29.1.08

16/01/2008. 5ο Συνέδριο και εκλογή νέας ηγεσίας στο ΣΥΝ (Δούρου, Θεοδωρακοπούλου, Καραγκουλές, Πιστιόρλας, Πουλάκης, Φιλίνης)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
1) Το 5ο Συνέδριο και η εκλογή νέας ηγεσίας στο ΣΥΝ πραγματοποιούνται σε οριακές για το πολιτικό σύστημα της χώρας συνθήκες.
Η ταυτόχρονη φθορά και κρίση των δύο εκφραστών του μεταπολιτευτικού δικομματισμού φανερώνει την πλήρη απονομιμοποίηση του συναινετικού πλαισίου της εφαρμοζόμενης πολιτικής και την αδυναμία ων σημερινών πολιτικών ηγεσιών να αναδιαμορφώσουν το πλαίσιο αυτό και να δημιουργήσουν με την πολιτική τους νέες σχέσεις εμπιστοσύνης.
Στο έδαφος αυτής της δομικής κρίσης τα φαινόμενα διαφθοράς αποκτούν ιδιαίτερη σημασία καθώς οδηγούν σε ευθεία αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του και όχι απλά στην αμφισβήτηση κάποιων προσώπων.
Το ουσιαστικότερο είναι ότι οι πολίτες έχουν μειωμένες προσδοκίες.
2) Στο πλαίσιο αυτό η εκλογή της νέας ηγεσίας στον ΣΥΝ αποκτά καίρια, συμβολική σημασία. Ο ΣΥΝ έχει σήμερα την δυνατότητα όχι απλά να εισπράξει μέρος της φθοράς του δικομματισμού, αλλά και να αποτελέσει μια από τις κύριες δυνάμεις που θα συμβάλλουν στην αλλαγή του πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης, στην αλλαγή της διάταξης και του συσχετισμού μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, στη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας για την έξοδο από την σημερινή κρίση.
Είναι βέβαια φανερό ότι για να τα πετύχει όλα αυτά απαιτείται πολιτικό σχέδιο, συγκεκριμένη στρατηγική και ριζικές αλλαγές στην οργανωτική μας λειτουργία που θα ανταποκρίνεται στις νέες δυνατότητες και προσδοκίες. Αλλαγές που θα πρέπει να στηρίζονται και σε μια νέα εσωκομματική κουλτούρα που θα κρατάει όλα τα θετικά από την ύπαρξη των ιδεολογικών ρευμάτων και θα μας απαλλάσσει από όλα τα αρνητικά που τα μετατρέπουν σε μηχανισμούς αναπαραγωγής. Μπορούμε να δούμε την ανάπτυξη του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ με την νέα γενιά στο προσκήνιο χωρίς προσωπικό άγχος.
Όμως στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα θεωρούμε ότι το πρώτο βήμα, είναι ο συμβολισμός αυτής τη νέας πορείας του ΣΥΝ, που συμπυκνώνεται στην εκλογή της νέας ηγεσίας του.
3) Εμείς που υπογράφουμε το παρόν κείμενο υποστηρίζουμε ότι η εκλογή του Αλέξη Τσίπρα μπορεί να συμβολίσει κατά τον καλύτερο τρόπο σήμερα την απόφαση του ΣΥΝ να ακολουθήσει μια τολμηρή στρατηγική ανατροπής των σημερινών ισορροπιών σε όλο το πολιτικό σκηνικό, μια τολμηρή πολιτική ανατροπής του μεταπολιτευτικού πολιτικού πλαισίου, μια τολμηρή πολιτική μετατροπής ξανά της Αριστεράς σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων και σε δύναμη που θα διεκδικεί να σφραγίσει την πορεία της χώρας.
Η ριζοσπαστικότητα, η τόλμη και η ανατρεπτικότητα που φανερώνει μια τέτοιου τύπου διαφορετική και όχι ανταγωνιστική επιλογή για την ηγεσία του κόμματος σήμερα, είναι τα στοιχεία που αναζητά ο ελληνικός λαός ως απάντηση στην κρίση που διαβρώνει την πολιτική μας ζωή.
4) Βεβαίως η εκλογή Προέδρου πρέπει να συνοδευτεί από την διαμόρφωση μιας ηγετικής ομάδας ικανής να συλλάβει την έκταση της σημερινής κρίσης και τις δυνατότητες που έχει ο ΣΥΝ, να δώσει νέα ώθηση στη συλλογική λειτουργία του κόμματος και ταυτόχρονα να διαμορφώσει την αναγκαία στρατηγική.
Τέλος αυτή η εκλογή Προέδρου πρέπει να συνοδευτεί από μια πολιτική απόφαση του Συνεδρίου που να αξιοποιεί θετικά τις θέσεις του Συνεδρίου και να διαμορφώνει ένα πολιτικό πλαίσιο που να χαρακτηρίζεται από την ευρύτητα που οι συγκεκριμένες πολιτικές συνθήκες απαιτούν και επιβάλλουν.
Τα μέλη της ΚΠΕ
Δούρου Ρένα, Θεοδωρακοπούλου Νατάσσα, Καραγκουλές Δημήτρης, Πιτσιόρλας Στέργιος, Πουλάκης Κώστας, Φιλίνης Κώστας
ΠΕΜΠΤΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 6 μμ: ΣΙΩΠΗΡΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΖΩΗΣ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (Μπουμπουλίνας 22)
Σε σιωπηρή διαμαρτυρία την Πέμπτη 31 Ιανουαρίου στις 6 μμ έξω από το Υπουργείο Πολιτισμού (Μπουμπουλίνας 22), ενάντια στην προσβλητική αντιμετώπιση της πολιτιστικής μας ζωής από την πολιτική ηγεσία και πολλά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και για να κατακτήσει ο Πολιτισμός τη δική του θέση σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, καλούν καλλιτέχνες και προσωπικότητες από το χώρο του Πολιτισμού που συναντήθηκαν σήμερα (25/1/2008) μετά από πρόσκληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ σε αίθουσα του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Την πρωτοβουλία ήδη στηρίζουν οι παρακάτω:
Νάντια Βαλαβάνη, Γιάννης Βαλαβανίδης, Χάρης Βρόντος, Γιώργος Γραμματικάκης, Μιχάλης Γρηγορίου, Πόπη Διαμαντάκου, Γιάννης Ζουγανέλης, Δημήτρης Ζουρούδης, Κώστας Θωμαϊδης, Λάκης Καραλης, Ιωάννα Καρυστιάνη, Δημήτρης Καταλειφός, Κοντογεωργίου Ειρήνη, Χριστόφορος Λιοντάκης, Νίκος Πλάτανος, Θέμης Ροδαμίτης, Ντοντό Σαντοριναίου, Δημήτρης Σεβαστάκης, Μαρία Σκούπα, Μανώλης Φάμελος, ʼννα Φιλίνη.
Η πρωτοβουλία είναι ανοιχτή σε όλους τους ανθρώπους του Πολιτισμού.

Εκτός από το «ροζ» υπάρχει και το πράσινο.

Έχουν περάσει κιόλας έξι μήνες από τότε που η Ελλάδα πένθησε το χαμό δεκάδων συμπολιτών μας, αλλά και την ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή. Κάποιοι επιτήδειοι "παρηγορήθηκαν" με τις επιταγές των 3000 ευρώ, ενώ οι πιο εύπιστοι με τις υποσχέσεις κυβερνητικών αξιωματούχων. Σαν ανέκδοτο ηχούν πλέον οι δηλώσεις του πρωθυπουργού "όπου υπήρχε δάσος, θα γίνει δάσος".
Οι κυβερνητικές πολιτικές στην Πάρνηθα, την Πεντέλη και την Πελοπόννησο είναι απολύτως χαρακτηριστικές. Για να μη μιλήσουμε για το πολυδιαφημισμένο Πάρκο του Ελληνικού, διότι θα πέσει το τσιμέντο να μας πλακώσει. Στις αυθόρμητες διαμαρτυρίες χιλιάδων Ελλήνων έξω από τη βουλή, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε για σειρά μέτρων που εξαντλήθηκαν σε τηλεμαχίες παραθύρων μεταξύ κοινοταρχών και υπευθύνων για τις αποζημιώσεις.
Έξι μήνες μετά οι πυρόπληκτοι του Αυγούστου παλεύουν με τις πλημμύρες, ταΐζουν τα ζωντανά τους με υπερκοστολογημένες τροφές και παρακολουθούν ομιλούσες κεφαλές στα τηλεπαράθυρα που αναλύουν φωτογραφίες ροζ περιεχομένου. Όσο κι εάν επιχειρείται να περιοριστεί η τραγική υπόθεση Ζαχόπουλου στις ροζ πτυχές μιας εξωσυζυγικής ιστορίας, αυτό που αναδεικνύεται και γίνεται αντιληπτό και από τον πλέον αφελή είναι η παθογένεια του ευρύτερου πολιτικού συστήματος, οι χρόνιες παθήσεις όχι μόνο της εκτελεστικής, αλλά και της δικαστικής εξουσίας και της δημοσιογραφίας.
Παθήσεις που σε μια χώρα «κολλητών» δεν επιτρέπουν το σχεδιασμό μακροπρόθεσμων πολιτικών και την υλοποίηση μέτρων για την αντιμετώπιση κρίσιμων ζητημάτων, όπως η ανεργία που πλήττει τους νέους, το ασφαλιστικό, η υγεία, πολλώ δε μάλλον μια σοβαρή στρατηγική για το περιβάλλον, για την ίδια μας δηλαδή τη ζωή.
Έως πρότινος, οι "ενεργοί" νέοι και νέες, όπως όσοι ανήκουν σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) ή σε κόμματα με περιβαλλοντικές ευαισθησίες(ΣΥΝ), αντιμετωπίζονταν με απαξίωση και καχυποψία: οι πρώτοι, ως απολίτικοι, ο δεύτερος ως κόμμα που δεν έχει προτεραιότητες σημαντικές στον προγραμματικό του λόγο, όπως η περιβόητη αειφόρος ανάπτυξη-λες και το ένα πάει ξέχωρα από το άλλο.
Φτάσαμε το καλοκαίρι να αμυνόμαστε, να υπερασπιζόμαστε και εντέλει να διαδηλώνουμε για το αυτονόητο: την προστασία του περιβάλλοντος που μας φιλοξενεί και που εμείς, με την αλαζονεία και την αλόγιστη χρήση του, καταστρέψαμε και συνεχίζουμε να το καταστρέφουμε ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα, ως αν να έχουμε εξασφαλίσει τη μετάβασή μας σε κάποια άλλη γωνιά του Γαλαξία.
Σήμερα, δεν χρειάζεται πια όσοι και όσες έχουμε λοιδορηθεί για αφέλεια ή πολιτική αστοχία να απολογούμαστε. Είναι η ίδια η τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ολόκληρος ο πλανήτης που απαντά για εμάς. Μονάχα που στην πολιτική και στη ζωή γενικότερα δεν είναι πάντα ευχάριστο να δικαιώνεσαι.
Όσες και όσοι εθελοντικά βρεθήκαμε στην κατάσβεση της φωτιάς του Υμηττού κοιτάξαμε προς τα κάτω και αντιμετωπίσαμε το μοναδικό δάσος που δε φαίνεται να απειλείται άμεσα : το δάσος των κεραιών και των κλιματιστικών, εκείνο το οποίο ευθύνεται μεταξύ άλλων για την αύξηση της θερμοκρασίας και το αβίωτο της ζωής μας στο λεκανοπέδιο. Οι προτάσεις για την καταστροφή του συγκεκριμένου δάσους υπάρχουν και όλα δείχνουν ότι πρέπει να αρχίσουν να υλοποιούνται από... ΧΘΕΣ.
Προτάσεις πολύ συγκεκριμένες αρκεί η ευαισθησία και η προσοχή όλων και εννοώ κυρίως αυτών που ασκούν την εξουσία σήμερα να είναι στραμμένη προς την υλοποίηση άπλων μέτρων, όπως οι πράσινες ταράτσες κι όχι στα «πράσσειν άλογα», τα μπλε ομόλογα και τα ροζ DVD.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι οι πράσινες στέγες βελτιώνουν την ποιότητα της ατμόσφαιρας (παράγουν οξυγόνο, φιλτράρουν τη σκόνη), αντιμετωπίζουν το φαινόμενο της επίδρασης της Αστικής Θερμικής Νησίδας (το φαινόμενο της αύξησης της θερμοκρασίας στο κέντρο της πόλης σε σχέση με τα προάστια), και βεβαίως συμβάλλουν στην ορθολογική διαχείριση του νερού και στην ισόρροπη αστική διαβίωση (βιότοπος για πουλιά, πεταλούδες).
Οι πράσινες στέγες προσφέρουν εξαιρετική θερμομόνωση, αλλά και ηχομόνωση. Σε ένα καλά μονωμένο κτίριο η χρήση του κλιματιστικού και του καλοριφέρ μειώνεται σημαντικά. Συνοπτικά, το χαμηλότερο ενεργειακό κόστος, το χαμηλότερο επίπεδο θορύβου, τα μειωμένα έξοδα συντήρησης και η μεγάλη αισθητική αναβάθμιση των μη χρησιμοποιούμενων χώρων, αποτελούν απτά πλεονεκτήματα που ανεβάζουν την αξία κτιρίων ή και ολόκληρων γειτονιών.
Αναβαθμίζουν τη ζωή όλων μας σήμερα κι όχι αύριο. Μας επιτρέπουν να κοιτάμε με αισιοδοξία το μέλλον μας κι όχι μέσα από τη χυδαιότητα των ροζ γυαλιών τους. Γιατί εκτός από το «ροζ» υπάρχει και το πράσινο...
της Ρένας Δούρου εφημερίδα Παρασκήνιο 18/01/2008