παραχώρησης (εννοείται με αντίστοιχη μείωση του εργολαβικού ανταλλάγματος)
Την ανάθεση της συντήρησης του πρασίνου και των νέων φυτεύσεων της Εθνικής Οδοποιίας , στην Δ/νση Πρασίνου που αναφέραμε πιο πάνω Την στελέχωση του ΥΠΕΧΩΔΕ με Γεωπόνους
Την επί τέλους διάθεση σοβαρών πιστώσεων για Πράσινο από το ΥΠΕΧΩΔΕ
Την επί τέλους μεγαλύτερη ευαισθησία προς το πράσινο, που και αυτό, ως κατηγορία δημόσιων έργων, αποτελεί πραγματική κοινωνική ανάγκη, πραγματική υποχρέωση του κράτους προς τον πολίτη.