Θερμό μήνυμα αλληλεγγύης προς την αγωνιζόμενη νεολαία της χώρας μας ενέκρινε η Διάσκεψη για τη Μ.Ανατολή του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που έληξε χθες στην Κωνσταντινούπολη. Τον ΣΥΝ εκπροσώπησαν στη Διάσκεψη τα μέλη της ΚΠΕ Πάνος Τριγάζης και Ρένα Δούρου, ενώ την παρακολούθησε και πολυμελής αντιπροσωπεία της Νεολαίας του ΣΥΝ.
Με μεγάλο ενδιαφέρον και αισθήματα αλληλεγγύης παρακολουθούν τη νεολαιίστικη εξέγερση στην Ελλάδα και τα συνδικάτα της Τουρκίας, όπως προέκυψε από τις συναντήσεις που είχαν οι Π.Τριγάζης και Ρ.Δούρου με τις ηγεσίες της Γενικής Εργατικής Συνομοσπονδίας (DISK) και της Συνομοσπονδίας των Δημοσίων Υπαλλήλων (KESK).
Κοινή δράση για το Κυπριακό των αριστερών δυνάμεων Ελλάδας, Τουρκίας, Κύπρου
Ειδική συνεδρίαση για το Κυπριακό οργανώθηκε στη διάρκεια της Διάσκεψης για τη Μ. Ανατολή του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, με εισηγητές από το ΑΚΕΛ, το τουρκοκυπριακό «Νέα Κύπρος», το Κόμμα Ελευθερίας και Αλληλεγγύης της Τουρκίας και τον ΣΥΝ. Κοινός τόπος όλων η θέση για λύση ομοσπονδίας με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ.
Μιλώντας εκ μέρους του ΣΥΝ, ο υπεύθυνος του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής του κόμματος Πάνος Τριγάζης τόνισε ότι το Κυπριακό «μπήκε σε νέα φάση μετά την εκλογή Χριστόφια ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας» και ότι «η λύση του προβλήματος με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ θα είναι προς όφελος και των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο αλλά και των Ελληνοτουρκικών σχέσεων», προσθέτοντας ότι «θα αποτελούσε θετικό παράδειγμα και για άλλα διεθνή προβλήματα καθώς και έμπρακτη απάντηση στην αντιδραστική θεωρία της σύγκρουσης των πολιτισμών».
Επίσης, ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ αναφέρθηκε στην παράδοση κοινών αγώνων για το Κυπριακό και την υπόθεση της ειρήνης των αριστερών δυνάμεων της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου, προτείνοντας νέες πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση, πρόταση που βρήκε θετική ανταπόκριση από τους άλλους ομιλητές.
To Γραφείο Τύπου ΣΥΝ, 21/12/2008
22.12.08
19.12.08
Συνάντηση αντιπροσωπείας ΣΥΝ με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Πρόεδρο της DISK
Με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κων/πόλεως κ. Βαρθολομαίο συναντήθηκε σήμερα αντιπροσωπεία της ΚΠΕ του ΣΥΝ από τους Πάνο Τριγάζη και Ρένα Δούρου, που πραγματοποιεί επίσκεψη στην Τουρκία με την ευκαιρία Διάσκεψης για την Μ.Ανατολή του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ).
Ενημερώνοντας την αντιπροσωπεία για την πορεία των θεμάτων του Πατριαρχείου, ο κ. Βαρθολομαίος εξέφρασε την εκτίμηση του για την συμπαράσταση του ΣΥΝ και γενικότερα για την συμβολή του κόμματος στην υπόθεση της Ελληνο-τουρκικής φιλίας. Από την πλευρά του ΣΥΝ δηλώθηκε ικανοποίηση για τις πρωτοβουλίες του Πατριάρχη υπέρ της ειρήνης και του διαθρησκιακού διαλόγου καθώς και υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και εναντίον της φτώχειας.
Επίσης, η αντιπροσωπεία του ΣΥΝ επισκέφθηκε τα γραφεία της Εργατικής Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας DISK και συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Σουλεϊμάν Τσελεμπί, ο οποίος εξέφρασε την αλληλεγγύη του προς την αγωνιζόμενη ελληνική νεολαία και γενικότερα προς τους έλληνες εργαζόμενους.
To Γραφείο Τύπου ΣΥΝ
19/12/2008
Ενημερώνοντας την αντιπροσωπεία για την πορεία των θεμάτων του Πατριαρχείου, ο κ. Βαρθολομαίος εξέφρασε την εκτίμηση του για την συμπαράσταση του ΣΥΝ και γενικότερα για την συμβολή του κόμματος στην υπόθεση της Ελληνο-τουρκικής φιλίας. Από την πλευρά του ΣΥΝ δηλώθηκε ικανοποίηση για τις πρωτοβουλίες του Πατριάρχη υπέρ της ειρήνης και του διαθρησκιακού διαλόγου καθώς και υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και εναντίον της φτώχειας.
Επίσης, η αντιπροσωπεία του ΣΥΝ επισκέφθηκε τα γραφεία της Εργατικής Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας DISK και συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Σουλεϊμάν Τσελεμπί, ο οποίος εξέφρασε την αλληλεγγύη του προς την αγωνιζόμενη ελληνική νεολαία και γενικότερα προς τους έλληνες εργαζόμενους.
To Γραφείο Τύπου ΣΥΝ
19/12/2008
Τουρκία - Συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχη με αντιπροσωπεία του ΣΥΝ
Τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο επισκέφθηκαν σήμερα ο υπεύθυνος του τμήματος της εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΝ Πάνος Τριγάζης και η υπεύθυνη του τμήματος διεθνών σχέσεων Ρένα Δούρου.
Ο κ. Βαρθολομαίος ενημέρωσε τους συνομιλητές του για την πορεία των θεμάτων του Πατριαρχείου,εκφράζοντας την εκτίμηση του στην συμπαράσταση του ΣΥΝ και στη γενικότερη συμβολή του κόμματος αυτού στην υπόθεση της ελληνοτουρκικής φιλίας.
Από την πλευρά του ΣΥΝ δηλώθηκε η υποστήριξη στις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει ο Πατριάρχης για την ειρήνη,το διαθρησκειακό διάλογο,την προστασία του περιβάλλοντος και την καταπολέμηση της φτώχειας.
Η συνάντηση έγινε με την ευκαιρία της συμμετοχής της αντιπροσωπείας του ΣΥΝ σε διεθνή διάσκεψη για τη Μέση Ανατολή που οργανώνει στην Κωνσταντινούπολη το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς σε συνεργασία με το κόμμα της Ελευθερίας και της Αλληλεγγύης στην Τουρκία,διάσκεψη στην οποία όλα τα αριστερά κόμματα που έλαβαν μέρος εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στο κίνημα της ελληνικής νεολαίας.
www.omogeneia.ana-mpa.gr
19 Δεκεμβρίου 2008, του ανταποκριτή μας Α. Κούρκουλα
Ο κ. Βαρθολομαίος ενημέρωσε τους συνομιλητές του για την πορεία των θεμάτων του Πατριαρχείου,εκφράζοντας την εκτίμηση του στην συμπαράσταση του ΣΥΝ και στη γενικότερη συμβολή του κόμματος αυτού στην υπόθεση της ελληνοτουρκικής φιλίας.
Από την πλευρά του ΣΥΝ δηλώθηκε η υποστήριξη στις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει ο Πατριάρχης για την ειρήνη,το διαθρησκειακό διάλογο,την προστασία του περιβάλλοντος και την καταπολέμηση της φτώχειας.
Η συνάντηση έγινε με την ευκαιρία της συμμετοχής της αντιπροσωπείας του ΣΥΝ σε διεθνή διάσκεψη για τη Μέση Ανατολή που οργανώνει στην Κωνσταντινούπολη το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς σε συνεργασία με το κόμμα της Ελευθερίας και της Αλληλεγγύης στην Τουρκία,διάσκεψη στην οποία όλα τα αριστερά κόμματα που έλαβαν μέρος εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στο κίνημα της ελληνικής νεολαίας.
www.omogeneia.ana-mpa.gr
19 Δεκεμβρίου 2008, του ανταποκριτή μας Α. Κούρκουλα
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Κωνσταντινούπολη
Συγκέντρωση συμπαράστασης στην Κωνσταντινούπολη στους Έλληνες εξεγερμένους για τη δολοφονία του Αλέξη. "Στην Αθήνα ή παλεύεις ή πεθαίνεις" και "είμαστε όλοι Αλέξηδες", τα συνθήματα που φώναξαν μεταξύ άλλων οι περίπου 300 διαδηλωτές. Στη συγκέντρωση συμμετείχε και η υπεύθυνη διεθνών σχέσεων του ΣΥΝ, Ρένα Δούρου, η οποία μαζί με τον Π. Τριγάζη βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη για να πάρουν μέρος στη διάσκεψη του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς για το μεσανατολικό.
Αυγή 19/12/2008
Αυγή 19/12/2008
18.12.08
"Πολιτική: Κοινωνική προσφορά ή επιχειρηματικότητα"
Ημερίδα με θέμα "Πολιτική: Κοινωνική προσφορά ή επιχειρηματικότητα" θα διοργανώσει ο Οργανισμός Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Αθηναίων την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου και ώρα 11:00 στο ξενοδοχείο Hilton (αίθουσα Θάλεια).
Ομιλητές θα είναι: ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Κωστής Χατζηδάκης, ο πρώην Υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος, εκπρόσωπος του ΚΚΕ και η Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου.
Την Ημερίδα θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιάννης Πολίτης.
Ομιλητές θα είναι: ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Κωστής Χατζηδάκης, ο πρώην Υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος, εκπρόσωπος του ΚΚΕ και η Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου.
Την Ημερίδα θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιάννης Πολίτης.
Συναντήσεις αντιπροσωπείας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ στην Τουρκία - Συμμετοχή σε διάσκεψη της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για τη Μ. Ανατολή
Επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη πραγματοποιεί από αύριο Πέμπτη, 18.12.08, αντιπροσωπεία της ΚΠΕ του ΣΥΝ από τον υπεύθυνο του τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής Πάνο Τριγάζη και την υπεύθυνη του τμήματος Διεθνών Σχέσεων Ρένα Δούρου.
Η αντιπροσωπεία θα έχει σειρά συναντήσεων με πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς της Τουρκίας, ενώ την Παρασκευή και το Σάββατο θα πάρει μέρος σε διεθνή διάσκεψη για την Μ.Ανατολή που οργανώνουν το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και το Κόμμα Ελευθερίας και Αλληλεγγύης (ODP).
Ειδικότερα, οι Π.Τριγάζης και Ρ. Δούρου θα έχουν αύριο συναντήσεις με τον Πρόεδρο του ODP και βουλευτή Ουφούκ Ουράς και με τον πρόεδρο της συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας DISK Σουλεϊμάν Τσελεμπί. Επίσης, θα επισκεφθούν το Ιδρυμα Ναζίμ Χικμέτ, καθώς και ιδρύματα της Ελληνικής Κοινότητας.
Την Παρασκευή, ώρα 10π.μ., η αντιπροσωπεία θα γίνει δεκτή από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.Βαρθολομαίο.
Η διάσκεψη για τη Μ.Ανατολή
Στη διάσκεψη για την Μ.Ανατολή, όπου θα πάρει μέρος και ο Πρόεδρος του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς Λόταρ Μπίσκι, θα επιχειρηθεί μια σφαιρική προσέγγιση των προβλημάτων της περιοχής και να διατυπωθεί ένα πρόγραμμα κοινής δράσης των αριστερών και φιλειρηνικών δυνάμεων της Ευρώπης και της Μ.Ανατολής. Ειδικότερα θα συζητηθούν τα θέματα:
* Ο αγώνας για την ειρήνη και την δημοκρατία και κατά του σχεδίου των ΗΠΑ για την «Μεγάλη Μέση Ανατολή».
* Εναλλακτικές αριστερές προτάσεις για Μέση Ανατολή κοινωνικής δικαιοσύνης, ισότητας και ανάπτυξης.
* Οικολογική κρίση και Μ. Ανατολή.
Επίσης θα συζητηθεί σε ειδική συνεδρίαση και το Κυπριακό, με συμμετοχή του ΑΚΕΛ και Τουρκοκυπριακών κομμάτων
To Γραφείο Τύπου
Η αντιπροσωπεία θα έχει σειρά συναντήσεων με πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς της Τουρκίας, ενώ την Παρασκευή και το Σάββατο θα πάρει μέρος σε διεθνή διάσκεψη για την Μ.Ανατολή που οργανώνουν το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και το Κόμμα Ελευθερίας και Αλληλεγγύης (ODP).
Ειδικότερα, οι Π.Τριγάζης και Ρ. Δούρου θα έχουν αύριο συναντήσεις με τον Πρόεδρο του ODP και βουλευτή Ουφούκ Ουράς και με τον πρόεδρο της συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας DISK Σουλεϊμάν Τσελεμπί. Επίσης, θα επισκεφθούν το Ιδρυμα Ναζίμ Χικμέτ, καθώς και ιδρύματα της Ελληνικής Κοινότητας.
Την Παρασκευή, ώρα 10π.μ., η αντιπροσωπεία θα γίνει δεκτή από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.Βαρθολομαίο.
Η διάσκεψη για τη Μ.Ανατολή
Στη διάσκεψη για την Μ.Ανατολή, όπου θα πάρει μέρος και ο Πρόεδρος του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς Λόταρ Μπίσκι, θα επιχειρηθεί μια σφαιρική προσέγγιση των προβλημάτων της περιοχής και να διατυπωθεί ένα πρόγραμμα κοινής δράσης των αριστερών και φιλειρηνικών δυνάμεων της Ευρώπης και της Μ.Ανατολής. Ειδικότερα θα συζητηθούν τα θέματα:
* Ο αγώνας για την ειρήνη και την δημοκρατία και κατά του σχεδίου των ΗΠΑ για την «Μεγάλη Μέση Ανατολή».
* Εναλλακτικές αριστερές προτάσεις για Μέση Ανατολή κοινωνικής δικαιοσύνης, ισότητας και ανάπτυξης.
* Οικολογική κρίση και Μ. Ανατολή.
Επίσης θα συζητηθεί σε ειδική συνεδρίαση και το Κυπριακό, με συμμετοχή του ΑΚΕΛ και Τουρκοκυπριακών κομμάτων
To Γραφείο Τύπου
16.12.08
«Αναζητώντας μια σύγχρονη αριστερή πολιτική για τον πολιτισμό»
ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Αγαπητές φίλες,
Αγαπητοί φίλοι,
Το Ινστιτούτο ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ και το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΝ κρίνουν ότι, στις παρούσες συνθήκες, δεν είναι σκόπιμη η πραγματοποίηση του διημέρου με θέμα «Αναζητώντας μια σύγχρονη αριστερή πολιτική για τον πολιτισμό», η οποία ήταν προγραμματισμένη για την Πέμπτη 18 και την Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008.
Ζητούμε συγγνώμη από όσους και όσες δέχθηκαν να συμμετάσχουν σ’ αυτήν την εκδήλωση, καθώς και από εκείνες και εκείνους που είχαν την πρόθεση να την παρακολουθήσουν.
Μετά από συνεννοήσεις, θα καθοριστεί η νέα ημερομηνία πραγματοποίησής της στις αρχές του νέου έτους.
Χάρης Γολέμης,Ιουλία Σκουνάκη
Αγαπητές φίλες,
Αγαπητοί φίλοι,
Το Ινστιτούτο ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ και το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΝ κρίνουν ότι, στις παρούσες συνθήκες, δεν είναι σκόπιμη η πραγματοποίηση του διημέρου με θέμα «Αναζητώντας μια σύγχρονη αριστερή πολιτική για τον πολιτισμό», η οποία ήταν προγραμματισμένη για την Πέμπτη 18 και την Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008.
Ζητούμε συγγνώμη από όσους και όσες δέχθηκαν να συμμετάσχουν σ’ αυτήν την εκδήλωση, καθώς και από εκείνες και εκείνους που είχαν την πρόθεση να την παρακολουθήσουν.
Μετά από συνεννοήσεις, θα καθοριστεί η νέα ημερομηνία πραγματοποίησής της στις αρχές του νέου έτους.
Χάρης Γολέμης,Ιουλία Σκουνάκη
15.12.08
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ, 14/12/2008
Έχουν λόγο που εξαγριώνονται τα παιδιά
Στην "προδοσία" εκ μέρους των μεγάλων, εχόντων ή μη θεσμικό ρόλο, αποδίδει ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος την "εξαγρίωση" των παιδιών μετά τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου, σε άρθρο του στην εφημερίδα "Κόσμος του Επενδυτή".
"Τα παιδιά μας", σημειώνει, "δεν είναι εξαγριωμένα χωρίς λόγο... Το σύνολο σχεδόν της νέας γενιάς δεν είναι εναντίον των αρχών, των αξιών και των ιδανικών που ενέπνευσαν και έθρεψαν το γένος μας, αλλά εναντίον όλων ημών που τους τα διδάσκουμε και συγχρόνως τα προδίδουμε ανερυθρίαστα και ασύστολα. Τα παιδιά μας δεν αμφισβητούν την αλήθεια, αλλά την προδοσία της. Τα παιδιά μας είναι θυμωμένα μαζί μας επειδή μας αγαπούν και αισθάνονται προδομένα. Η νεολαία νιώθει όχι μόνο το ασφυκτικό παρόν που φτιάξαμε εμείς οι φυσικοί ή θεσμικοί γονείς τους, αλλά, κυρίως, καταγγέλλει την υποθήκευση, αν όχι την κλοπή, και την καταστροφή του μέλλοντός της".
Αναφερόμενος στις βιαιότητες, ο αρχιεπίσκοπος αναρωτιέται "πώς να καταδικάσεις τον αδικημένο για τα λάθη του αν δεν αναζητήσεις πρώτα τρόπους και λύσεις που να δίνουν ελπίδα και να προσκαλούν σε αξιοποίηση των δυνάμεων", ενώ εκφράζει τον φόβο πως την οικονομική κρίση θα πληρώσουν πάλι τα γνωστά θύματα: "Πώς να ζητήσουμε κατανόηση και θυσίες από τον λαό μας όταν οι εσαεί προτεινόμενες επί δεκαετίες λύσεις επαναλαμβάνουν κυνικά σενάρια μονόπλευρης λιτότητας; Όταν οι περιορισμοί και οι θυσίες επιβάλλονται μονομερώς εξαιρώντας προκλητικά εκείνους προς τους οποίους θα έπρεπε καταρχήν να απαιτηθεί η συνεισφορά τους στην υπέρβαση της κρίσης";
Ο υπεύθυνος του Γρ. Τύπου του ΣΥΝ Α. Καρίτζης, σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τη σημερινή παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου για την έκρηξη της νέας γενιάς στη χώρα, έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Διάβασα με ενδιαφέρον την παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου. Θεωρώ εξαιρετικά θετικό το γεγονός ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν ακολούθησε την πεπατημένη και έκανε μια ουσιαστική παρέμβαση για το κοινωνικό φαινόμενο που ζούμε στη χώρα τις τελευταίες μέρες. Επιχείρησε να υπερβεί τα στερεότυπα των εύκολων και αυτονόητων αφορισμών κατά της βίας και προσπάθησε να ανιχνεύσει τις αιτίες της έκρηξης της νεολαίας, όπως κάνουμε και εμείς.
Εστίασε στην ουσία, στην απόγνωση της νέας γενιάς με τον δικό του τρόπο βέβαια. Σε κάθε περίπτωση το σημαντικό είναι ότι δεν εστίασε στην ένταση που εμφανίζεται πάντα σε περιόδους κοινωνικής αναταραχής, όπως έκαναν άλλοι για δικούς τους λόγους αποκρύπτοντας την ουσία της υπόθεσης. Θεωρώ ότι μια τέτοια τοποθέτηση συμβάλει στην υπέρβαση στείρων και άγονων αντιπαραθέσεων που προκαλούν διάφοροι.
Καλό θα ήταν κάποιοι να διαβάσουν προσεκτικά την εν λόγω παρέμβαση για να κατανοήσουν και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, που παρά τις διαφορές μας με την εκκλησία, είναι μια στάση που επίσης εστιάζει στην ουσία, δηλαδή στις αιτίες της έκρηξης των νέων και όχι στα παρελκόμενά της».
Γραφείο Τύπου ΣΥΝ, Τμήμα Τεκμηρίωσης
Έχουν λόγο που εξαγριώνονται τα παιδιά
Στην "προδοσία" εκ μέρους των μεγάλων, εχόντων ή μη θεσμικό ρόλο, αποδίδει ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος την "εξαγρίωση" των παιδιών μετά τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου, σε άρθρο του στην εφημερίδα "Κόσμος του Επενδυτή".
"Τα παιδιά μας", σημειώνει, "δεν είναι εξαγριωμένα χωρίς λόγο... Το σύνολο σχεδόν της νέας γενιάς δεν είναι εναντίον των αρχών, των αξιών και των ιδανικών που ενέπνευσαν και έθρεψαν το γένος μας, αλλά εναντίον όλων ημών που τους τα διδάσκουμε και συγχρόνως τα προδίδουμε ανερυθρίαστα και ασύστολα. Τα παιδιά μας δεν αμφισβητούν την αλήθεια, αλλά την προδοσία της. Τα παιδιά μας είναι θυμωμένα μαζί μας επειδή μας αγαπούν και αισθάνονται προδομένα. Η νεολαία νιώθει όχι μόνο το ασφυκτικό παρόν που φτιάξαμε εμείς οι φυσικοί ή θεσμικοί γονείς τους, αλλά, κυρίως, καταγγέλλει την υποθήκευση, αν όχι την κλοπή, και την καταστροφή του μέλλοντός της".
Αναφερόμενος στις βιαιότητες, ο αρχιεπίσκοπος αναρωτιέται "πώς να καταδικάσεις τον αδικημένο για τα λάθη του αν δεν αναζητήσεις πρώτα τρόπους και λύσεις που να δίνουν ελπίδα και να προσκαλούν σε αξιοποίηση των δυνάμεων", ενώ εκφράζει τον φόβο πως την οικονομική κρίση θα πληρώσουν πάλι τα γνωστά θύματα: "Πώς να ζητήσουμε κατανόηση και θυσίες από τον λαό μας όταν οι εσαεί προτεινόμενες επί δεκαετίες λύσεις επαναλαμβάνουν κυνικά σενάρια μονόπλευρης λιτότητας; Όταν οι περιορισμοί και οι θυσίες επιβάλλονται μονομερώς εξαιρώντας προκλητικά εκείνους προς τους οποίους θα έπρεπε καταρχήν να απαιτηθεί η συνεισφορά τους στην υπέρβαση της κρίσης";
Ο υπεύθυνος του Γρ. Τύπου του ΣΥΝ Α. Καρίτζης, σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τη σημερινή παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου για την έκρηξη της νέας γενιάς στη χώρα, έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Διάβασα με ενδιαφέρον την παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου. Θεωρώ εξαιρετικά θετικό το γεγονός ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν ακολούθησε την πεπατημένη και έκανε μια ουσιαστική παρέμβαση για το κοινωνικό φαινόμενο που ζούμε στη χώρα τις τελευταίες μέρες. Επιχείρησε να υπερβεί τα στερεότυπα των εύκολων και αυτονόητων αφορισμών κατά της βίας και προσπάθησε να ανιχνεύσει τις αιτίες της έκρηξης της νεολαίας, όπως κάνουμε και εμείς.
Εστίασε στην ουσία, στην απόγνωση της νέας γενιάς με τον δικό του τρόπο βέβαια. Σε κάθε περίπτωση το σημαντικό είναι ότι δεν εστίασε στην ένταση που εμφανίζεται πάντα σε περιόδους κοινωνικής αναταραχής, όπως έκαναν άλλοι για δικούς τους λόγους αποκρύπτοντας την ουσία της υπόθεσης. Θεωρώ ότι μια τέτοια τοποθέτηση συμβάλει στην υπέρβαση στείρων και άγονων αντιπαραθέσεων που προκαλούν διάφοροι.
Καλό θα ήταν κάποιοι να διαβάσουν προσεκτικά την εν λόγω παρέμβαση για να κατανοήσουν και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, που παρά τις διαφορές μας με την εκκλησία, είναι μια στάση που επίσης εστιάζει στην ουσία, δηλαδή στις αιτίες της έκρηξης των νέων και όχι στα παρελκόμενά της».
Γραφείο Τύπου ΣΥΝ, Τμήμα Τεκμηρίωσης
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
Πέμπτη 18 και Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008,
ώρα 16.00
Αίθουσα Συλλόγου Υπαλλήλων Τράπεζας Ελλάδος (ΣΥΤΕ),
Σίνα 16 (και Ακαδημίας)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΕΜΠΤΗ, 18 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008 - 1η ενότητα
ΣΥΖΗΤΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ;
16.00 – 16.10 Έναρξη
Νίκος Πετραλιάς, πρόεδρος του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς
Α. 16:15 –17:00 Γιατί δεν υπάρχει σήμερα αριστερή πολιτική για τον πολιτισμό.
Το φαινόμενο και η ιστορία του
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Αριστείδης Μπαλτάς, πανεπιστημιακός, Εθνικό Μετσόβιο
Πολυτεχνείο
Ομιλητές: Νικόλας Σεβαστάκης, πανεπιστημιακός, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών,
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Λαοκράτης Βάσσης, φιλόλογος - εκπαιδευτικός
17:00 –17:30 συζήτηση – παρεμβάσεις
Β. 17:30 – 18:15 Καλλιτεχνική δημιουργία, κοινωνική κριτική και Αριστερά
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Δημήτρης Σεβαστάκης, ζωγράφος - πανεπιστημιακός,
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Ομιλητές: Γιώργος Καρυπίδης, σκηνοθέτης
Έλενα Πατρικίου, ιστορικός - σκηνοθέτης
18:15 – 18:45 συζήτηση – παρεμβάσεις
Γ. 19.00 – 19:45 Νέοι, πολιτισμός, Αριστερά: υπάρχει σημείο συνάντησης;
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Λόης Παπαδόπουλος, πανεπιστημιακός, Τμήμα Αρχιτεκτόνων,
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Ομιλητές: Δανάη Παναγιωτοπούλου, μουσικός
Νίκος Σουλιώτης, πανεπιστημιακός, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
19:45 – 20:15 συζήτηση – παρεμβάσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008 - 2η ενότητα
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΤΡΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
16.00 – 16.10 Έναρξη
Ιουλία Σκουνάκη, Τμήμα Πολιτισμού ΣΥΝ
Α. 16:15 –17:00 Κράτος, τοπική αυτοδιοίκηση και πολιτιστική πολιτική
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Κώστας Ζάμπας, διδάκτωρ πολιτικός μηχανικός, μέλος της
ΚΠΕ του ΣΥΝ
Ομιλητές: Νίκος Λέανδρος, πανεπιστημιακός, Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και
Πολιτισμού, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Νίκος Μπελαβίλας, πανεπιστημιακός, Σχολή Αρχιτεκτόνων, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «Το Λιμάνι της Αγωνίας» στο Δήμο του Πειραιά
17:00 – 17:30 συζήτηση – παρεμβάσεις
Β. 17:30 – 18:15 Πολιτιστικές βιομηχανίες: Παραγωγή και κατανάλωση
πολιτιστικών αγαθών στη σημερινή Ελλάδα
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Γιώργος Μελέας, σύμβουλος επικοινωνίας, υποψήφιος διδάκτωρ,
Τμήμα ΜΜΕ, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ομιλητές: Γιώργος Αλαμανής, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός
Ζήνος Παναγιωτίδης, διανομέας κινηματογραφικών ταινιών
18:15 – 18:45 συζήτηση – παρεμβάσεις
Γ. 19.00 – 19:45 Η συμβολή της εκπαίδευσης στην πρόσβαση και απόλαυση
των πολιτιστικών αγαθών
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Τζίνα Πολίτη, ομότιμη καθηγήτρια Αριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Ομιλητές: Έφη Καλαμαρά, εκπαιδευτικός, πρώην υπεύθυνη πολιτιστικών εκδηλώσεων Γ΄
Διεύθυνσης Αττικής Χαρά Τσουκαλά, υπεύθυνη θεατρικής παιδείας Λυκείου Βουλιαγμένης, μέλος του Πανελληνίου Δικτύου «Το Θέατρο στην Εκπαίδευση»
19:45 – 20:15 συζήτηση – παρεμβάσεις
ώρα 16.00
Αίθουσα Συλλόγου Υπαλλήλων Τράπεζας Ελλάδος (ΣΥΤΕ),
Σίνα 16 (και Ακαδημίας)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΕΜΠΤΗ, 18 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008 - 1η ενότητα
ΣΥΖΗΤΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ;
16.00 – 16.10 Έναρξη
Νίκος Πετραλιάς, πρόεδρος του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς
Α. 16:15 –17:00 Γιατί δεν υπάρχει σήμερα αριστερή πολιτική για τον πολιτισμό.
Το φαινόμενο και η ιστορία του
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Αριστείδης Μπαλτάς, πανεπιστημιακός, Εθνικό Μετσόβιο
Πολυτεχνείο
Ομιλητές: Νικόλας Σεβαστάκης, πανεπιστημιακός, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών,
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Λαοκράτης Βάσσης, φιλόλογος - εκπαιδευτικός
17:00 –17:30 συζήτηση – παρεμβάσεις
Β. 17:30 – 18:15 Καλλιτεχνική δημιουργία, κοινωνική κριτική και Αριστερά
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Δημήτρης Σεβαστάκης, ζωγράφος - πανεπιστημιακός,
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Ομιλητές: Γιώργος Καρυπίδης, σκηνοθέτης
Έλενα Πατρικίου, ιστορικός - σκηνοθέτης
18:15 – 18:45 συζήτηση – παρεμβάσεις
Γ. 19.00 – 19:45 Νέοι, πολιτισμός, Αριστερά: υπάρχει σημείο συνάντησης;
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Λόης Παπαδόπουλος, πανεπιστημιακός, Τμήμα Αρχιτεκτόνων,
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Ομιλητές: Δανάη Παναγιωτοπούλου, μουσικός
Νίκος Σουλιώτης, πανεπιστημιακός, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
19:45 – 20:15 συζήτηση – παρεμβάσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008 - 2η ενότητα
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΤΡΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
16.00 – 16.10 Έναρξη
Ιουλία Σκουνάκη, Τμήμα Πολιτισμού ΣΥΝ
Α. 16:15 –17:00 Κράτος, τοπική αυτοδιοίκηση και πολιτιστική πολιτική
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Κώστας Ζάμπας, διδάκτωρ πολιτικός μηχανικός, μέλος της
ΚΠΕ του ΣΥΝ
Ομιλητές: Νίκος Λέανδρος, πανεπιστημιακός, Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και
Πολιτισμού, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Νίκος Μπελαβίλας, πανεπιστημιακός, Σχολή Αρχιτεκτόνων, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «Το Λιμάνι της Αγωνίας» στο Δήμο του Πειραιά
17:00 – 17:30 συζήτηση – παρεμβάσεις
Β. 17:30 – 18:15 Πολιτιστικές βιομηχανίες: Παραγωγή και κατανάλωση
πολιτιστικών αγαθών στη σημερινή Ελλάδα
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Γιώργος Μελέας, σύμβουλος επικοινωνίας, υποψήφιος διδάκτωρ,
Τμήμα ΜΜΕ, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ομιλητές: Γιώργος Αλαμανής, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός
Ζήνος Παναγιωτίδης, διανομέας κινηματογραφικών ταινιών
18:15 – 18:45 συζήτηση – παρεμβάσεις
Γ. 19.00 – 19:45 Η συμβολή της εκπαίδευσης στην πρόσβαση και απόλαυση
των πολιτιστικών αγαθών
Συντονίζει / παρεμβαίνει: Τζίνα Πολίτη, ομότιμη καθηγήτρια Αριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Ομιλητές: Έφη Καλαμαρά, εκπαιδευτικός, πρώην υπεύθυνη πολιτιστικών εκδηλώσεων Γ΄
Διεύθυνσης Αττικής Χαρά Τσουκαλά, υπεύθυνη θεατρικής παιδείας Λυκείου Βουλιαγμένης, μέλος του Πανελληνίου Δικτύου «Το Θέατρο στην Εκπαίδευση»
19:45 – 20:15 συζήτηση – παρεμβάσεις
12.12.08
ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Μηνύματα συμπαράστασης φτάνουν από πολλές μεριές της Ευρώπης προς τον Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ για την στάση και τον αγώνα τους στα πρόσφατα γεγονότα: από την Τσεχία ως την Ιταλία και από την Φινλανδία ως την Μεγάλη Βρετανία κόμματα, κινήματα και μεμονωμένοι πολίτες στέλνουν την συμπαράσταση τους.
Ο αντιπρόεδρος του ΚΚ Βοημίας και Μοραβίας Τζιρι Μαστάλκα, που είναι και υπεύθυνος διεθνών σχέσεων του κόμματος έστειλε το παρακάτω μήνυμα στον Αλέκο Αλαβάνο:
«Αγαπητέ σύντροφε,
Εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Βοημίας και Μοραβίας αλλά και προσωπικά θέλω να εκφράσω σε σένα, στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και στον ελληνικό λαό την βαθειά μας θλίψη και οδύνη για την απώλεια του 15χρονου Αλέξανδου-Ανδρέα Γρηγορόπουλου, που πέθανε από σφαίρα αστυνομικού στην περιοχή των Εξαρχείων στην Αθήνα.
Άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο όπως και στις δύο χώρες μας εκφράζουν όλο και περισσότερο την σθεναρή τους αντίθεση με τις αντιλαϊκές πολιτικές των δεξιών κυβερνήσεων. Η οικονομική κρίση, της οποίας τα αποτελέσματα νοιώθουν ιδιαίτερα οι απλοί άνθρωποι, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία, αυξάνουν και εδραιοποιούν αυτή την αντίθεση και την αντίσταση στις πολιτικές αυτές. Ας παλέψουμε μαζί για μια αριστερή διέξοδο από την κρίση. Δεν πρέπει να υπάρξει μέλλον στις αντιλαϊκές πολιτικές. Το μέλλον βρίσκεται σε μια δικαιότερη κοινωνία.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των ελληνικών προοδευτικών δυνάμεων για καλύτερη και δικαιότερη ζωή τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για όλους τους ανθρώπους γενικότερα, για μια αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών.
Τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι δυνάμεις ασφαλείας γίνονται όλο και περισσότερο νευρικοί. Στην χώρα σας αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο ενός νέου ανθρώπου. Θα μπορούσε στη θέση του να ήταν οποιοσδήποτε άλλος. Καταδικάζουμε την κτηνωδία των δυνάμεων καταστολής. Ο Πρωθυπουργός Καραμανλής έκανε λάθος να μην αποδεχθεί την παραίτηση του Υπουργού Εσωτερικών. Ως να θεωρεί ότι κανείς δεν φταίει για αυτό που έγινε.
Υποστηρίζουμε τις διαδηλώσεις και την αντίσταση του Ελληνικού λαού, που μάχεται για τα δικαιώματα του και ενάντια στις δεξιές κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Υποστηρίζουμε τον ενεργό αγώνα σας. Είμαστε στο πλευρό σας.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Πράγα, 9 Δεκέμβρη 2008»
Ο Τούρο Μπέργκμαν, Πολιτικός Γραμματέας της Αριστερής Συμμαχίας της Φινλανδίας λέει στο δικό του μήνυμα:
Αγαπητοί σύντροφοι, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους αγώνες σας. Να μας κρατάτε ενήμερους»
Μέλη των κομμάτων της Αριστεράς από την Ιταλία στέλνουν αγωνιστικούς χαιρετισμούς διαβεβαιώνοντας ότι και η δική τους απεργιακή κινητοποίηση, το Σάββατο, θα είναι μαζική ενώ το Ίδρυμα Μπέρτραντ Ράσελ αλλά και το Διεθνές Γραφείο Ειρήνης, επικοινώνησαν με το τμήμα Διεθνών Σχέσεων του ΣΥΝ ζητώντας πληροφορίες και εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στους έλληνες εργαζόμενους και την νεολαία.»
Τμήμα Διεθνών Σχέσεων 11/12/2008
Ο αντιπρόεδρος του ΚΚ Βοημίας και Μοραβίας Τζιρι Μαστάλκα, που είναι και υπεύθυνος διεθνών σχέσεων του κόμματος έστειλε το παρακάτω μήνυμα στον Αλέκο Αλαβάνο:
«Αγαπητέ σύντροφε,
Εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Βοημίας και Μοραβίας αλλά και προσωπικά θέλω να εκφράσω σε σένα, στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και στον ελληνικό λαό την βαθειά μας θλίψη και οδύνη για την απώλεια του 15χρονου Αλέξανδου-Ανδρέα Γρηγορόπουλου, που πέθανε από σφαίρα αστυνομικού στην περιοχή των Εξαρχείων στην Αθήνα.
Άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο όπως και στις δύο χώρες μας εκφράζουν όλο και περισσότερο την σθεναρή τους αντίθεση με τις αντιλαϊκές πολιτικές των δεξιών κυβερνήσεων. Η οικονομική κρίση, της οποίας τα αποτελέσματα νοιώθουν ιδιαίτερα οι απλοί άνθρωποι, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία, αυξάνουν και εδραιοποιούν αυτή την αντίθεση και την αντίσταση στις πολιτικές αυτές. Ας παλέψουμε μαζί για μια αριστερή διέξοδο από την κρίση. Δεν πρέπει να υπάρξει μέλλον στις αντιλαϊκές πολιτικές. Το μέλλον βρίσκεται σε μια δικαιότερη κοινωνία.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των ελληνικών προοδευτικών δυνάμεων για καλύτερη και δικαιότερη ζωή τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για όλους τους ανθρώπους γενικότερα, για μια αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών.
Τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι δυνάμεις ασφαλείας γίνονται όλο και περισσότερο νευρικοί. Στην χώρα σας αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο ενός νέου ανθρώπου. Θα μπορούσε στη θέση του να ήταν οποιοσδήποτε άλλος. Καταδικάζουμε την κτηνωδία των δυνάμεων καταστολής. Ο Πρωθυπουργός Καραμανλής έκανε λάθος να μην αποδεχθεί την παραίτηση του Υπουργού Εσωτερικών. Ως να θεωρεί ότι κανείς δεν φταίει για αυτό που έγινε.
Υποστηρίζουμε τις διαδηλώσεις και την αντίσταση του Ελληνικού λαού, που μάχεται για τα δικαιώματα του και ενάντια στις δεξιές κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Υποστηρίζουμε τον ενεργό αγώνα σας. Είμαστε στο πλευρό σας.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Πράγα, 9 Δεκέμβρη 2008»
Ο Τούρο Μπέργκμαν, Πολιτικός Γραμματέας της Αριστερής Συμμαχίας της Φινλανδίας λέει στο δικό του μήνυμα:
Αγαπητοί σύντροφοι, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους αγώνες σας. Να μας κρατάτε ενήμερους»
Μέλη των κομμάτων της Αριστεράς από την Ιταλία στέλνουν αγωνιστικούς χαιρετισμούς διαβεβαιώνοντας ότι και η δική τους απεργιακή κινητοποίηση, το Σάββατο, θα είναι μαζική ενώ το Ίδρυμα Μπέρτραντ Ράσελ αλλά και το Διεθνές Γραφείο Ειρήνης, επικοινώνησαν με το τμήμα Διεθνών Σχέσεων του ΣΥΝ ζητώντας πληροφορίες και εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στους έλληνες εργαζόμενους και την νεολαία.»
Τμήμα Διεθνών Σχέσεων 11/12/2008
Συζήτηση επίκαιρης ερώτησης του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ.Αλαβάνου, στον Υπουργό εσωτερικών για την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή
Σε επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνου σχετικά με την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή απάντησε ο υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης Πρ. Παυλόπουλος
Στην ομιλία του ο Αλ. Αλαβάνος τόνισε:
Κατ΄ αρχήν θάθελα από την πλευρά μου και από την πλευρά της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ να εκφράσω τη δικιά μας συγνώμη απέναντι στην οικογένεια του 16χρονου μαθητή. Συγνώμη γιατί είμαστε μέλη μιας Βουλής η οποία δεν μπόρεσε να αναδείξει πολιτικές τέτοιες που θα υπερασπίζανε και θα στηρίζανε τον κάθε έναν και την κάθε μία νέο και νέα στη χώρα μας. Και μιας Βουλής η οποία δεν μπόρεσε και δεν μπορεί ακόμη και σήμερα να έχει επικοινωνία με τη νέα γενιά. Και δυστυχώς αυτό κατάλαβα από τις τοποθετήσεις που έγιναν μέχρι σήμερα.
Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ αγωνιζόμαστε ενάντια στις αδικίες και την αναλγησία του συστήματος. Δεν αγωνιζόμαστε ενάντια σε βιτρίνες, ενάντια σε αυτοκίνητα, ενάντια στην περιουσία συμπολιτών μας και ενάντια στα κτίρια τα δημόσια τα οποία υπερασπιζόμαστε ως συλλογική περιουσία.
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι απέναντι στη βία.
Πρέπει όμως αυτή η Βουλή κι αυτή η κυβέρνηση να καταλάβει την οργή της νέας γενιάς. Να καταλάβει αυτούς τους χιλιάδες, χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα μαθητές και μαθήτριες οι οποίοι εκφράζουν έναν μεγάλο θυμό για την απώλεια του συμμαθητή τους αλλά και για όλη αυτή την καταπίεση την οποία βιώνει η νέα γενιά.
Και κ. Υπουργέ φοβάμαι ότι η κυβέρνηση φοράει την κουκούλα αξιών οι οποίες δεν υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας. Ποιες αξίες; Αξίες στο χώρο της πολιτικής; Να μιλήσουμε για το Βατοπέδιο; Της διακυβέρνησης; Αξίες στο χώρο της αστυνομίας; Όταν βλέπουμε αυτή την ακραία βία που φτάνει μέχρι τη δολοφονία; Αξίες στην εκκλησία; Όταν βλέπουμε ότι έχει γίνει επιχείρηση real estate;.. Ας καταλάβουμε την οργή της νεολαίας. Ας καταλάβουμε ότι έχουμε ένα κοινωνικό φαινόμενο. Κι ας ανταποκριθούμε.
Οι ερωτήσεις μου προς εσάς κ. Υπουργέ..
Είναι δυνατόν, μετά από ένα τέτοιο γεγονός να έχουμε ευθύνες τριών ανθρώπων; Των δύο, οι οποίοι έχουν διαπράξει και βαρύτατο ποινικό αδίκημα, και του διοικητή του Τμήματός τους; Είναι δυνατόν; Συγκλονίζεται όλη η χώρα μας. Έχει γραφτεί και γράφεται στην ιστορία αυτό που έγινε κι αυτές οι μέρες που ζούμε. Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν να περιοριστούμε σε μια παραίτηση που υποβάλλατε εσείς ή ο αρμόδιος υφυπουργός και μέσα σε δευτερόλεπτα δεν έγινε δεκτή από τον Πρωθυπουργό;
Εμείς ζητήσαμε, πιστεύουμε ότι οι ευθύνες είναι στον Πρωθυπουργό -εκεί αγγίζουν τελικά- ο οποίος έχει την εποπτεία της συνολικής πολιτικής κι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να μείνει. Και δεν έχει πια και το ηθικό δικαίωμα, αν θέλετε, και τη νομιμοποίηση από την κοινωνία και από το πιο δυνατό τμήμα της που είναι η νεολαία.
Ευθύνες. Απαντήστε μου. Ευθύνες. Ο διοικητής του Τμήματος μόνο.; Θέλω απάντηση κ. Υπουργέ.
Δεύτερον. Τι περιμένει το Υπουργείο απ΄ αυτή την αστυνομία που έχει φτιάξει; Είπατε για τις αρχές κ.λπ. που διέπουν τη λειτουργία της αστυνομίας. Έχω εδώ την ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων μετά απ΄ αυτό το τραγικό γεγονός. Και ζητάει από την κυβέρνηση, όχι να αλλάξει πολιτική, όχι να ξαναδεί τα πράγματα, ζητάει να απολογηθεί γιατί δεν ενδιαφέρθηκε για την αλλαγή νοοτροπίας και αντιλήψεων και την εμπέδωση αστυνομικής συνείδησης με σεβασμό στα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών, κεντρικό αίτημα στο 18ο συνέδριο πέρυσι τον Δεκέμβριο.
Θα την καταθέσω στα πρακτικά. Ναι, εμείς του ΣΥΡΙΖΑ καταθέτουμε στα πρακτικά τη δήλωση, την τοποθέτηση της ΠΟΑΣΥ πάνω σ΄ αυτό το ζήτημα.
Ρωτάω τι περιμένετε εσείς; Τι περιμένετε απ αυτή την εκπαίδευση; Από τους αστυνομικούς που τους έχετε στη Θήβα. Μέσα σε στρατόπεδα τους εκπαιδεύετε. Από ειδικούς φρουρούς τους οποίους τους παίρνετε με ένα δίμηνο εκπαίδευσης. Από τους ανθρώπους που τους κρατάτε μέσα στις κλούβες. Από ανθρώπους που δεν συζητάνε με ψυχολόγους, δεν συζητάνε με κοινωνιολόγους, δεν συζητάνε με δημοσιογράφους. Δεν μαθαίνουν να αγαπούν την κοινωνία. Ίσα-ίσα να την βλέπουν ως ο εχθρός-λαός.
Πότε θα αλλάξουν αυτά; Πότε θα γίνει μια τομή τέτοια και μια αναδιοργάνωση της αστυνομίας Γιατί να περιφέρονται στις γειτονιές με όπλα; Γιατί δεν αξιοποιούμε πρότυπα άλλα όπως το βρετανικό πρότυπο, το οποίο έχει ισχύσει, να μην γυρίζει με το όπλο ώστε να μην μπαίνει στην εύκολη λύση ο καθένας οποιαδήποτε στιγμή να αφαιρεί τη ζωή του άλλου.
Το τρίτο Γιατί δεν προχωρείτε σε διακομματική επιτροπή; Σε διακομματική επιτροπή για να δούμε το θέμα της αστυνομίας. Τίθεται πια από παντού. Τίθεται εκ των πραγμάτων. Το έχουν ζητήσει οι πάντες. Για μια αναδιοργάνωση της αστυνομίας και αν θέλετε αυτή η κινητοποίηση η οποία γίνεται, η οποία παίρνει και ακραίες μορφές -όλοι το καταλαβαίνουμε αυτό- κάπου να οδηγήσει. Πέστε στη νεολαία, σας ακούμε. Σας ακούμε… Δεν θέλουμε την αστυνομία πια που σκότωσε τον 16χρονο. Θα το συζητήσουμε και μαζί σας. Και με τους εκπροσώπους της νεολαίας και με τις οργανώσεις νεολαίας. Και με όλους Γιατί δεν το κάνετε αυτό;
Διακομματική επιτροπή για την αναδιοργάνωση της δημοκρατικής Αστυνομίας.
Και τελευταίο ερώτημα. κ. Υπουργέ δεν μπορώ να καταλάβω -και θέλω μια απάντηση- πώς μπορείτε να συνδέετε σήμερα, εσείς προσωπικά, τον ρόλο του ελέγχοντος και του ελεγχόμενου, κατά κάποιον τρόπο. Πώς γίνεται σήμερα, όταν τα θέματα της δημόσιας τάξης είναι κάτω από την κριτική όλης της κοινωνίας, του Τύπου, των πάντων, να είναι ταυτοχρόνως Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Υπουργός Επικοινωνίας το ίδιο πρόσωπο.
Και το λέω αυτό, διότι έχουμε μια πικρή πείρα. Διότι βλέπουμε τους βουλευτές της Ν.Δ. να περιφέρονται στα κανάλια και τη Ν.Δ., μαζί με το ΚΚΕ και το ΛΑΟΣ, να έχει μια κοινή στάση, όπου προσπαθεί να αποδώσει τις ευθύνες για ένα κοινωνικό φαινόμενο στο ΣΥΡΙΖΑ.
Οφείλετε μια απάντηση σ΄ αυτό. Οφείλετε μια απάντηση. Δεν μπορείτε να είστε και Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Υπουργός Ενημέρωσης και ναν έχετε τα non paper και τις συνεργασίες και να στρέφεστε στις δυνάμεις που προσπαθούν να κατανοήσουν, να ζητήσουν συγνώμη, να κατανοήσουν τη νεολαία και να την στηρίξουν.»
Στην ομιλία του ο Αλ. Αλαβάνος τόνισε:
Κατ΄ αρχήν θάθελα από την πλευρά μου και από την πλευρά της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ να εκφράσω τη δικιά μας συγνώμη απέναντι στην οικογένεια του 16χρονου μαθητή. Συγνώμη γιατί είμαστε μέλη μιας Βουλής η οποία δεν μπόρεσε να αναδείξει πολιτικές τέτοιες που θα υπερασπίζανε και θα στηρίζανε τον κάθε έναν και την κάθε μία νέο και νέα στη χώρα μας. Και μιας Βουλής η οποία δεν μπόρεσε και δεν μπορεί ακόμη και σήμερα να έχει επικοινωνία με τη νέα γενιά. Και δυστυχώς αυτό κατάλαβα από τις τοποθετήσεις που έγιναν μέχρι σήμερα.
Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ αγωνιζόμαστε ενάντια στις αδικίες και την αναλγησία του συστήματος. Δεν αγωνιζόμαστε ενάντια σε βιτρίνες, ενάντια σε αυτοκίνητα, ενάντια στην περιουσία συμπολιτών μας και ενάντια στα κτίρια τα δημόσια τα οποία υπερασπιζόμαστε ως συλλογική περιουσία.
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι απέναντι στη βία.
Πρέπει όμως αυτή η Βουλή κι αυτή η κυβέρνηση να καταλάβει την οργή της νέας γενιάς. Να καταλάβει αυτούς τους χιλιάδες, χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα μαθητές και μαθήτριες οι οποίοι εκφράζουν έναν μεγάλο θυμό για την απώλεια του συμμαθητή τους αλλά και για όλη αυτή την καταπίεση την οποία βιώνει η νέα γενιά.
Και κ. Υπουργέ φοβάμαι ότι η κυβέρνηση φοράει την κουκούλα αξιών οι οποίες δεν υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας. Ποιες αξίες; Αξίες στο χώρο της πολιτικής; Να μιλήσουμε για το Βατοπέδιο; Της διακυβέρνησης; Αξίες στο χώρο της αστυνομίας; Όταν βλέπουμε αυτή την ακραία βία που φτάνει μέχρι τη δολοφονία; Αξίες στην εκκλησία; Όταν βλέπουμε ότι έχει γίνει επιχείρηση real estate;.. Ας καταλάβουμε την οργή της νεολαίας. Ας καταλάβουμε ότι έχουμε ένα κοινωνικό φαινόμενο. Κι ας ανταποκριθούμε.
Οι ερωτήσεις μου προς εσάς κ. Υπουργέ..
Είναι δυνατόν, μετά από ένα τέτοιο γεγονός να έχουμε ευθύνες τριών ανθρώπων; Των δύο, οι οποίοι έχουν διαπράξει και βαρύτατο ποινικό αδίκημα, και του διοικητή του Τμήματός τους; Είναι δυνατόν; Συγκλονίζεται όλη η χώρα μας. Έχει γραφτεί και γράφεται στην ιστορία αυτό που έγινε κι αυτές οι μέρες που ζούμε. Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν να περιοριστούμε σε μια παραίτηση που υποβάλλατε εσείς ή ο αρμόδιος υφυπουργός και μέσα σε δευτερόλεπτα δεν έγινε δεκτή από τον Πρωθυπουργό;
Εμείς ζητήσαμε, πιστεύουμε ότι οι ευθύνες είναι στον Πρωθυπουργό -εκεί αγγίζουν τελικά- ο οποίος έχει την εποπτεία της συνολικής πολιτικής κι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να μείνει. Και δεν έχει πια και το ηθικό δικαίωμα, αν θέλετε, και τη νομιμοποίηση από την κοινωνία και από το πιο δυνατό τμήμα της που είναι η νεολαία.
Ευθύνες. Απαντήστε μου. Ευθύνες. Ο διοικητής του Τμήματος μόνο.; Θέλω απάντηση κ. Υπουργέ.
Δεύτερον. Τι περιμένει το Υπουργείο απ΄ αυτή την αστυνομία που έχει φτιάξει; Είπατε για τις αρχές κ.λπ. που διέπουν τη λειτουργία της αστυνομίας. Έχω εδώ την ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων μετά απ΄ αυτό το τραγικό γεγονός. Και ζητάει από την κυβέρνηση, όχι να αλλάξει πολιτική, όχι να ξαναδεί τα πράγματα, ζητάει να απολογηθεί γιατί δεν ενδιαφέρθηκε για την αλλαγή νοοτροπίας και αντιλήψεων και την εμπέδωση αστυνομικής συνείδησης με σεβασμό στα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών, κεντρικό αίτημα στο 18ο συνέδριο πέρυσι τον Δεκέμβριο.
Θα την καταθέσω στα πρακτικά. Ναι, εμείς του ΣΥΡΙΖΑ καταθέτουμε στα πρακτικά τη δήλωση, την τοποθέτηση της ΠΟΑΣΥ πάνω σ΄ αυτό το ζήτημα.
Ρωτάω τι περιμένετε εσείς; Τι περιμένετε απ αυτή την εκπαίδευση; Από τους αστυνομικούς που τους έχετε στη Θήβα. Μέσα σε στρατόπεδα τους εκπαιδεύετε. Από ειδικούς φρουρούς τους οποίους τους παίρνετε με ένα δίμηνο εκπαίδευσης. Από τους ανθρώπους που τους κρατάτε μέσα στις κλούβες. Από ανθρώπους που δεν συζητάνε με ψυχολόγους, δεν συζητάνε με κοινωνιολόγους, δεν συζητάνε με δημοσιογράφους. Δεν μαθαίνουν να αγαπούν την κοινωνία. Ίσα-ίσα να την βλέπουν ως ο εχθρός-λαός.
Πότε θα αλλάξουν αυτά; Πότε θα γίνει μια τομή τέτοια και μια αναδιοργάνωση της αστυνομίας Γιατί να περιφέρονται στις γειτονιές με όπλα; Γιατί δεν αξιοποιούμε πρότυπα άλλα όπως το βρετανικό πρότυπο, το οποίο έχει ισχύσει, να μην γυρίζει με το όπλο ώστε να μην μπαίνει στην εύκολη λύση ο καθένας οποιαδήποτε στιγμή να αφαιρεί τη ζωή του άλλου.
Το τρίτο Γιατί δεν προχωρείτε σε διακομματική επιτροπή; Σε διακομματική επιτροπή για να δούμε το θέμα της αστυνομίας. Τίθεται πια από παντού. Τίθεται εκ των πραγμάτων. Το έχουν ζητήσει οι πάντες. Για μια αναδιοργάνωση της αστυνομίας και αν θέλετε αυτή η κινητοποίηση η οποία γίνεται, η οποία παίρνει και ακραίες μορφές -όλοι το καταλαβαίνουμε αυτό- κάπου να οδηγήσει. Πέστε στη νεολαία, σας ακούμε. Σας ακούμε… Δεν θέλουμε την αστυνομία πια που σκότωσε τον 16χρονο. Θα το συζητήσουμε και μαζί σας. Και με τους εκπροσώπους της νεολαίας και με τις οργανώσεις νεολαίας. Και με όλους Γιατί δεν το κάνετε αυτό;
Διακομματική επιτροπή για την αναδιοργάνωση της δημοκρατικής Αστυνομίας.
Και τελευταίο ερώτημα. κ. Υπουργέ δεν μπορώ να καταλάβω -και θέλω μια απάντηση- πώς μπορείτε να συνδέετε σήμερα, εσείς προσωπικά, τον ρόλο του ελέγχοντος και του ελεγχόμενου, κατά κάποιον τρόπο. Πώς γίνεται σήμερα, όταν τα θέματα της δημόσιας τάξης είναι κάτω από την κριτική όλης της κοινωνίας, του Τύπου, των πάντων, να είναι ταυτοχρόνως Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Υπουργός Επικοινωνίας το ίδιο πρόσωπο.
Και το λέω αυτό, διότι έχουμε μια πικρή πείρα. Διότι βλέπουμε τους βουλευτές της Ν.Δ. να περιφέρονται στα κανάλια και τη Ν.Δ., μαζί με το ΚΚΕ και το ΛΑΟΣ, να έχει μια κοινή στάση, όπου προσπαθεί να αποδώσει τις ευθύνες για ένα κοινωνικό φαινόμενο στο ΣΥΡΙΖΑ.
Οφείλετε μια απάντηση σ΄ αυτό. Οφείλετε μια απάντηση. Δεν μπορείτε να είστε και Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Υπουργός Ενημέρωσης και ναν έχετε τα non paper και τις συνεργασίες και να στρέφεστε στις δυνάμεις που προσπαθούν να κατανοήσουν, να ζητήσουν συγνώμη, να κατανοήσουν τη νεολαία και να την στηρίξουν.»
8.12.08
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΕ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ 15ΧΡΟΝΟΥ, ΔΕΥΤΕΡΑ 18:00, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Η κυβέρνηση πυροδοτεί τη κοινωνική διαμαρτυρία και την κοινωνική σύγκρουση
Η εκτέλεση του 16χρονου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των εχθρικών ενεργειών της κυβέρνησης απέναντι στη νεολαία. Η κυβέρνηση πυροβολεί τη νεολαία με σφαίρες ανεργία και ανασφάλεια. Η υποχρέωση των πολιτικών δυνάμεων είναι να αντιδράσουν απέναντι στην αστυνομική βία και στην καταστολή, στη Βουλή και στους δρόμου. Υποχρέωση όλων μας είναι να διώξουμε την κυβέρνηση της αδικίας, των σκανδάλων, της ανεργίας και της φτώχειας, της αστυνομικής βίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί στο συλλαλητήριο διαμαρτυρίας της Δευτέρας 8 Δεκεμβρίου στις 6 μμ στα Προπύλαια με κατεύθυνση προς τη Βουλή και στα αντίστοιχα συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα. Στους δρόμους και στην κοινωνική διαμαρτυρία θα συναντηθεί με τη νεολαία, την εκπαιδευτική κοινότητα, το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, με κάθε πολίτη, άνδρα και γυναίκα, που επωμίζεται την ευθύνη να διατυπώσει το «Φθάνει πια».
Η εκτέλεση του 16χρονου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των εχθρικών ενεργειών της κυβέρνησης απέναντι στη νεολαία. Η κυβέρνηση πυροβολεί τη νεολαία με σφαίρες ανεργία και ανασφάλεια. Η υποχρέωση των πολιτικών δυνάμεων είναι να αντιδράσουν απέναντι στην αστυνομική βία και στην καταστολή, στη Βουλή και στους δρόμου. Υποχρέωση όλων μας είναι να διώξουμε την κυβέρνηση της αδικίας, των σκανδάλων, της ανεργίας και της φτώχειας, της αστυνομικής βίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί στο συλλαλητήριο διαμαρτυρίας της Δευτέρας 8 Δεκεμβρίου στις 6 μμ στα Προπύλαια με κατεύθυνση προς τη Βουλή και στα αντίστοιχα συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα. Στους δρόμους και στην κοινωνική διαμαρτυρία θα συναντηθεί με τη νεολαία, την εκπαιδευτική κοινότητα, το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, με κάθε πολίτη, άνδρα και γυναίκα, που επωμίζεται την ευθύνη να διατυπώσει το «Φθάνει πια».
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΥ
Ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει στο βαθύ πόνο και την οργή της οικογένειας του μαθητή του Λυκείου. Στην απόγνωση και το θυμό όλης της νεολαίας.
Δεν υπάρχει δικαιολογία. Ο 16χρονος είναι πια δίπλα σ΄ όλους τους νέους αγωνιστές, τον Πέτρουλα, τον Κομνηνό, τον Κουμή, τη Σωτηροπούλου, τον Καλτεζά, που τους στέρησαν τη ζωή μόνο και μόνο επειδή αγαπούσαν την ελευθερία.
Στην Ελλάδα της Ν.Δ. το να είσαι νέος ή νέα θεωρείται κακούργημα. Η νεολαία δολοφονείται όχι μόνο με σφαίρες. Με την ανεργία, με την ανασφάλεια, με την εισβολή του κέρδους στην Παιδεία, με την έλλειψη προσδοκιών και προοπτικής.
Η Ν.Δ. δεν είναι δυνατόν πλέον να παραμένει στην κυβέρνηση της χώρας.
Καλούμε τη μαθητική, τη φοιτητική, την εργαζόμενη νεολαία, όλους τους πολίτες να δώσουν την απάντησή τους αγωνιστικά, μαζικά, ειρηνικά. Δίπλα στο δικαίωμα στην εργασία, δίπλα στο δημόσιο πανεπιστήμιο να αγωνιστούν για τη δημοκρατία και τις ελευθερίες, για το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή.
Όταν επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, θα έχει τιμηθεί και η μνήμη του συμμαθητή και συνομήλικου τους. Το σύνθημα «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία» είναι πάλι στην επικαιρότητα.
Τέλος, η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει άμεσα την προκλητική παρουσία των ΜΑΤ, τα οποία ούτως ή άλλως πρέπει να διαλυθούν. Φέρνει ακέραιη την ευθύνη για την τυχόν συνέχιση της στρατηγικής της έντασης και της βίας.
7/12/08 TO ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δεν υπάρχει δικαιολογία. Ο 16χρονος είναι πια δίπλα σ΄ όλους τους νέους αγωνιστές, τον Πέτρουλα, τον Κομνηνό, τον Κουμή, τη Σωτηροπούλου, τον Καλτεζά, που τους στέρησαν τη ζωή μόνο και μόνο επειδή αγαπούσαν την ελευθερία.
Στην Ελλάδα της Ν.Δ. το να είσαι νέος ή νέα θεωρείται κακούργημα. Η νεολαία δολοφονείται όχι μόνο με σφαίρες. Με την ανεργία, με την ανασφάλεια, με την εισβολή του κέρδους στην Παιδεία, με την έλλειψη προσδοκιών και προοπτικής.
Η Ν.Δ. δεν είναι δυνατόν πλέον να παραμένει στην κυβέρνηση της χώρας.
Καλούμε τη μαθητική, τη φοιτητική, την εργαζόμενη νεολαία, όλους τους πολίτες να δώσουν την απάντησή τους αγωνιστικά, μαζικά, ειρηνικά. Δίπλα στο δικαίωμα στην εργασία, δίπλα στο δημόσιο πανεπιστήμιο να αγωνιστούν για τη δημοκρατία και τις ελευθερίες, για το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή.
Όταν επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, θα έχει τιμηθεί και η μνήμη του συμμαθητή και συνομήλικου τους. Το σύνθημα «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία» είναι πάλι στην επικαιρότητα.
Τέλος, η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει άμεσα την προκλητική παρουσία των ΜΑΤ, τα οποία ούτως ή άλλως πρέπει να διαλυθούν. Φέρνει ακέραιη την ευθύνη για την τυχόν συνέχιση της στρατηγικής της έντασης και της βίας.
7/12/08 TO ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΓΕΜΙΣΕ «ΖΑΡΝΤΙΝΙΕΡΕΣ» Η ΟΜΟΝΟΙΑ. Ανακοίνωση Γραφείου Τύπου ΣΥΝ σχετικά με περιστατικό αστυνομικής βίας και αγριότητας σήμερα στην Ομόνοια
Σχετικά με περιστατικό αστυνομικής βίας και αγριότητας σήμερα στην Αθήνα το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Σήμερα στις έξι το απόγευμα στην πλατεία Ομονοίας αστυνομικές δυνάμεις των ΜΑΤ επιτέθηκαν χωρίς κανένα λόγο - μιας και στην περιοχή δεν υπήρχαν επεισόδια- σε περαστικούς και διαδηλωτές και «σάπισαν» στο ξύλο με απίστευτη αγριότητα τρεις νεαρούς αφού τους είχαν συλλάβει και τους είχαν περάσει χειροπέδες. Παρά τις αντιδράσεις των παρευρισκόμενων πολιτών και του δημοσιογράφου ραδιοφωνικού σταθμού που μετέδιδε ζωντανά το περιστατικό, οι άνδρες των ΜΑΤ εξάντλησαν την αγριότητά τους πάνω σε τρία ακινητοποιημένα ανυπεράσπιστα παιδιά.
Η βία και η τρομοκρατία συνεχίζεται αμείωτη. Η κατάσταση φαίνεται ότι έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της πολιτικής ηγεσίας της αστυνομίας. Καλούμε άμεσα τις αστυνομικές δυνάμεις να σταματήσουν να βιαιοπραγούν εναντίον πολιτών καθώς και την παρέμβαση της εισαγγελικής αρχής.
Τέλος, περιμένουμε απο την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της, έστω και την ύστατη ώρα, και να αποσύρει τις αστυνομικές δυνάμεις βάζοντας ένα τέλος στο όργιο βίας και αυθαιρεσίας των τελευταίων ημερών».
To Γραφείο Τύπου
«Σήμερα στις έξι το απόγευμα στην πλατεία Ομονοίας αστυνομικές δυνάμεις των ΜΑΤ επιτέθηκαν χωρίς κανένα λόγο - μιας και στην περιοχή δεν υπήρχαν επεισόδια- σε περαστικούς και διαδηλωτές και «σάπισαν» στο ξύλο με απίστευτη αγριότητα τρεις νεαρούς αφού τους είχαν συλλάβει και τους είχαν περάσει χειροπέδες. Παρά τις αντιδράσεις των παρευρισκόμενων πολιτών και του δημοσιογράφου ραδιοφωνικού σταθμού που μετέδιδε ζωντανά το περιστατικό, οι άνδρες των ΜΑΤ εξάντλησαν την αγριότητά τους πάνω σε τρία ακινητοποιημένα ανυπεράσπιστα παιδιά.
Η βία και η τρομοκρατία συνεχίζεται αμείωτη. Η κατάσταση φαίνεται ότι έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της πολιτικής ηγεσίας της αστυνομίας. Καλούμε άμεσα τις αστυνομικές δυνάμεις να σταματήσουν να βιαιοπραγούν εναντίον πολιτών καθώς και την παρέμβαση της εισαγγελικής αρχής.
Τέλος, περιμένουμε απο την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της, έστω και την ύστατη ώρα, και να αποσύρει τις αστυνομικές δυνάμεις βάζοντας ένα τέλος στο όργιο βίας και αυθαιρεσίας των τελευταίων ημερών».
To Γραφείο Τύπου
Το κράτος δολοφονεί. Πρέπει να τους σταματήσουμε. Ανακοίνωση της Νεολαίας ΣΥΝ
Η δολοφονία του 16χρονου σήμερα στα Εξάρχεια καταδεικνύει με τον πλέον ακραίο τρόπο το εγκληματικό πρόσωπο της ελληνικής αστυνομίας και της κυβέρνησης της Ν.Δ. Η κυβέρνηση είναι αυτή που όπλισε τα χέρια του δολοφόνου αστυνομικού και φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας.
Όταν επί χρόνια η ελληνική αστυνομία αφήνεται ασύδοτη και ανεξέλεγκτη να συλλαμβάνει και να βασανίζει φοιτητές, εργαζόμενους και μετανάστες, όταν σε κάθε διαδήλωση βρισκόμαστε αντιμέτωποι/ες με την πιο ωμή βία και τόν κρατικό αυταρχισμό, όταν περιστατικά τύπου "ζαρντινιέρας" μένουν ατιμώρητα, η σημερινή δολοφονία μπορεί να ιδωθεί μόνο ως προμελετημένο έγκλημα, με ενόχους το ελληνικό κράτος και τις κυβερνήσεις της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ.
Φτάνει πια!
Αν κάποιοι νομίζουν ότι θα φοβόμαστε πλέον να περπατάμε στο δρόμο, μήπως φάμε καμιά σφαίρα είναι γελασμένοι. Η απάντησή μας στον αυταρχισμό και την καταστολή θα έλθει μέσα από τους μαζικούς αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων, μέσα από τη συλλογική μας αντίσταση στον κρατικό αυταρχισμό, για την προάσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών όλων μας.
Καλούμε σε πορεία αντίστασης στον τρόμο και τον κρατικό αυταρχισμό, σήμερα Κυριακή 7/12 στις 13.00 στο Μουσείο.
Το Γραφείο Τύπου της Νεολαίας Συνασπισμού
7/12/2008
Όταν επί χρόνια η ελληνική αστυνομία αφήνεται ασύδοτη και ανεξέλεγκτη να συλλαμβάνει και να βασανίζει φοιτητές, εργαζόμενους και μετανάστες, όταν σε κάθε διαδήλωση βρισκόμαστε αντιμέτωποι/ες με την πιο ωμή βία και τόν κρατικό αυταρχισμό, όταν περιστατικά τύπου "ζαρντινιέρας" μένουν ατιμώρητα, η σημερινή δολοφονία μπορεί να ιδωθεί μόνο ως προμελετημένο έγκλημα, με ενόχους το ελληνικό κράτος και τις κυβερνήσεις της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ.
Φτάνει πια!
Αν κάποιοι νομίζουν ότι θα φοβόμαστε πλέον να περπατάμε στο δρόμο, μήπως φάμε καμιά σφαίρα είναι γελασμένοι. Η απάντησή μας στον αυταρχισμό και την καταστολή θα έλθει μέσα από τους μαζικούς αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων, μέσα από τη συλλογική μας αντίσταση στον κρατικό αυταρχισμό, για την προάσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών όλων μας.
Καλούμε σε πορεία αντίστασης στον τρόμο και τον κρατικό αυταρχισμό, σήμερα Κυριακή 7/12 στις 13.00 στο Μουσείο.
Το Γραφείο Τύπου της Νεολαίας Συνασπισμού
7/12/2008
Ανακοίνωση Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ (7/12/2008, 2 π.μ.) για τη δολοφονία του 16χρονου
Ένας ανήλικος δολοφονήθηκε απόψε στο κέντρο της Αθήνας από τις αστυνομικές δυνάμεις. Χωρίς κανένα λόγο οι αστυνομικοί πυροβολούν και σκοτώνουν νέα παιδιά λες και η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου.
Η δολοφονία αυτή αποτελεί ένα άγριο, απαράδεκτο και αφάνταστο γεγονός, που αναδεικνύει το πού έχουμε φτάσει και θέτει γενικότερο πολιτικό πρόβλημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα τοποθετηθεί με σαφήνεια την Κυριακή, όταν και θα έχει στα χέρια του όλα τα στοιχεία αυτής της αδιανόητης και φρικτής δολοφονίας.
7/12/2008 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ώρα 2 (το πρωί)
Η δολοφονία αυτή αποτελεί ένα άγριο, απαράδεκτο και αφάνταστο γεγονός, που αναδεικνύει το πού έχουμε φτάσει και θέτει γενικότερο πολιτικό πρόβλημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα τοποθετηθεί με σαφήνεια την Κυριακή, όταν και θα έχει στα χέρια του όλα τα στοιχεία αυτής της αδιανόητης και φρικτής δολοφονίας.
7/12/2008 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ώρα 2 (το πρωί)
2.12.08
7η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ
Η «Σύμπραξη για την εκπόνηση Νομικών Μελετών για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα στο πλαίσιο του δικτύου FRALEX» («Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου» & «Κέντρο ΑΝΤΙΓΟΝΗ»)
διοργανώνει και σας προσκαλεί στην 7η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ
Θέμα :
ΘΕΣΜΙΚΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008 Ώρες: 17:30-21:00 Αμφιθέατρο ΓΣΕΕ (Πατησίων 69 & Αινιάνος)
Σύντομοι χαιρετισμοί από τους διοργανωτές ( Κ.Ε.Σ.Δ. – «ΑΝΤΙΓΟΝΗ») και πεντάλεπτος χαιρετισμός από τον καθηγητή Διεθνούς Δικαίου, μέλος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA) και Αντιπρόεδρο της ΕΕΔΑ κ. Λίνο –Αλέξανδρο Σισιλιάνο (17.30 –18.00)
Α΄ Ενότητα (18:00-18:45)
Καταγραφή των θεσμικών εξελίξεων για το έτος 2008 σε βασικά ζητήματα δικαιωμάτων υπό το πρίσμα του ευρωπαϊκού Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων
Συντονίζει ο Καθηγητής Ευρωπαϊκού Διεθνούς Δικαίου στο ΑΠΘ κ. Πέτρος Στάγκος (επιστημονικός υπεύθυνος για το Πρόγραμμα «FRALEX» στην Ελλάδα & επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου «ΑΝΤΙΓΟΝΗ»)
Ομιλητές:
1. Νάσος Θεοδωρίδης, Διευθυντής του Κέντρου «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» (18:00-18:15)
«Σύντομη καταγραφή των σημαντικότερων μεταβολών της ελληνικής Νομοθεσίας για τα θεμελιώδη δικαιώματα στο 2008»
2. Έρικα Καλατζή, Δικηγόρος, Επιστημονική Συνεργάτιδα ΚΕΣΔ (18:15-18:30)
«Το θεσμικό πλαίσιο προστασίας των θυμάτων της εμπορίας παιδιών (child trafficking): ένα ευάλωτο σημείο της ελληνικής πραγματικότητας»
3. Μαρία Μουσμούτη, Εκτελεστική Διευθύντρια ΚΕΣΔ (18:30-18:45)
«Τα δικαιώματα των πολιτών με ομοερωτικό σεξουαλικό προσανατολισμό: θεσμικές υστερήσεις και κοινωνικές αγκυλώσεις»
Συζήτηση 18:45-19:15
Διάλειμμα 19:15-19:30
Β΄ Ενότητα (19:30-21:00)
Εργασιακή απασχόληση και εκμετάλλευση, διαπολιτισμική εκπαίδευση και δικαιώματα ανάπηρων πολιτών: ο κυκεώνας των διακρίσεων συνεχίζεται
Συντονίζει ο αναπληρωτής καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο ΔΠΘ κ. Γιώργος Κατρούγκαλος (μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου)
Ομιλητές :
1. Όλγα Λαφαζάνη, Μέλος του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών (19:30-19:45)
«“Φράουλες και αίμα” στην ελληνική ύπαιθρο: βιωματικές εμπειρίες και σκέψεις με αφορμή το εκμεταλλευτικό εργασιακό καθεστώς στη Μανωλάδα»
2. Γιώργος Κρητικίδης, Επιστημονικός Συνεργάτης του Ινστιτούτου ΙΝΕ – ΓΣΕΕ (19:45-20:00)
«Η προσβασιμότητα των μεταναστών / στριών στην ελληνική αγορά εργασίας: παρουσίαση της νέας μελέτης του ΙΝΕ – ΓΣΕΕ»
3. Άννα Τριανταφυλλίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Επιστημονική Συνεργάτιδα ΕΛΙΑΜΕΠ (20:00-20:15)
«Η Ελληνική Εκπαιδευτική Πολιτική και η Πρόκληση της Μετανάστευσης: Μια διαπολιτισμική άποψη της αφομοίωσης»
4. Ξενοφών Κοντιάδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Επιστ. Δ/ντής Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου (20:15-20:30)
«Το νέο θεσμικό πλαίσιο για τα ΑμΕΑ: ένα βήμα μπρος – δύο βήματα πίσω?»
Συζήτηση 20:30-21:00
διοργανώνει και σας προσκαλεί στην 7η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ
Θέμα :
ΘΕΣΜΙΚΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008 Ώρες: 17:30-21:00 Αμφιθέατρο ΓΣΕΕ (Πατησίων 69 & Αινιάνος)
Σύντομοι χαιρετισμοί από τους διοργανωτές ( Κ.Ε.Σ.Δ. – «ΑΝΤΙΓΟΝΗ») και πεντάλεπτος χαιρετισμός από τον καθηγητή Διεθνούς Δικαίου, μέλος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA) και Αντιπρόεδρο της ΕΕΔΑ κ. Λίνο –Αλέξανδρο Σισιλιάνο (17.30 –18.00)
Α΄ Ενότητα (18:00-18:45)
Καταγραφή των θεσμικών εξελίξεων για το έτος 2008 σε βασικά ζητήματα δικαιωμάτων υπό το πρίσμα του ευρωπαϊκού Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων
Συντονίζει ο Καθηγητής Ευρωπαϊκού Διεθνούς Δικαίου στο ΑΠΘ κ. Πέτρος Στάγκος (επιστημονικός υπεύθυνος για το Πρόγραμμα «FRALEX» στην Ελλάδα & επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου «ΑΝΤΙΓΟΝΗ»)
Ομιλητές:
1. Νάσος Θεοδωρίδης, Διευθυντής του Κέντρου «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» (18:00-18:15)
«Σύντομη καταγραφή των σημαντικότερων μεταβολών της ελληνικής Νομοθεσίας για τα θεμελιώδη δικαιώματα στο 2008»
2. Έρικα Καλατζή, Δικηγόρος, Επιστημονική Συνεργάτιδα ΚΕΣΔ (18:15-18:30)
«Το θεσμικό πλαίσιο προστασίας των θυμάτων της εμπορίας παιδιών (child trafficking): ένα ευάλωτο σημείο της ελληνικής πραγματικότητας»
3. Μαρία Μουσμούτη, Εκτελεστική Διευθύντρια ΚΕΣΔ (18:30-18:45)
«Τα δικαιώματα των πολιτών με ομοερωτικό σεξουαλικό προσανατολισμό: θεσμικές υστερήσεις και κοινωνικές αγκυλώσεις»
Συζήτηση 18:45-19:15
Διάλειμμα 19:15-19:30
Β΄ Ενότητα (19:30-21:00)
Εργασιακή απασχόληση και εκμετάλλευση, διαπολιτισμική εκπαίδευση και δικαιώματα ανάπηρων πολιτών: ο κυκεώνας των διακρίσεων συνεχίζεται
Συντονίζει ο αναπληρωτής καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο ΔΠΘ κ. Γιώργος Κατρούγκαλος (μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου)
Ομιλητές :
1. Όλγα Λαφαζάνη, Μέλος του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών (19:30-19:45)
«“Φράουλες και αίμα” στην ελληνική ύπαιθρο: βιωματικές εμπειρίες και σκέψεις με αφορμή το εκμεταλλευτικό εργασιακό καθεστώς στη Μανωλάδα»
2. Γιώργος Κρητικίδης, Επιστημονικός Συνεργάτης του Ινστιτούτου ΙΝΕ – ΓΣΕΕ (19:45-20:00)
«Η προσβασιμότητα των μεταναστών / στριών στην ελληνική αγορά εργασίας: παρουσίαση της νέας μελέτης του ΙΝΕ – ΓΣΕΕ»
3. Άννα Τριανταφυλλίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Επιστημονική Συνεργάτιδα ΕΛΙΑΜΕΠ (20:00-20:15)
«Η Ελληνική Εκπαιδευτική Πολιτική και η Πρόκληση της Μετανάστευσης: Μια διαπολιτισμική άποψη της αφομοίωσης»
4. Ξενοφών Κοντιάδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Επιστ. Δ/ντής Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου (20:15-20:30)
«Το νέο θεσμικό πλαίσιο για τα ΑμΕΑ: ένα βήμα μπρος – δύο βήματα πίσω?»
Συζήτηση 20:30-21:00
27.11.08
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
28-30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ. 10ΜΕΛΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝ ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ
Αντιπροσωπεία του ΣΥΝ με επικεφαλής τον Πρόεδρό του Αλέξη Τσίπρα, αναχωρεί την Παρασκευή για το Βερολίνο όπου θα συμμετάσχει στη Διάσκεψη που διοργανώνει το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) στη Γερμανία 28-30 Νοεμβρίου, για τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα πραγματοποιηθούν τον Ιούνιο του 2009.
Τις εργασίες της Εκλογικής Διάσκεψης, την Παρασκευή στις 6 μ.μ., θα ανοίξει με κεντρική εισήγησή του ο Πρόεδρος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς Lothar Bisky. Στη Διάσκεψη θα συμμετέχει και θα μιλήσει επίσης και ο πρόεδρος του κόμματος "Die Linke" Oskar Lafontaine.
Η διάσκεψη θα πραγματοποιηθεί στο χώρο ND-Building, Franz-Mehring Platz 1-3 Conference Room 1.
Η Ημερήσια Διάταξη περιέχει ένα διήμερο πλούσιων συζητήσεων και ανταλλαγής απόψεων πάνω σε σημαντικά θέματα, στόχους και προοπτικές σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης που αποτελούν προκλήσεις για τις πολιτικές που καλείται να χαράξει η Ευρωπαϊκή Αριστερά. Θα συζητηθούν θέματα όπως η παγκόσμια οικονομική κρίση και ο αντίκτυπός της σε ολόκληρη την κοινωνία, ιδιαίτερα στους εργαζόμενους και τα αδύνατα στρώματα όπως είναι οι άνεργοι, η νεολαία, οι γυναίκες κ.λ.π.
Θέμα συζήτησης θα αποτελέσει επίσης και η εκλογική εκστρατεία των κομμάτων μελών και των κομμάτων παρατηρητών στις ίδιες τους τις χώρες, καθώς επίσης και η συνεργασία τους με την ομάδα της αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο GUE/NGL.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών, θα ολοκληρωθεί και η συζήτηση για μία κοινή Εκλογική Διακήρυξη του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για τις ευρωεκλογές του 2009, βασισμένη στις αποφάσεις του 2ου Συνεδρίου του ΚΕΑ στην Πράγα, για μια Ευρώπη με ειρήνη, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και οικολογική συνείδηση.
Στη Διάσκεψη, εκτός από τις αντιπροσωπείες, προερχόμενες από όλα τα κόμματα μέλη και παρατηρητές του ΚΕΑ, θα συμμετέχουν με ομιλίες και παρεμβάσεις τους ο Πρόεδρος της Ομάδας του ΕΚ GUE/NGL Francis Wurtz, ο Πρόεδρος της Ομάδας Ενωμένης Αριστεράς της Κοινοβουλευτικής Ολομέλειας του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE) διάφορες προσωπικότητες από τον χώρο της Αριστεράς από όλη την Ευρώπη, επιστήμονες, συνδικαλιστές, οργανώσεις μεταναστών, οργανώσεις αστέγων, εκπρόσωποι αριστερών οργανώσεων και εκπρόσωποι από διάφορα κινήματα στην Ευρώπη, αντιφασιστικά, αντιρατσιστικά, περιβαλλοντικά κλπ.
Στο πλαίσιο της Διάσκεψης θα πραγματοποιηθεί κοινή συνεδρίαση του Συμβουλίου των Προέδρων των κομμάτων μελών του ΚΕΑ και των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕΑ
Στην αντιπροσωπεία του Συνασπισμού εκτός από το πρόεδρό του Αλέξη Τσίπρα θα συμμετέχουν οι: Γ.Μπαλάφας, από την Πολιτική Γραμματεία, υπεύθυνος Εξωτερικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων, Ρ.Δούρου, υπεύθυνη του τμήματος Διεθνών Σχέσεων, Στ.Παππάς και Νατ.Θεοδωρακοπούλου, μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕΑ, Γ.Μπουρνούς, μέλος του τμήματος για το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Λ.Δουδούμη, υπεύθυνη του τμήματος Γυναικών, Γερ.Γεωργάτος, μέλος του Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής, Μ.Σπηλιοπούλου, μέλος του τμήματος Δικαιωμάτων και Δ.Τζανακόπουλος, Γραμματέας της Νεολαίας του ΣΥΝ.
To Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ
Αντιπροσωπεία του ΣΥΝ με επικεφαλής τον Πρόεδρό του Αλέξη Τσίπρα, αναχωρεί την Παρασκευή για το Βερολίνο όπου θα συμμετάσχει στη Διάσκεψη που διοργανώνει το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) στη Γερμανία 28-30 Νοεμβρίου, για τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα πραγματοποιηθούν τον Ιούνιο του 2009.
Τις εργασίες της Εκλογικής Διάσκεψης, την Παρασκευή στις 6 μ.μ., θα ανοίξει με κεντρική εισήγησή του ο Πρόεδρος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς Lothar Bisky. Στη Διάσκεψη θα συμμετέχει και θα μιλήσει επίσης και ο πρόεδρος του κόμματος "Die Linke" Oskar Lafontaine.
Η διάσκεψη θα πραγματοποιηθεί στο χώρο ND-Building, Franz-Mehring Platz 1-3 Conference Room 1.
Η Ημερήσια Διάταξη περιέχει ένα διήμερο πλούσιων συζητήσεων και ανταλλαγής απόψεων πάνω σε σημαντικά θέματα, στόχους και προοπτικές σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης που αποτελούν προκλήσεις για τις πολιτικές που καλείται να χαράξει η Ευρωπαϊκή Αριστερά. Θα συζητηθούν θέματα όπως η παγκόσμια οικονομική κρίση και ο αντίκτυπός της σε ολόκληρη την κοινωνία, ιδιαίτερα στους εργαζόμενους και τα αδύνατα στρώματα όπως είναι οι άνεργοι, η νεολαία, οι γυναίκες κ.λ.π.
Θέμα συζήτησης θα αποτελέσει επίσης και η εκλογική εκστρατεία των κομμάτων μελών και των κομμάτων παρατηρητών στις ίδιες τους τις χώρες, καθώς επίσης και η συνεργασία τους με την ομάδα της αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο GUE/NGL.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών, θα ολοκληρωθεί και η συζήτηση για μία κοινή Εκλογική Διακήρυξη του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για τις ευρωεκλογές του 2009, βασισμένη στις αποφάσεις του 2ου Συνεδρίου του ΚΕΑ στην Πράγα, για μια Ευρώπη με ειρήνη, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και οικολογική συνείδηση.
Στη Διάσκεψη, εκτός από τις αντιπροσωπείες, προερχόμενες από όλα τα κόμματα μέλη και παρατηρητές του ΚΕΑ, θα συμμετέχουν με ομιλίες και παρεμβάσεις τους ο Πρόεδρος της Ομάδας του ΕΚ GUE/NGL Francis Wurtz, ο Πρόεδρος της Ομάδας Ενωμένης Αριστεράς της Κοινοβουλευτικής Ολομέλειας του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE) διάφορες προσωπικότητες από τον χώρο της Αριστεράς από όλη την Ευρώπη, επιστήμονες, συνδικαλιστές, οργανώσεις μεταναστών, οργανώσεις αστέγων, εκπρόσωποι αριστερών οργανώσεων και εκπρόσωποι από διάφορα κινήματα στην Ευρώπη, αντιφασιστικά, αντιρατσιστικά, περιβαλλοντικά κλπ.
Στο πλαίσιο της Διάσκεψης θα πραγματοποιηθεί κοινή συνεδρίαση του Συμβουλίου των Προέδρων των κομμάτων μελών του ΚΕΑ και των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕΑ
Στην αντιπροσωπεία του Συνασπισμού εκτός από το πρόεδρό του Αλέξη Τσίπρα θα συμμετέχουν οι: Γ.Μπαλάφας, από την Πολιτική Γραμματεία, υπεύθυνος Εξωτερικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων, Ρ.Δούρου, υπεύθυνη του τμήματος Διεθνών Σχέσεων, Στ.Παππάς και Νατ.Θεοδωρακοπούλου, μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕΑ, Γ.Μπουρνούς, μέλος του τμήματος για το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Λ.Δουδούμη, υπεύθυνη του τμήματος Γυναικών, Γερ.Γεωργάτος, μέλος του Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής, Μ.Σπηλιοπούλου, μέλος του τμήματος Δικαιωμάτων και Δ.Τζανακόπουλος, Γραμματέας της Νεολαίας του ΣΥΝ.
To Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ
14.11.08
Ούτε φωνή ούτε ακρόαση...
ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ που μέρα με τη μέρα λιγοστεύουν τα πεζοδρόμια στις πόλεις που ζούμε -όπου αυθαιρεσία και μίζες πάνε σύννεφο- έχουμε τα τελευταία χρόνια και αχρήστευση δρόμων, επειδή κάποιοι, ισχυροί, και με άκρες γερές στις πουλημένες εξουσίες μας, θέλουν την ησυχία τους, τη βολή τους, την «προστασία» τους. Εχει 4 μέρες που γράψαμε για την πιο κραυγαλέα, ίσως, από όλες τις περιπτώσεις, αυτήν του κλεισίματος της οδού Πλουτάρχου, δρόμου του Κολωνακίου που «βγαίνει» στη Βασιλίσσης Σοφίας στην Αθήνα, και όλοι κάνουν την πάπια. Και καλά οι της βρετανικής πρεσβείας, που ζήτησαν και πέτυχαν (τάχα για λόγους «ασφαλείας από τρομοκρατικές ενέργειες») να κλείσει ο δρόμος για τους απ' έξω ιθαγενείς και να γίνει αποκλειστικής χρήσης δικός τους - ποιος δεν θα 'κανε την πάπια αν του χάριζαν τέτοια προνόμια;
ΕΝΑΣ, δικός μας, να βγει και να εξηγήσει, πειστικά, πώς και γιατί ισχύει αυτή η, κατά την άποψή μας, απαράδεκτη και αποικιοκρατική παραχώρηση, δεν υπάρχει; Και από ποιον, άραγε, θα ζητήσει σήμερα ευθύνες ο φίλος μου, ο Γιώργος, που, νύχτα στο Κολωνάκι, σκόνταψε επάνω στους χύμα τοποθετημένους τσιμεντόλιθους της Πλουτάρχου, έπεσε χάμω και τώρα έχει το χέρι του στον γύψο; Ποιον θα κυνηγήσει αύριο ένας απλός πολίτης αυτής της «αποικίας της Αθήνας», εάν ένας δικός του άνθρωπος πάθει, ο μη γένοιτο, κάτι χειρότερο από το σπάσιμο ενός χεριού; Αλλά, πέραν αυτών όλων: Δεν αισθάνεται κανείς εδώ ότι αυτό που γίνεται με το κλείσιμο της Πλουτάρχου είναι και ξεφτίλα και προσβολή;
Υ.Γ: (Οσο για μερικούς κατοίκους της περιοχής εκεί γύρω, που βολεύονται από την «ησυχία» που τώρα απολαμβάνουν, είναι εξίσου κατακριτέοι με εκείνους που σήμερα, πιστοί στο «διαίρει και βασίλευε», θα τολμήσουν να επικαλεστούν και αυτήν τη δικαιολογία).
του Χρήστου Μιχαηλίδη mich@enet.gr στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/11/2008
ΕΝΑΣ, δικός μας, να βγει και να εξηγήσει, πειστικά, πώς και γιατί ισχύει αυτή η, κατά την άποψή μας, απαράδεκτη και αποικιοκρατική παραχώρηση, δεν υπάρχει; Και από ποιον, άραγε, θα ζητήσει σήμερα ευθύνες ο φίλος μου, ο Γιώργος, που, νύχτα στο Κολωνάκι, σκόνταψε επάνω στους χύμα τοποθετημένους τσιμεντόλιθους της Πλουτάρχου, έπεσε χάμω και τώρα έχει το χέρι του στον γύψο; Ποιον θα κυνηγήσει αύριο ένας απλός πολίτης αυτής της «αποικίας της Αθήνας», εάν ένας δικός του άνθρωπος πάθει, ο μη γένοιτο, κάτι χειρότερο από το σπάσιμο ενός χεριού; Αλλά, πέραν αυτών όλων: Δεν αισθάνεται κανείς εδώ ότι αυτό που γίνεται με το κλείσιμο της Πλουτάρχου είναι και ξεφτίλα και προσβολή;
Υ.Γ: (Οσο για μερικούς κατοίκους της περιοχής εκεί γύρω, που βολεύονται από την «ησυχία» που τώρα απολαμβάνουν, είναι εξίσου κατακριτέοι με εκείνους που σήμερα, πιστοί στο «διαίρει και βασίλευε», θα τολμήσουν να επικαλεστούν και αυτήν τη δικαιολογία).
του Χρήστου Μιχαηλίδη mich@enet.gr στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/11/2008
12.11.08
Μια συνάντηση, Θεωρίας, Λογοτεχνίας, Αριστεράς
Θεωρία, Λογοτεχνία, Αριστερά
Δ. Αγγελάτος, Ν. Βαλαβάνη, Γ. Βέης, Κ. Βούλγαρης, Αλ. Δεληγιώργη, Δ. Δημηρούλης, Στ. Δημητρίου, Τ. Δημητρούλια, Αλ. Ζήρας, Τ. Καγιαλής, Λ. Καζαντζάκη, Δ. Καργιώτης, Α. Kαρίτζης, Β. Κάσσος, Β. Λαμπρόπουλος, Ά. Μαραγκόπουλος, Ν. Μαυρέλος, Γ. Μερτίκας, Γ. Μηλιός, Κ. Μπάσιος, Γ. Μπλάνας, Δ. Παπανικολάου, Π. Ρηγοπούλου, Στ. Ροζάνης, Γ. Ρωμανός, Δ. Σεβαστάκης, Ν. Σεβαστάκης, Π.-Ι. Στανγκανέλλης, Α. Σπυροπούλου, Γ. Σταθάκης, Ε. Τσακαλώτος, Κ. Χριστόπουλος, Χρ. Χρυσόπουλος
εκδόσεις Το πέρασμα, σελ. 287
Ο τόμος αυτός αποθησαυρίζει μία από τις σπάνιες στιγμές των πνευματικών μας χρονικών. Αποτυπώνει μια δημόσια συζήτηση, που έλαβε χώρα στη βάση της εκρηκτικής συνύπαρξης τριών εννοιών, στη ρευστή περιοχή που ορίζουν τρία γνωστικά πεδία: Θεωρία, Λογοτεχνία, Αριστερά.
Για 14 εβδομάδες, 33 πένες συναντήθηκαν στις φιλόξενες σελίδες των «Αναγνώσεων», από τις 9 Μαρτίου μέχρι τις 29 Ιουνίου 2008. Χωρίς διαγκωνισμούς και τη γνωστή έπαρση, χωρίς υπονομεύσεις και ναρκισσιστικές νομιμοποιητικές αποφάνσεις, 33 σύγχρονοι διανοητές, από διαφορετικές τάσεις, σχολές και ρεύματα (με τις γυναίκες να είναι λιγότερες -- πώς αλλιώς θα μπορούσε να συμβεί;) αναμετρήθηκαν με καίρια ερωτήματα, ώστε να μπορεί κανείς να πει, χωρίς ίχνος υπερβολής, πως όλη τούτη η εργώδης απόπειρα αποτελεί ένα συνοπτικό corpus, μιας σύγχρονης, πολυφωνικής θεωρίας. Όχι ένα πανόραμα ιδεών, αλλά μια ενδιαφέρουσα σύμπλεξη, της αγωνίας της σκέψης και της μορφής, με τον αγώνα να αλλάξουμε τον κόσμο.
Όλα ετέθησαν υπό αμφισβήτηση, χωρίς το φόβο της βεβήλωσης παραδεδομένων αληθειών. Ακόμα και αυτή η 11η μαρξική θέση για τον Φόιερμπαχ! Και, το πιο σπουδαίο, με την έγνοια να βρεθούν εκείνες οι απαντήσεις, που δεν ικανοποιούν απλώς την ανάγκη να εγκαθιδρυθούν καινούριες «αλήθειες» και βεβαιότητες, στη θέση εκείνων που κατέρρευσαν, αλλά να ανοιχθούν νέοι ορίζοντες, που θα αντιστοιχούν στις απαιτήσεις των καιρών.
Από τις πρώτες κιόλας γραμμές, τίθεται από τον επιμελητή του τόμου Κώστα Βούλγαρη το κρίσιμο ερώτημα: γιατί ακόμη χρειαζόμαστε τη θεωρία; Πώς δικαιολογείται η σύζευξη άρθρων που αφορούν την κριτική, τη λογοτεχνία, την πολιτική, την οικονομία και την ψυχανάλυση; Ποιος ο λόγος να εμπλακούμε σε πειράματα «ξεπερασμένα» και ενδεχομένως οχληρά για κάποιους;
Και μάλιστα σήμερα, που με μια πρώτη ματιά, η κάθε πλευρά, το κάθε γνωστικό πεδίο, φαίνεται να περιορίζεται στον οικείο χώρο του, και επίσης φαίνεται να έχει πάψει από καιρό να υπάρχει εκείνη η εναγώνια, επίμονη, ίσως και αγχωτική αναζήτηση κοινών τόπων, γιατί οι συγγραφείς του τόμου αποπειρώνται να βρουν σημεία διαλόγου και συνάντησης; Μήπως πρόκειται για αλαζονεία;
Μήπως, άραγε, δεν παράγεται θεωρητικός λόγος, μήπως δεν πλημμυρίζουν οι προθήκες των βιβλιοπωλείων από τίτλους και πολύχρωμα εξώφυλλα, μήπως δεν γεμίζουν τα πολιτιστικά μονόστηλα με βιβλιοπαρουσιάσεις, μήπως δεν εξελίσσονται πανεπιστημιακές καριέρες με τη συγγραφή βαρυσήμαντων θεωρητικών εγχειριδίων, ικανών να επιλύσουν κάθε «απορία» μας;
Όμως, γνωρίζουμε ότι όλα αυτά τα περισπούδαστα συνήθως συνθέτουν περίκλειστα περιβάλλοντα, αρκούντως αυτοαναφορικά, κάποιες φορές μάλιστα κατάλληλα να υπηρετήσουν μονάχα τον ίδιο το λόγο της ύπαρξής τους, και από εκεί δεν έχουμε να αναμένουμε τίποτα το ουσιώδες. Ούτε ως πολίτες, όταν αρκούμαστε στη μακάρια εικόνα των γκουρού του διεθνούς θεωρητικού ριζοσπαστισμού, που φιγουράρουν σε παραπομπές διδακτορικών και σε αποστροφές πολιτικών ομιλιών. Ούτε η τέχνη, όταν επαφίεται στις ορέξεις των εντεταλμένων των «πολιτιστικών ιδρυμάτων» και αλυσίδων, που δίνουν τον τόνο και διαμορφώνουν το μαζικό γούστο, διαχειριζόμενοι ακόμη και την «αμφισβήτησή» τους.
Η ιστορική στιγμή είναι εξόχως μεταβατική. Ο Θεός φαίνεται να έχει πεθάνει προ πολλού, μαζί του και το υποκείμενο, οι μεγάλες αφηγήσεις κατέρρευσαν, ή/και αποδομήθηκαν, για να αντικατασταθούν από την τυραννία των μικρών, από την ηγεμονία του μερικού, από την πλημμυρίδα της περιπτωσιολογίας. Ακόμα και ο λόγος της επιστήμης αμφισβητείται. Ενώ διακηρύσσεται ή διαπιστώνεται ο «θάνατος» της λογοτεχνίας, της κριτικής, της ίδιας της αλήθειας, περισσεύουν οι σκιαμαχίες για το εάν το νεωτερικό ή το μετα-νεωτερικό θα απαλύνει το πένθος τόσων θανάτων.
Ο πολιτικός χώρος, του οποίου η καταστατική πράξη ίδρυσής της υπήρξε η θεωρία, αυτός ο χώρος που ορίζεται ή οφείλει να ορίζεται ως η παράταξη της θεωρίας, δείχνει αμήχανος: για πολύ καιρό χάθηκαν, σπαταλήθηκαν τα αναλυτικά του εργαλεία, είτε από ενοχή για τους πολυποίκιλους ζντανωφισμούς είτε από τον εγκλωβισμό σε μια ουσιοκρατική θέση, που θέλει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης να έχουν αξιωματική θέση σε μια μεθοδολογία θρησκευτικού discourse. Κατ’ αναλογία, την ίδια στιγμή, η όποια αυτονομία της σκέψης των διανοητών διολίσθησε, ανεπαισθήτως, από το πεδίο της πράξης, για να εξοριστεί τελικά σε κάποιους πανεπιστημιακούς θύλακες.
Σήμερα, λοιπόν, που τα κοινωνικά κινήματα έρχονται στο προσκήνιο, που η ζωή, η πράξη και η ευαισθησία απαιτούν νέες μορφές και νέα εργαλεία, σήμερα που, για κάποιους, η λογοτεχνία μας αποχαιρετά, σήμερα που η παραγωγή θεωρητικού λόγου ιδρυματοποιείται, ίσως θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν ακόμη κάτι μπορεί να αλλάξει, να ανατραπεί, αν ακόμη κάτι μπορεί να γραφεί και να εγκολπωθεί, και κυρίως «γιατί πρέπει;». Αυτό είναι τελικά το επείγον του πράγματος, το επείγον της θεωρίας.
Σε τούτο το επείγον ζητούμενο, το καταστατικό και απωθημένο, το κρίσιμο και αφετηριακό, απαντούν τα κείμενα του τόμου. Ποια είναι η διαφορά του, από τόσους άλλους τόμους που στοιβάζονται στα ράφια των βιβλιοπωλείων; Μα η πολυφωνικότητα, η πολυμέρεια, η σύνθεση. Με θεωρητική διαύγεια, με ποιητική πολλές φορές διορατικότητα, σε ένα σπάνιο πλαίσιο διαλόγου, συνύπαρξης, αλλά και αντιπαράθεσης, ολοκληρώθηκε μια κουβέντα που επιχείρησε και πέτυχε να καταυγάσει δομές, να εποπτεύσει φαινόμενα, να διαμορφώσει έναν ορίζοντα σκέψης, δράσης και αισθητικής απόλαυσης.
Και το πέτυχε μ’ έναν τρόπο που δημιουργεί ελπίδα και απαντοχή, για το πέρασμα στις δυνατότητες της ιστορικής αναγκαιότητας: όσον αφορά τη θεωρία, τη λογοτεχνία, την αριστερά - όλους μας.
Από τον πρόλογο της Ρένας Δούρου, εκ μέρους του εκδοτικού οίκου Το πέρασμα. Εκδόθηκε στην Αυγή 09/11/2008
Δ. Αγγελάτος, Ν. Βαλαβάνη, Γ. Βέης, Κ. Βούλγαρης, Αλ. Δεληγιώργη, Δ. Δημηρούλης, Στ. Δημητρίου, Τ. Δημητρούλια, Αλ. Ζήρας, Τ. Καγιαλής, Λ. Καζαντζάκη, Δ. Καργιώτης, Α. Kαρίτζης, Β. Κάσσος, Β. Λαμπρόπουλος, Ά. Μαραγκόπουλος, Ν. Μαυρέλος, Γ. Μερτίκας, Γ. Μηλιός, Κ. Μπάσιος, Γ. Μπλάνας, Δ. Παπανικολάου, Π. Ρηγοπούλου, Στ. Ροζάνης, Γ. Ρωμανός, Δ. Σεβαστάκης, Ν. Σεβαστάκης, Π.-Ι. Στανγκανέλλης, Α. Σπυροπούλου, Γ. Σταθάκης, Ε. Τσακαλώτος, Κ. Χριστόπουλος, Χρ. Χρυσόπουλος
εκδόσεις Το πέρασμα, σελ. 287
Ο τόμος αυτός αποθησαυρίζει μία από τις σπάνιες στιγμές των πνευματικών μας χρονικών. Αποτυπώνει μια δημόσια συζήτηση, που έλαβε χώρα στη βάση της εκρηκτικής συνύπαρξης τριών εννοιών, στη ρευστή περιοχή που ορίζουν τρία γνωστικά πεδία: Θεωρία, Λογοτεχνία, Αριστερά.
Για 14 εβδομάδες, 33 πένες συναντήθηκαν στις φιλόξενες σελίδες των «Αναγνώσεων», από τις 9 Μαρτίου μέχρι τις 29 Ιουνίου 2008. Χωρίς διαγκωνισμούς και τη γνωστή έπαρση, χωρίς υπονομεύσεις και ναρκισσιστικές νομιμοποιητικές αποφάνσεις, 33 σύγχρονοι διανοητές, από διαφορετικές τάσεις, σχολές και ρεύματα (με τις γυναίκες να είναι λιγότερες -- πώς αλλιώς θα μπορούσε να συμβεί;) αναμετρήθηκαν με καίρια ερωτήματα, ώστε να μπορεί κανείς να πει, χωρίς ίχνος υπερβολής, πως όλη τούτη η εργώδης απόπειρα αποτελεί ένα συνοπτικό corpus, μιας σύγχρονης, πολυφωνικής θεωρίας. Όχι ένα πανόραμα ιδεών, αλλά μια ενδιαφέρουσα σύμπλεξη, της αγωνίας της σκέψης και της μορφής, με τον αγώνα να αλλάξουμε τον κόσμο.
Όλα ετέθησαν υπό αμφισβήτηση, χωρίς το φόβο της βεβήλωσης παραδεδομένων αληθειών. Ακόμα και αυτή η 11η μαρξική θέση για τον Φόιερμπαχ! Και, το πιο σπουδαίο, με την έγνοια να βρεθούν εκείνες οι απαντήσεις, που δεν ικανοποιούν απλώς την ανάγκη να εγκαθιδρυθούν καινούριες «αλήθειες» και βεβαιότητες, στη θέση εκείνων που κατέρρευσαν, αλλά να ανοιχθούν νέοι ορίζοντες, που θα αντιστοιχούν στις απαιτήσεις των καιρών.
Από τις πρώτες κιόλας γραμμές, τίθεται από τον επιμελητή του τόμου Κώστα Βούλγαρη το κρίσιμο ερώτημα: γιατί ακόμη χρειαζόμαστε τη θεωρία; Πώς δικαιολογείται η σύζευξη άρθρων που αφορούν την κριτική, τη λογοτεχνία, την πολιτική, την οικονομία και την ψυχανάλυση; Ποιος ο λόγος να εμπλακούμε σε πειράματα «ξεπερασμένα» και ενδεχομένως οχληρά για κάποιους;
Και μάλιστα σήμερα, που με μια πρώτη ματιά, η κάθε πλευρά, το κάθε γνωστικό πεδίο, φαίνεται να περιορίζεται στον οικείο χώρο του, και επίσης φαίνεται να έχει πάψει από καιρό να υπάρχει εκείνη η εναγώνια, επίμονη, ίσως και αγχωτική αναζήτηση κοινών τόπων, γιατί οι συγγραφείς του τόμου αποπειρώνται να βρουν σημεία διαλόγου και συνάντησης; Μήπως πρόκειται για αλαζονεία;
Μήπως, άραγε, δεν παράγεται θεωρητικός λόγος, μήπως δεν πλημμυρίζουν οι προθήκες των βιβλιοπωλείων από τίτλους και πολύχρωμα εξώφυλλα, μήπως δεν γεμίζουν τα πολιτιστικά μονόστηλα με βιβλιοπαρουσιάσεις, μήπως δεν εξελίσσονται πανεπιστημιακές καριέρες με τη συγγραφή βαρυσήμαντων θεωρητικών εγχειριδίων, ικανών να επιλύσουν κάθε «απορία» μας;
Όμως, γνωρίζουμε ότι όλα αυτά τα περισπούδαστα συνήθως συνθέτουν περίκλειστα περιβάλλοντα, αρκούντως αυτοαναφορικά, κάποιες φορές μάλιστα κατάλληλα να υπηρετήσουν μονάχα τον ίδιο το λόγο της ύπαρξής τους, και από εκεί δεν έχουμε να αναμένουμε τίποτα το ουσιώδες. Ούτε ως πολίτες, όταν αρκούμαστε στη μακάρια εικόνα των γκουρού του διεθνούς θεωρητικού ριζοσπαστισμού, που φιγουράρουν σε παραπομπές διδακτορικών και σε αποστροφές πολιτικών ομιλιών. Ούτε η τέχνη, όταν επαφίεται στις ορέξεις των εντεταλμένων των «πολιτιστικών ιδρυμάτων» και αλυσίδων, που δίνουν τον τόνο και διαμορφώνουν το μαζικό γούστο, διαχειριζόμενοι ακόμη και την «αμφισβήτησή» τους.
Η ιστορική στιγμή είναι εξόχως μεταβατική. Ο Θεός φαίνεται να έχει πεθάνει προ πολλού, μαζί του και το υποκείμενο, οι μεγάλες αφηγήσεις κατέρρευσαν, ή/και αποδομήθηκαν, για να αντικατασταθούν από την τυραννία των μικρών, από την ηγεμονία του μερικού, από την πλημμυρίδα της περιπτωσιολογίας. Ακόμα και ο λόγος της επιστήμης αμφισβητείται. Ενώ διακηρύσσεται ή διαπιστώνεται ο «θάνατος» της λογοτεχνίας, της κριτικής, της ίδιας της αλήθειας, περισσεύουν οι σκιαμαχίες για το εάν το νεωτερικό ή το μετα-νεωτερικό θα απαλύνει το πένθος τόσων θανάτων.
Ο πολιτικός χώρος, του οποίου η καταστατική πράξη ίδρυσής της υπήρξε η θεωρία, αυτός ο χώρος που ορίζεται ή οφείλει να ορίζεται ως η παράταξη της θεωρίας, δείχνει αμήχανος: για πολύ καιρό χάθηκαν, σπαταλήθηκαν τα αναλυτικά του εργαλεία, είτε από ενοχή για τους πολυποίκιλους ζντανωφισμούς είτε από τον εγκλωβισμό σε μια ουσιοκρατική θέση, που θέλει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης να έχουν αξιωματική θέση σε μια μεθοδολογία θρησκευτικού discourse. Κατ’ αναλογία, την ίδια στιγμή, η όποια αυτονομία της σκέψης των διανοητών διολίσθησε, ανεπαισθήτως, από το πεδίο της πράξης, για να εξοριστεί τελικά σε κάποιους πανεπιστημιακούς θύλακες.
Σήμερα, λοιπόν, που τα κοινωνικά κινήματα έρχονται στο προσκήνιο, που η ζωή, η πράξη και η ευαισθησία απαιτούν νέες μορφές και νέα εργαλεία, σήμερα που, για κάποιους, η λογοτεχνία μας αποχαιρετά, σήμερα που η παραγωγή θεωρητικού λόγου ιδρυματοποιείται, ίσως θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν ακόμη κάτι μπορεί να αλλάξει, να ανατραπεί, αν ακόμη κάτι μπορεί να γραφεί και να εγκολπωθεί, και κυρίως «γιατί πρέπει;». Αυτό είναι τελικά το επείγον του πράγματος, το επείγον της θεωρίας.
Σε τούτο το επείγον ζητούμενο, το καταστατικό και απωθημένο, το κρίσιμο και αφετηριακό, απαντούν τα κείμενα του τόμου. Ποια είναι η διαφορά του, από τόσους άλλους τόμους που στοιβάζονται στα ράφια των βιβλιοπωλείων; Μα η πολυφωνικότητα, η πολυμέρεια, η σύνθεση. Με θεωρητική διαύγεια, με ποιητική πολλές φορές διορατικότητα, σε ένα σπάνιο πλαίσιο διαλόγου, συνύπαρξης, αλλά και αντιπαράθεσης, ολοκληρώθηκε μια κουβέντα που επιχείρησε και πέτυχε να καταυγάσει δομές, να εποπτεύσει φαινόμενα, να διαμορφώσει έναν ορίζοντα σκέψης, δράσης και αισθητικής απόλαυσης.
Και το πέτυχε μ’ έναν τρόπο που δημιουργεί ελπίδα και απαντοχή, για το πέρασμα στις δυνατότητες της ιστορικής αναγκαιότητας: όσον αφορά τη θεωρία, τη λογοτεχνία, την αριστερά - όλους μας.
Από τον πρόλογο της Ρένας Δούρου, εκ μέρους του εκδοτικού οίκου Το πέρασμα. Εκδόθηκε στην Αυγή 09/11/2008
Πανελλαδική μέρα δράσης για τις τράπεζες
Μέτρα για την κοινωνία και όχι για τους τραπεζίτες
ΠΕΜΠΤΗ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Ετοιμάστε μια δράση στην τράπεζα της γειτονιάς σας - στην πόλη σας και ενημερώστε μας για αυτήν στο info@syriza. gr
Με αφίσες, φυλλάδια, σφυρίχτρες, πανό, πικέτες και ότι σκεφτείτε την Πέμπτη κάνουμε φασαρία έξω από τις τράπεζες. Στην Αττική σ΄ όλες τις συνοικίες. Στο κέντρο της Αθήνας στις 11.00 πμ στον Πεζόδρομο της Κοραή, και στις 1:30μμ στην Πλατεία Κοτζιά μαζί με την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ
ΠΕΜΠΤΗ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Ετοιμάστε μια δράση στην τράπεζα της γειτονιάς σας - στην πόλη σας και ενημερώστε μας για αυτήν στο info@syriza. gr
Με αφίσες, φυλλάδια, σφυρίχτρες, πανό, πικέτες και ότι σκεφτείτε την Πέμπτη κάνουμε φασαρία έξω από τις τράπεζες. Στην Αττική σ΄ όλες τις συνοικίες. Στο κέντρο της Αθήνας στις 11.00 πμ στον Πεζόδρομο της Κοραή, και στις 1:30μμ στην Πλατεία Κοτζιά μαζί με την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008
Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων (Π.Λάμπρου), ο Δικηγορικός Σύλλογος (Κ Παπαδάκης), Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Γ.Ιωαννίδης), το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Β.Αυδής), Η Διεθνής Αμνηστία (Σ. Απέργης), η ΑΡΣΙΣ (Κ.Πούτου) και Η Ένωση Πολιτών για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έδωσαν από κοινού συνέντευξη Τύπου στα Προπύλαια για την εκρηκτική κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Εκ μέρους της Πρωτοβουλίας έγινε αναλυτική ενημέρωση για τα τελευταία στοιχεία από την απεργία πείνας των κρατουμένων: Σύνολο: 5.251 κρατούμενοι και κρατούμενες. Αναλυτικά (όσα στοιχεία έχουμε συλλέξει και επιβεβαιώσει) Αλικαρνασσός: 79, Άμφισσα: 131 (2 έραψαν το στόμα τους στην κυριολεξία), Ανήλικοι Αυλώνα: 183, Γρεβενά: 166, Διαβατά (ανήλικοι): 12 στους 12, Διαβατά: 430, Δομοκός: 580, Ελαιώνας Θηβών (γυναικείες φυλακές): 59, Κέρκυρα: 192, Κομοτηνή: 231, Κορυδαλλός: 950, Λάρισα: 280 (μόνο στη Γ Πτέρυγα), Μαλανδρίνο: 289, Πάτρα: 900, Τρίκαλα: 520 (17 έχουν ράψει στην κυριολεξία το στόμα τους), Χαλκίδα: 163, Χανιά: 33, Χιος: 53
Οι συμμετέχοντες οι οποίοι έχουν επί μακρόν ασχοληθεί με το πρόβλημα των φυλακών και έχουν κατά καιρούς καταθέσει απόψεις και προτάσεις για την κατάσταση στις φυλακές επικεντρώθηκαν στο επείγον της κατάστασης λόγω του τεράστιου αριθμού των απεργών πείνας. Τόνισαν την πολύ μεγάλη πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης, η οποία έχει οδηγηθεί σε «εκτροπή» και την κάλεσαν να επιστρέψει στην ωριμότητα δεσμευόμενη άμεσα να δώσει λύσεις στα αιτήματα των κρατουμένων.
Την Τετάρτη στις 2.30 μμ θα γίνει η δεύτερη συνάντηση της Πρωτοβουλίας με τον υπουργό Δικαιοσύνης.
Στα Προπύλαια από σήμερα θα υπάρχει καταυλισμός σε σκηνές σε 24ωρη βάση για τη συνεχή ενημέρωση και συμπαράσταση στους κρατούμενους απεργούς πείνας.
Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων (Π.Λάμπρου), ο Δικηγορικός Σύλλογος (Κ Παπαδάκης), Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Γ.Ιωαννίδης), το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Β.Αυδής), Η Διεθνής Αμνηστία (Σ. Απέργης), η ΑΡΣΙΣ (Κ.Πούτου) και Η Ένωση Πολιτών για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έδωσαν από κοινού συνέντευξη Τύπου στα Προπύλαια για την εκρηκτική κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Εκ μέρους της Πρωτοβουλίας έγινε αναλυτική ενημέρωση για τα τελευταία στοιχεία από την απεργία πείνας των κρατουμένων: Σύνολο: 5.251 κρατούμενοι και κρατούμενες. Αναλυτικά (όσα στοιχεία έχουμε συλλέξει και επιβεβαιώσει) Αλικαρνασσός: 79, Άμφισσα: 131 (2 έραψαν το στόμα τους στην κυριολεξία), Ανήλικοι Αυλώνα: 183, Γρεβενά: 166, Διαβατά (ανήλικοι): 12 στους 12, Διαβατά: 430, Δομοκός: 580, Ελαιώνας Θηβών (γυναικείες φυλακές): 59, Κέρκυρα: 192, Κομοτηνή: 231, Κορυδαλλός: 950, Λάρισα: 280 (μόνο στη Γ Πτέρυγα), Μαλανδρίνο: 289, Πάτρα: 900, Τρίκαλα: 520 (17 έχουν ράψει στην κυριολεξία το στόμα τους), Χαλκίδα: 163, Χανιά: 33, Χιος: 53
Οι συμμετέχοντες οι οποίοι έχουν επί μακρόν ασχοληθεί με το πρόβλημα των φυλακών και έχουν κατά καιρούς καταθέσει απόψεις και προτάσεις για την κατάσταση στις φυλακές επικεντρώθηκαν στο επείγον της κατάστασης λόγω του τεράστιου αριθμού των απεργών πείνας. Τόνισαν την πολύ μεγάλη πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης, η οποία έχει οδηγηθεί σε «εκτροπή» και την κάλεσαν να επιστρέψει στην ωριμότητα δεσμευόμενη άμεσα να δώσει λύσεις στα αιτήματα των κρατουμένων.
Την Τετάρτη στις 2.30 μμ θα γίνει η δεύτερη συνάντηση της Πρωτοβουλίας με τον υπουργό Δικαιοσύνης.
Στα Προπύλαια από σήμερα θα υπάρχει καταυλισμός σε σκηνές σε 24ωρη βάση για τη συνεχή ενημέρωση και συμπαράσταση στους κρατούμενους απεργούς πείνας.
10.11.08
Πιστοποιητικά εθνικών φρονημάτων;
Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008
Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος είναι ένας ελευθερόφρων (που η πλειοψηφία αποκαλεί αιρετικό) ο οποιος επιβιώνει μέσα στην ασφυκτική επαρχιώτικη ατμόσφαιρα της χώρας μας, χάρη στο θάρρος και την αναμφισβήτητη ευφυΐα του. Ακόμα και όσοι διαφωνούν με τις απόψεις του θα έπρεπε να τιμούν το σθένος του να είναι ο εαυτός του. Είναι ακριβώς το αντίθετο του λαϊκιστή.
Γνωστές οι αιρετικές απόψεις του για πολλά θέματα. Ανάμεσα σε αυτά και τα αποκαλούμενα «εθνικά».
Ειδικά αυτές, για το «Μακεδονικό ζήτημα» και τις μειονότητες στην Ελλάδα, τις έχει εκφράσει στις εκπομπές του, στα άρθρα του, στο πρόσφατο βιβλίο του – ακόμα και στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, το 2005, όταν χειροκροτήθηκε μιλώντας για τους αποκλεισμένους Έλληνες. (Ναι, ανάμεσά τους είχε αναφέρει και τους: «συμπολίτες μας Μακεδόνες»).
Τις ίδιες απόψεις εξέθεσε προχθές και σε ερώτηση μικρού τηλεοπτικού καναλιού. Διευκρινίζοντας ότι είναι προσωπικές και δεν εκφράζουν το ΠΑΣΟΚ στο οποίο εργάζεται ως σύμβουλος επικοινωνίας.
Και ξαφνικά, την άλλη μέρα, απολύεται από τον Γιώργο Παπανδρέου. Η ανακοίνωση του κόμματος λέει: «Μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του Γρηγόρη Βαλλιανάτου, με τις οποίες εξέφρασε προσωπικές πολιτικές του θέσεις για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, λόγοι δεοντολογίας επιβάλλουν τη διακοπή της επαγγελματικής σχέσης του με το ΠΑΣΟΚ».
Αδιανόητο! Απολύεται κάποιος επειδή «εξέφρασε προσωπικές θέσεις» που δεν άρεσαν στον εργοδότη. Ο οποίος (τι υποκρισία!) τις γνώριζε ήδη πολύ καλά.
Νέο εργασιακό ήθος. Ο συνεργάτης κρίνεται, όχι για την επαγγελματική του επάρκεια, αλλά για τις απόψεις του. Δεν μένει παρά να επανέλθουν τα πιστοποιητικά κοινωνικών (τώρα εθνικών) φρονημάτων.
Και να σκεφθεί κανείς ότι κάποτε είχα επαινέσει τον Γιώργο Παπανδρέου για το ανοιχτό του μυαλό και το ήθος του. Τώρα, λαϊκιστής. Τι κατάντια!
Υ. Γ. Και μη μου πείτε ότι το 90% των Ελλήνων διαφωνεί με τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο. Η δημοκρατία φαίνεται ακριβώς εκεί!
αναδημοσίευση άρθρου του Νίκου Δήμου
Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος είναι ένας ελευθερόφρων (που η πλειοψηφία αποκαλεί αιρετικό) ο οποιος επιβιώνει μέσα στην ασφυκτική επαρχιώτικη ατμόσφαιρα της χώρας μας, χάρη στο θάρρος και την αναμφισβήτητη ευφυΐα του. Ακόμα και όσοι διαφωνούν με τις απόψεις του θα έπρεπε να τιμούν το σθένος του να είναι ο εαυτός του. Είναι ακριβώς το αντίθετο του λαϊκιστή.
Γνωστές οι αιρετικές απόψεις του για πολλά θέματα. Ανάμεσα σε αυτά και τα αποκαλούμενα «εθνικά».
Ειδικά αυτές, για το «Μακεδονικό ζήτημα» και τις μειονότητες στην Ελλάδα, τις έχει εκφράσει στις εκπομπές του, στα άρθρα του, στο πρόσφατο βιβλίο του – ακόμα και στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, το 2005, όταν χειροκροτήθηκε μιλώντας για τους αποκλεισμένους Έλληνες. (Ναι, ανάμεσά τους είχε αναφέρει και τους: «συμπολίτες μας Μακεδόνες»).
Τις ίδιες απόψεις εξέθεσε προχθές και σε ερώτηση μικρού τηλεοπτικού καναλιού. Διευκρινίζοντας ότι είναι προσωπικές και δεν εκφράζουν το ΠΑΣΟΚ στο οποίο εργάζεται ως σύμβουλος επικοινωνίας.
Και ξαφνικά, την άλλη μέρα, απολύεται από τον Γιώργο Παπανδρέου. Η ανακοίνωση του κόμματος λέει: «Μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του Γρηγόρη Βαλλιανάτου, με τις οποίες εξέφρασε προσωπικές πολιτικές του θέσεις για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, λόγοι δεοντολογίας επιβάλλουν τη διακοπή της επαγγελματικής σχέσης του με το ΠΑΣΟΚ».
Αδιανόητο! Απολύεται κάποιος επειδή «εξέφρασε προσωπικές θέσεις» που δεν άρεσαν στον εργοδότη. Ο οποίος (τι υποκρισία!) τις γνώριζε ήδη πολύ καλά.
Νέο εργασιακό ήθος. Ο συνεργάτης κρίνεται, όχι για την επαγγελματική του επάρκεια, αλλά για τις απόψεις του. Δεν μένει παρά να επανέλθουν τα πιστοποιητικά κοινωνικών (τώρα εθνικών) φρονημάτων.
Και να σκεφθεί κανείς ότι κάποτε είχα επαινέσει τον Γιώργο Παπανδρέου για το ανοιχτό του μυαλό και το ήθος του. Τώρα, λαϊκιστής. Τι κατάντια!
Υ. Γ. Και μη μου πείτε ότι το 90% των Ελλήνων διαφωνεί με τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο. Η δημοκρατία φαίνεται ακριβώς εκεί!
αναδημοσίευση άρθρου του Νίκου Δήμου
5.11.08
Ο Voltaire και ο Ρουσσόπουλος
Όσοι παρακολουθήσαμε την πρώτη συνέντευξη του πρώην υπουργού επικρατείας μετά την πολυαναμενόμενη παραίτησή του από τα πρώτα σχεδόν λεπτά πέραν όλων των άλλων που ανακαλύψαμε-δεν είχε αρμοδιότητα για μια σειρά από θέματα, δεν επηρέαζε τον πρωθυπουργό και πλήρωσε το γεγονός ότι δεν έκανε δημόσιες σχέσεις με τους διαμορφωτές γνώμης, ώστε να έχει στηρίγματα τη δύσκολη στιγμή, αφού εργαζόταν σκληρά-βρεθήκαμε αντιμέτωποι με ένα εύθραυστο επικοινωνιακό επιχείρημα.
Αυτό του αναφαίρετου δημοκρατικού δικαιώματος να πιστεύει ο πρώην υπουργός επικρατείας ό,τι θέλει. Χαρακτηριστικά, στο ερώτημα εάν είναι προφανές πια ότι ο πρωθυπουργός έκανε τεράστιο λάθος να απευθυνθεί στους Έλληνες πολίτες από το βήμα της ΔΕΘ τονίζοντας ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με το Βατοπέδι, με το Βουλγαράκη και το Ρουσσόπουλο, γιατί 50 μέρες μετά τα πράγματα έχουν διαφορετικά, η απάντηση του πρώην υπουργού συνοψιζόταν στο ότι δεν είναι έτσι, ενώ την ίδια στιγμή καλούσε το δημοσιογράφο να σεβαστεί ως «δημοκρατικός» πολίτης τη διαφορετική του γνώμη.
Γεγονός είναι ότι στις αστικές δημοκρατίες και αιώνες μετά το γαλλικό διαφωτισμό οφείλουμε να υπερασπιστούμε οποιονδήποτε ανοίξει ομπρέλα για να προστατευθεί από το κάψιμο του ήλιου δώδεκα η ώρα τα μεσάνυχτα, ως αναφαίρετο δικαίωμά του και με σεβασμό στη διαφορετική του κρίση. Μονάχα που τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, εάν όχι επικίνδυνα, για την ίδια τη δημοκρατία και την κοινωνία, εάν ολισθήσουμε στην αποδοχή ότι ο κάθε πολιτικός μπορεί να ισχυρίζεται ο,τιδήποτε στο όνομα του αναφαίρετου δημοκρατικού του δικαιώματος να πιστεύει και να ομιλεί ελεύθερα. Γιατί τότε, όπως συμβαίνει σήμερα, αυτό μετριέται σε ανυπολόγιστο κόστος, όπως αυτό που πλήρωσε το ελληνικό δημόσιο με τις «ευσεβείς» ανταλλαγές, αυτό που πληρώνουμε όλοι μας από μια σεμνή και ταπεινή διακυβέρνηση των off shore, αφού πρέπει να αποδεχτούμε ως «δημοκρατικοί» πολίτες το δικαίωμα των κυβερνώντων να πιστεύουν ότι τίποτε το παράνομο, το μεμπτό συνέβη.
Πρέπει να αποδεχτούμε ως «δημοκρατικοί» πολίτες το νόμιμο δικαίωμα των κυβερνώντων να προχωρούν σε επιχειρηματικές δραστηριότητες που θα διασφαλίζουν το μέλλον των παιδιών τους, την ίδια στιγμή που τα δικά μας παιδιά βρίσκονται χωρίς στέγη για οφειλές στην τράπεζα των 3000 ευρώ. Αυτή η «δημοκρατία» δεν είναι δημοκρατία, αλλά μια δημοκρατία στα μέτρα τους.
άρθρο της Ρένας Δούρου στην Ελευθεροτυπία 5 Νοεμβρίου 2008
Αυτό του αναφαίρετου δημοκρατικού δικαιώματος να πιστεύει ο πρώην υπουργός επικρατείας ό,τι θέλει. Χαρακτηριστικά, στο ερώτημα εάν είναι προφανές πια ότι ο πρωθυπουργός έκανε τεράστιο λάθος να απευθυνθεί στους Έλληνες πολίτες από το βήμα της ΔΕΘ τονίζοντας ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με το Βατοπέδι, με το Βουλγαράκη και το Ρουσσόπουλο, γιατί 50 μέρες μετά τα πράγματα έχουν διαφορετικά, η απάντηση του πρώην υπουργού συνοψιζόταν στο ότι δεν είναι έτσι, ενώ την ίδια στιγμή καλούσε το δημοσιογράφο να σεβαστεί ως «δημοκρατικός» πολίτης τη διαφορετική του γνώμη.
Γεγονός είναι ότι στις αστικές δημοκρατίες και αιώνες μετά το γαλλικό διαφωτισμό οφείλουμε να υπερασπιστούμε οποιονδήποτε ανοίξει ομπρέλα για να προστατευθεί από το κάψιμο του ήλιου δώδεκα η ώρα τα μεσάνυχτα, ως αναφαίρετο δικαίωμά του και με σεβασμό στη διαφορετική του κρίση. Μονάχα που τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, εάν όχι επικίνδυνα, για την ίδια τη δημοκρατία και την κοινωνία, εάν ολισθήσουμε στην αποδοχή ότι ο κάθε πολιτικός μπορεί να ισχυρίζεται ο,τιδήποτε στο όνομα του αναφαίρετου δημοκρατικού του δικαιώματος να πιστεύει και να ομιλεί ελεύθερα. Γιατί τότε, όπως συμβαίνει σήμερα, αυτό μετριέται σε ανυπολόγιστο κόστος, όπως αυτό που πλήρωσε το ελληνικό δημόσιο με τις «ευσεβείς» ανταλλαγές, αυτό που πληρώνουμε όλοι μας από μια σεμνή και ταπεινή διακυβέρνηση των off shore, αφού πρέπει να αποδεχτούμε ως «δημοκρατικοί» πολίτες το δικαίωμα των κυβερνώντων να πιστεύουν ότι τίποτε το παράνομο, το μεμπτό συνέβη.
Πρέπει να αποδεχτούμε ως «δημοκρατικοί» πολίτες το νόμιμο δικαίωμα των κυβερνώντων να προχωρούν σε επιχειρηματικές δραστηριότητες που θα διασφαλίζουν το μέλλον των παιδιών τους, την ίδια στιγμή που τα δικά μας παιδιά βρίσκονται χωρίς στέγη για οφειλές στην τράπεζα των 3000 ευρώ. Αυτή η «δημοκρατία» δεν είναι δημοκρατία, αλλά μια δημοκρατία στα μέτρα τους.
άρθρο της Ρένας Δούρου στην Ελευθεροτυπία 5 Νοεμβρίου 2008
4.11.08
Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η
Εκδήλωση Τιμής για τον Γρηγόρη Γιάνναρο
Σας προσκαλούμε στην Εκδήλωση Τιμής
για τον Γρηγόρη Γιάνναρο,
κορυφαίο στέλεχος της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Έντεκα χρόνια μετά το θάνατό του η Κοινοβουλευτική Ομάδα
του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς
και το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς τιμούν τη μνήμη του.
Ομιλητές
Νίκος Πετραλιάς
Λεωνίδας Κύρκος
Γιώργος Σουφλιάς
Βάσω Παπανδρέου
Γιάννης Δραγασάκης
Χαιρετίζει
ο Πρόεδρος της Βουλής
Δημήτρης Σιούφας
ΠΑΛΑΙΑ ΒΟΥΛΗ - ΠΕΜΠΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2008, 7.00 μ.μ.
Σας προσκαλούμε στην Εκδήλωση Τιμής
για τον Γρηγόρη Γιάνναρο,
κορυφαίο στέλεχος της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Έντεκα χρόνια μετά το θάνατό του η Κοινοβουλευτική Ομάδα
του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς
και το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς τιμούν τη μνήμη του.
Ομιλητές
Νίκος Πετραλιάς
Λεωνίδας Κύρκος
Γιώργος Σουφλιάς
Βάσω Παπανδρέου
Γιάννης Δραγασάκης
Χαιρετίζει
ο Πρόεδρος της Βουλής
Δημήτρης Σιούφας
ΠΑΛΑΙΑ ΒΟΥΛΗ - ΠΕΜΠΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2008, 7.00 μ.μ.
30.10.08
Μικρό σχόλιο για ένα μικρό βιβλίο
«Ποιος έχει τα πρωτεία του λόγου: οι Πολιτικοί ή οι Δημοσιογράφοι»
Εκδόσεις το πέρασμα
Μια συζήτηση που από τις πρώτες στιχομυθίες αφήνει να φανούν τα στρατόπεδα επιχειρήματος και σκέψης που φτιάχνουν οι ομοτράπεζοι για το τι πραγματικά συμβαίνει με τα πρωτεία του λόγου.
Πολύ γρήγορα όμως διαφαίνεται η πολυπλοκότητα της σημερινής πολιτικής συγκυρίας στη χώρα που λέγεται Ελλάδα και η οποία ξαναστοιχίζει τους συνομιλητές σε διαφορετική διάταξη για το τι έφταιξε και όλα δείχνουν ότι σήμερα τα πρωτεία του λόγου τα έχουν οι δημοσιογράφοι.
Κι αν η συζήτηση αρκετές στιγμές τείνει να ξεφεύγει του αρχικού ερωτήματος που ο ένας εκ των συζητητών φροντίζει να θέτει συχνά πυκνά προκειμένου να επαναοριοθετήσει τη κουβέντα, είναι εκεί στο εύκολα διαφαινόμενο ως περιθώριο της κουβέντας που περιγράφεται το σύνθετο αυτής της αέναης μάχης για την ηγεμονία στο δημόσιο λόγο. Τα «συστήματα» και οι παρέες, τα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, οι γραφιάδες των μονόστηλων και των ρεπορτάζ υπουργείων με τους τηλεαστέρες των δελτίων ειδήσεων των οκτώ, ο ανταγωνισμός και το αίσθημα της φιλαλληλίας, ο ιδιώτης-πολίτης και ο «λαός», οι μπλόγκερς και οι παραδοσιακές κοινωνικοπολιτικές παρεμβάσεις, τα reality και οι ενημερωτικές εκπομπές αναμετρούν τη δύναμη και την επιρροή τους στη διαμόρφωση του δημόσιου σκηνικού.
Μια συζήτηση για το δημοσιογραφικό λόγο -σχεδόν θρησκευτικό -που ερμηνεύει τον επίπεδο κόσμο όλων να παράγει μαζική ενημέρωση προς κατανάλωση αλλά και να καθίσταται ο ίδιος προϊόν μαζί με τα DVD και τις κατσαρόλες. Να δημιουργεί έναν αμείλικτο χρόνο για την εκφορά πολιτικού λόγου που φθίνει μέσα στον μανιχαϊσμό που αρχικά φαινόταν ως η μόνη οδός επιβίωσης στα τρίλεπτα των τηλεπαραθύρων, όπου οι πολιτικοί καταντούν σχολιαστές και οι δημοσιογράφοι διατυπώνουν προτάσεις.
Μα το ανάθεμα για τον εντυπωσιασμό, τα σκάνδαλα, τον τηλεοπτικό εξευτελισμό της ελληνικής δημοκρατίας δεν είναι αυτό που επιζητά η συγκεκριμένη συνεύρεση, δεν κινητοποιεί κανέναν από τους συνομιλητές αλλά ούτε τολμάμε να υποθέσουμε και τους πιθανούς αναγνώστες της συζήτησης. Εάν τα πρωτεία του λόγου βρέθηκαν στα χέρια δημοσιογραφούντων, περισσεύουν οι ευχές για την «επαναπολιτικοποίηση» [sic] του πολιτικού λόγου. Μια κρίση εμπιστοσύνης προς τον ανυπόληπτο δημοσιογραφικό λόγο και τον κενό περιεχομένου πολιτικό απαιτεί λύση, κανόνες και όχι ηθικολογία και οιμωγές. Απαιτεί αρχικά λόγο ουσιώδη και όλα δείχνουν ότι απαιτεί και πολύ χρόνο.
Εκδόσεις το πέρασμα
Μια συζήτηση που από τις πρώτες στιχομυθίες αφήνει να φανούν τα στρατόπεδα επιχειρήματος και σκέψης που φτιάχνουν οι ομοτράπεζοι για το τι πραγματικά συμβαίνει με τα πρωτεία του λόγου.
Πολύ γρήγορα όμως διαφαίνεται η πολυπλοκότητα της σημερινής πολιτικής συγκυρίας στη χώρα που λέγεται Ελλάδα και η οποία ξαναστοιχίζει τους συνομιλητές σε διαφορετική διάταξη για το τι έφταιξε και όλα δείχνουν ότι σήμερα τα πρωτεία του λόγου τα έχουν οι δημοσιογράφοι.
Κι αν η συζήτηση αρκετές στιγμές τείνει να ξεφεύγει του αρχικού ερωτήματος που ο ένας εκ των συζητητών φροντίζει να θέτει συχνά πυκνά προκειμένου να επαναοριοθετήσει τη κουβέντα, είναι εκεί στο εύκολα διαφαινόμενο ως περιθώριο της κουβέντας που περιγράφεται το σύνθετο αυτής της αέναης μάχης για την ηγεμονία στο δημόσιο λόγο. Τα «συστήματα» και οι παρέες, τα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, οι γραφιάδες των μονόστηλων και των ρεπορτάζ υπουργείων με τους τηλεαστέρες των δελτίων ειδήσεων των οκτώ, ο ανταγωνισμός και το αίσθημα της φιλαλληλίας, ο ιδιώτης-πολίτης και ο «λαός», οι μπλόγκερς και οι παραδοσιακές κοινωνικοπολιτικές παρεμβάσεις, τα reality και οι ενημερωτικές εκπομπές αναμετρούν τη δύναμη και την επιρροή τους στη διαμόρφωση του δημόσιου σκηνικού.
Μια συζήτηση για το δημοσιογραφικό λόγο -σχεδόν θρησκευτικό -που ερμηνεύει τον επίπεδο κόσμο όλων να παράγει μαζική ενημέρωση προς κατανάλωση αλλά και να καθίσταται ο ίδιος προϊόν μαζί με τα DVD και τις κατσαρόλες. Να δημιουργεί έναν αμείλικτο χρόνο για την εκφορά πολιτικού λόγου που φθίνει μέσα στον μανιχαϊσμό που αρχικά φαινόταν ως η μόνη οδός επιβίωσης στα τρίλεπτα των τηλεπαραθύρων, όπου οι πολιτικοί καταντούν σχολιαστές και οι δημοσιογράφοι διατυπώνουν προτάσεις.
Μα το ανάθεμα για τον εντυπωσιασμό, τα σκάνδαλα, τον τηλεοπτικό εξευτελισμό της ελληνικής δημοκρατίας δεν είναι αυτό που επιζητά η συγκεκριμένη συνεύρεση, δεν κινητοποιεί κανέναν από τους συνομιλητές αλλά ούτε τολμάμε να υποθέσουμε και τους πιθανούς αναγνώστες της συζήτησης. Εάν τα πρωτεία του λόγου βρέθηκαν στα χέρια δημοσιογραφούντων, περισσεύουν οι ευχές για την «επαναπολιτικοποίηση» [sic] του πολιτικού λόγου. Μια κρίση εμπιστοσύνης προς τον ανυπόληπτο δημοσιογραφικό λόγο και τον κενό περιεχομένου πολιτικό απαιτεί λύση, κανόνες και όχι ηθικολογία και οιμωγές. Απαιτεί αρχικά λόγο ουσιώδη και όλα δείχνουν ότι απαιτεί και πολύ χρόνο.
Hellas Special άφιλτρο
Φίλες και φίλοι,
Όταν παίρνει κανείς στα χέρια του το βιβλίο του Νίκου Σακελλαρόπουλου και διαβάζει τον τίτλο Hellas Special άφιλτρο μπορεί να φοβηθεί ότι ότι περιέχεται στις 349 σελίδες του θα αποτελεί επιτομή της νοσταλγίας.
Προσωπικά είμαι πολύ καχύποπτη απέναντι στη νοσταλγία, έτσι όπως αναδεικνύεται από τις πρώτες τρεις γραμμές του κειμένου όπου ο λόγος είναι για τον Πειραιά, τα παλιά χρόνια, πριν εποικιστεί, πάθει πολιτισμικό σοκ, για τον Πειραιά που ήταν όμορφη πόλη, ζεστή ερωτική, περήφανη.
Ο φόβος μου και οι αντιρρήσεις μου για τη νοσταλγία είναι γιατί πιστεύω ότι το πιο εύκολο πράγμα που μπορεί να πάθει ένας άνθρωπος όταν αναπολεί είναι να εγκλωβιστεί στη ίδια του τη νοσταλγία.
Η νοσταλγία είναι ένα πολύ ύπουλο συναίσθημα.
Μπορεί να λειτουργήσει ως παραμορφωτικός φακός, ως ζυγαριά πειραγμένη.
Γιατί τις περισσότερες φορές η νοσταλγία ωραιοποιεί το παρελθόν και αδικεί το παρόν.
Και έχοντας αυτή την πεποίθηση, τις σοβαρές αντιρρήσεις
αρχικά θεώρησα ότι δεν μπορεί να με αφορά η παρουσίαση ενός τέτοιου βιβλίου. Κι όμως είμαι εδώ μαζί σας γιατί τελικά ξεκοκαλίζοντας το βιβλίο ανακάλυψα ότι το πρόβλημα του βιβλίου δεν είναι η νοσταλγία που μας καταλαμβάνει όλες κι όλους για τα περασμένα.
Αντιθέτως με πρόσχημα τη νοσταλγία για μια άλλη πόλη, για μια άλλη εποχή εκείνη των παιδικών χρόνων του συγγραφέα σε έναν Πειραιά με πολλές αλάνες, με πολλή μπάλα, με αυλές γεμάτες γλάστρες και λουλούδια, με ασβεστωμένα πεντακάθαρα πεζοδρόμια το βιβλίο καθίσταται αντιπροσωπευτικό μιας πολλής συγκεκριμένης ματιάς της ιστορίας.
Και εξηγούμαι.
Θεωρώ ότι πίσω από την σάτιρα που επιχειρεί ο συγγραφέας,
πίσω από τη βωμολοχία που δεν κατορθώνει πάντοτε να κρατά το νήμα της αριστοφανικής παράδοσης αλλά συχνά πυκνά περιορίζεται στην απλή βρισιά παίρνοντας επομένως τον κίνδυνο να μη δημιουργεί σκώμμα
έχουμε τη ματιά της ιστορίας αποιδεολογικοποιημένης,
έχουμε τη ματιά της ιστορίας του νεότερου ελληνικού κράτους ως μια παράθεση χρονικών ημερομηνιών, ως μια γραμμική εξιστόρηση γεγονότων και παρουσίαση ιστορικών προσώπων χωρίς την πολιτική διαμάχη χωρίς τις ιδεολογικές συγκρούσεις.
Θα προστρέξει ενδεχομένως κάποιος να αντικρούσει ότι εδώ πρόκειται για σάτιρα, η πρόθεση του συγγραφέα δεν είναι να παρουσιάσει με την ακρίβεια του νυστεριού που οφείλει να έχει η πένα ενός ιστορικού ερευνητή, δεν υποχρεούται να αναλωθεί σε αναλύσεις, στην ανεύρεση των αιτιακών σχέσεων όπως ένας πολιτικός αναλυτής. Σωστό αλλά κυρίως λάθος.
Διότι κοινός τόπος ότι η σάτιρα από τον Αριστοφάνη έως και το Λαζόπουλο ουδέποτε υπήρξε ουδέτερη. Άλλωστε όταν από το εξώφυλλο κιόλας του βιβλίου γίνεται σαφές ότι πρόκειται για ιστορική-πολιτική σάτιρα τότε η ουδετερότητα της ο αποπολιτικοποιημένος της χαρακτήρας μπορεί φαινομενικά να δείχνει την πόρτα στα όποια πολιτικά συμπεράσματα κι αυτά να μπαίνουν επικινδύνως από το παράθυρο.
Ισχυρίστηκα πριν από λίγο ότι το βιβλίο είναι αντιπροσωπευτικό μιας συγκεκριμένης σχολής γεγονός που με έφερε σήμερα σε τούτο το τραπέζι διαλόγου. Της σχολής όπως είπαμε που έχοντας στο επίκεντρο το χρόνο, την αλληλουχία των γεγονότων να ορίζει την αφήγηση και πολύ λιγότερο την αιτιακή σχέση. Μονάχα που δεν παραμένει ούτε στην επικίνδυνη στάση της ουδετερότητας που έχει η ημερολογιακή τύπου εξιστόρηση. Προχωρά πιο μέρα και μέσω της αθωότητας, μέσα από το συγχωροχάρτι που δίνουμε πολλές φορές στη σάτιρα παίρνει θέση για την ιστορία και διαλέγει πλευρά από τα πρώτα κεφαλαία του βιβλίου.
Η επαναλαμβανομένη ρήση για τα κομμούνια που προκαλεί μειδίαμα στον αναγνώστη ανακαλώντας τον άλλοτε ηγεμονικό λαϊκό λόγο της δεξιάς γρήγορα μετατρέπεται σε απορία. Τα κομμούνια υπήρξαν μονάχα για να χαλούσανε τον κόσμο ότι ξεπουλιέται η Ελλάδα σελ 60.
Η στη σελίδα 81 για να κάνουν διαδηλώσεις καμιά τριανταριά και να κλείνουμε τους δρόμους και πιο κάτω στη σελίδα 91 να υποκινούν απεργίες γιατί γίνεται απεργία χωρίς κομμούνια
Στην καλύτερη περίπτωση υπάρχουν κάποιοι συμψηφισμοί όπου δίπλα στις συμμορίες της αριστεράς που λεηλατούσαν το συμπάν στη σελίδα 113 σε παρατακτική σύνταξη τοποθετούνται και οι συμμορίες της δεξιάς. Πάντως όπως συναντάς και πιο κάτω οι δολοπλοκίες γίνονται από τα κομμούνια, από τους Άγγλους από το Βασιλιά Γεώργιο από την κακή, άπληστη, ρωμαίικη ψυχή και σχεδόν ποτέ από άλλους πολιτικούς χώρους του πολιτικού σκηνικού.
Δεν υπάρχουν λοιπόν αδρές πολιτικές θέσεις, δεν υπάρχουν διακρίσεις προοδευτικές και συντηρητικές παρά μόνο η δίψα για εξουσία πολιτική και για πλουτισμό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η αριστερά απουσιάζει και απουσιάζει με τρόπο ηχηρό. Στην παρέλαση τόσων ονομάτων εκεί στα δύσκολα χρόνια της γερμανικής κατοχής και του αγώνα που δόθηκε για την απελευθέρωση της χώρας από τους κατακτητές μαθαίνεις κανείς πολύ περισσότερα για το Δαμασκηνό και το Σοφούλη παρά για τον αγώνα του ΕΑΜ. Δε χωράει ούτε μια γραμμή για το Σαντά και το Γλέζο. Εκείνη η γραμμή στην οποία περιορίζει αργότερα στο κείμενο ο συγγραφέας την εκτέλεση Μπελογιάννη αλλά και τη δολοφονία του Λαμπράκη.
Οι πολυτάραχοι καιροί της παντελούς έλλειψης στοιχειωδών πολιτικών δικαιωμάτων και αντίστοιχα ο γεμάτος θυσία αγώνας που δόθηκε από συγκεκριμένες πολιτικές προσωπικότητες, από παρατάξεις στριμώχνονται σε αστεϊσμούς όπως στο ο γέρος εννοεί το Γεώργιο Παπανδρέου χρόνια στο κουρμπέτι ήξερε πόσο αρέσουνε στα κομμούνια τα θύματα.
Η δίψα για την εξουσία, η έλλειψη στιβαρότητας και σταθερών απόψεων, το άβουλο όπως ο Ζαΐμης των πρωταγωνιστών εξηγεί τη νεότερη μας ιστορία. Ο ρόλος των ξένων επίσης καταλυτικός με τους Άγγλους να φταίνε για τα πάντα. Η επιρροή των ΗΠΑ σχεδόν ευεργετική στις πρώτες δεκαετίες του προηγουμένου αιώνα και στα πρώτα κεφαλαία του βιβλίου
ενοχοποιούνται μονάχα για την ανάγκη λοιδορίας στην περιγραφή του Ανδρέα Παπανδρέου φιλοαμερικανός κι αυτό τα λέει όλα.
Ο συγγραφέας διαλέγει και διαλέγει συνειδητά τον Καραμανλή θειο με έναν πολιτικό εκλεκτικισμό διόλου αθώο,
διόλου ουδέτερο απαλλαγμένο από την εμπλοκή του στην προδιδακτορική ανώμαλη πολιτική περίοδο, θεμελιωτή της ελληνικής δημοκρατίας και της ενταξιακής πορείας της χώρας προς την Ευρώπη,
ο οποίος συγκρίνεται με το λαϊκιστή λαοπλάνο Παπανδρέου υπεύθυνο για τη διόγκωση του δημοσίου, την τροφοδότηση της μαλθακότητας των Ελλήνων αποτρέποντας τους από τον υγιή ανταγωνισμό και την επιχειρηματικότητα, οπότε λογικό ότι πήγαινε να κάνει ο ψηλέας ο Μητσοτάκης διαβάζουμε στη σελίδα 315 ήταν λογικό να βρίσκει μπροστά του τοίχο. Ο Σημίτης με τη σειρά του αφήνει στον Καραμανλή νεότερο πράγματα να μαζέψει αλλά τα κομμούνια και τα ημικουμουνια με τις απεργίες, τις διαδηλώσεις, τους χαμένους μήνες σπουδών όπως διαβάζουμε στη σελίδα 343 σε μια εποχή που η ανθρωπότητα τρέχει να συναντήσει το μέλλον της δεν επιτρέπουν πολλά να γίνουν. Ο Καραμανλής ο νεότερος παγαίνει και βάζει επικεφαλής των ταμείων για τις συντάξεις ανθρώπους απλά ασχέτους.
Με δεδομένη την απουσία ιδεολογικών γραμμών χάρη ή και εξαιτίας της σάτιρας ο συγγραφέας μας οδηγεί και σε άλλον ύφαλο σε εκείνο της απαξίωσης της πολιτικής εν γένει, του μηδενισμού που τόσο αριστοτεχνικά υποβοηθιέται από τη γλώσσα του αφηγητή.
Μια γλώσσα εύρημα χαριτωμένο θα τολμούσα να πω που γειώνει την αφήγηση στο λόγο του καφενείου, της καθημερινότητας, μιας καθημερινότητας όμως πολύ συγκεκριμένης και σίγουρα περιθωριακής λουμπεν που καθώς οι σελίδες τρέχουν αποκτά μια μανιέρα. Παύει να ξαφνιάζει ή να σοκάρει, να παράγει σκώμμα γιατί εμφανώς προηγείται η πρόθεση διακωμώδησης με κάθε τρόπο. Και εξαιτίας αυτού γρήγορα ιδίως ο νεότερης ηλικίας αναγνώστης οδηγείται στην αποστασιοποίηση, ώστε κι εάν ακόμη ο συγγραφέας επιθυμεί απλά την αποδήμηση της ιστορίας και του δέους προς τις μεγάλες στιγμές του νεότερου ελληνικού κράτους λίγο το πετυχαίνει.
Αυτό που σίγουρα επιτυγχάνεται είναι η προσωπογράφηση όπως χαρακτηριστικά λέμε στη μυθοπλασία με ενημερωτικά στοιχεία μεγάλης γκάμας για όλους τους πρωταγωνιστές. Ιδιαιτέρως ευφυής είναι η χρήση του πρωθύστερου στην αφήγηση που η Στάη, ο Αυτιάς, ο Κακαουνάκης και ο Ρουσσόπουλος μπερδεύονται γλυκά στο 1930 και το 1960.
Οφείλω ακόμη να σημειώσω ότι σήμερα που κοιμόμαστε με off shore,
ξυπνάμε με CDO, σύνθετα ομόλογα να έχουν εισβάλει και στα ελληνικά ταμεία
και χρυσόβουλα του παπαδαριού όπως θα έλεγε και ο συγγραφέας
οφείλω να σημειώσω την τραγική σύμπτωση, τον τραγικό χαρακτήρα του επίκαιρου όσον αφορά τμήματα του βιβλίου σε σχέση με την εικόνα που παρουσιάζει η κεντρική πολιτική σκηνή.
Κι επομένως να ευχηθώ ότι πολύ γρήγορα το βιβλίο θα έχει όχι μια νοσταλγία βεβαίως αλλά θα είναι ανεπίκαιρο αφού θα έχει επιτευχθεί μια τεράστια και αναγκαία αλλαγή, μια ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και στο επίκεντρο θα είναι οι υγιείς, ριζοσπαστικές δυνάμεις, τα ημικουμουνια κατά τον Σακελλαροπουλο.
Όταν παίρνει κανείς στα χέρια του το βιβλίο του Νίκου Σακελλαρόπουλου και διαβάζει τον τίτλο Hellas Special άφιλτρο μπορεί να φοβηθεί ότι ότι περιέχεται στις 349 σελίδες του θα αποτελεί επιτομή της νοσταλγίας.
Προσωπικά είμαι πολύ καχύποπτη απέναντι στη νοσταλγία, έτσι όπως αναδεικνύεται από τις πρώτες τρεις γραμμές του κειμένου όπου ο λόγος είναι για τον Πειραιά, τα παλιά χρόνια, πριν εποικιστεί, πάθει πολιτισμικό σοκ, για τον Πειραιά που ήταν όμορφη πόλη, ζεστή ερωτική, περήφανη.
Ο φόβος μου και οι αντιρρήσεις μου για τη νοσταλγία είναι γιατί πιστεύω ότι το πιο εύκολο πράγμα που μπορεί να πάθει ένας άνθρωπος όταν αναπολεί είναι να εγκλωβιστεί στη ίδια του τη νοσταλγία.
Η νοσταλγία είναι ένα πολύ ύπουλο συναίσθημα.
Μπορεί να λειτουργήσει ως παραμορφωτικός φακός, ως ζυγαριά πειραγμένη.
Γιατί τις περισσότερες φορές η νοσταλγία ωραιοποιεί το παρελθόν και αδικεί το παρόν.
Και έχοντας αυτή την πεποίθηση, τις σοβαρές αντιρρήσεις
αρχικά θεώρησα ότι δεν μπορεί να με αφορά η παρουσίαση ενός τέτοιου βιβλίου. Κι όμως είμαι εδώ μαζί σας γιατί τελικά ξεκοκαλίζοντας το βιβλίο ανακάλυψα ότι το πρόβλημα του βιβλίου δεν είναι η νοσταλγία που μας καταλαμβάνει όλες κι όλους για τα περασμένα.
Αντιθέτως με πρόσχημα τη νοσταλγία για μια άλλη πόλη, για μια άλλη εποχή εκείνη των παιδικών χρόνων του συγγραφέα σε έναν Πειραιά με πολλές αλάνες, με πολλή μπάλα, με αυλές γεμάτες γλάστρες και λουλούδια, με ασβεστωμένα πεντακάθαρα πεζοδρόμια το βιβλίο καθίσταται αντιπροσωπευτικό μιας πολλής συγκεκριμένης ματιάς της ιστορίας.
Και εξηγούμαι.
Θεωρώ ότι πίσω από την σάτιρα που επιχειρεί ο συγγραφέας,
πίσω από τη βωμολοχία που δεν κατορθώνει πάντοτε να κρατά το νήμα της αριστοφανικής παράδοσης αλλά συχνά πυκνά περιορίζεται στην απλή βρισιά παίρνοντας επομένως τον κίνδυνο να μη δημιουργεί σκώμμα
έχουμε τη ματιά της ιστορίας αποιδεολογικοποιημένης,
έχουμε τη ματιά της ιστορίας του νεότερου ελληνικού κράτους ως μια παράθεση χρονικών ημερομηνιών, ως μια γραμμική εξιστόρηση γεγονότων και παρουσίαση ιστορικών προσώπων χωρίς την πολιτική διαμάχη χωρίς τις ιδεολογικές συγκρούσεις.
Θα προστρέξει ενδεχομένως κάποιος να αντικρούσει ότι εδώ πρόκειται για σάτιρα, η πρόθεση του συγγραφέα δεν είναι να παρουσιάσει με την ακρίβεια του νυστεριού που οφείλει να έχει η πένα ενός ιστορικού ερευνητή, δεν υποχρεούται να αναλωθεί σε αναλύσεις, στην ανεύρεση των αιτιακών σχέσεων όπως ένας πολιτικός αναλυτής. Σωστό αλλά κυρίως λάθος.
Διότι κοινός τόπος ότι η σάτιρα από τον Αριστοφάνη έως και το Λαζόπουλο ουδέποτε υπήρξε ουδέτερη. Άλλωστε όταν από το εξώφυλλο κιόλας του βιβλίου γίνεται σαφές ότι πρόκειται για ιστορική-πολιτική σάτιρα τότε η ουδετερότητα της ο αποπολιτικοποιημένος της χαρακτήρας μπορεί φαινομενικά να δείχνει την πόρτα στα όποια πολιτικά συμπεράσματα κι αυτά να μπαίνουν επικινδύνως από το παράθυρο.
Ισχυρίστηκα πριν από λίγο ότι το βιβλίο είναι αντιπροσωπευτικό μιας συγκεκριμένης σχολής γεγονός που με έφερε σήμερα σε τούτο το τραπέζι διαλόγου. Της σχολής όπως είπαμε που έχοντας στο επίκεντρο το χρόνο, την αλληλουχία των γεγονότων να ορίζει την αφήγηση και πολύ λιγότερο την αιτιακή σχέση. Μονάχα που δεν παραμένει ούτε στην επικίνδυνη στάση της ουδετερότητας που έχει η ημερολογιακή τύπου εξιστόρηση. Προχωρά πιο μέρα και μέσω της αθωότητας, μέσα από το συγχωροχάρτι που δίνουμε πολλές φορές στη σάτιρα παίρνει θέση για την ιστορία και διαλέγει πλευρά από τα πρώτα κεφαλαία του βιβλίου.
Η επαναλαμβανομένη ρήση για τα κομμούνια που προκαλεί μειδίαμα στον αναγνώστη ανακαλώντας τον άλλοτε ηγεμονικό λαϊκό λόγο της δεξιάς γρήγορα μετατρέπεται σε απορία. Τα κομμούνια υπήρξαν μονάχα για να χαλούσανε τον κόσμο ότι ξεπουλιέται η Ελλάδα σελ 60.
Η στη σελίδα 81 για να κάνουν διαδηλώσεις καμιά τριανταριά και να κλείνουμε τους δρόμους και πιο κάτω στη σελίδα 91 να υποκινούν απεργίες γιατί γίνεται απεργία χωρίς κομμούνια
Στην καλύτερη περίπτωση υπάρχουν κάποιοι συμψηφισμοί όπου δίπλα στις συμμορίες της αριστεράς που λεηλατούσαν το συμπάν στη σελίδα 113 σε παρατακτική σύνταξη τοποθετούνται και οι συμμορίες της δεξιάς. Πάντως όπως συναντάς και πιο κάτω οι δολοπλοκίες γίνονται από τα κομμούνια, από τους Άγγλους από το Βασιλιά Γεώργιο από την κακή, άπληστη, ρωμαίικη ψυχή και σχεδόν ποτέ από άλλους πολιτικούς χώρους του πολιτικού σκηνικού.
Δεν υπάρχουν λοιπόν αδρές πολιτικές θέσεις, δεν υπάρχουν διακρίσεις προοδευτικές και συντηρητικές παρά μόνο η δίψα για εξουσία πολιτική και για πλουτισμό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η αριστερά απουσιάζει και απουσιάζει με τρόπο ηχηρό. Στην παρέλαση τόσων ονομάτων εκεί στα δύσκολα χρόνια της γερμανικής κατοχής και του αγώνα που δόθηκε για την απελευθέρωση της χώρας από τους κατακτητές μαθαίνεις κανείς πολύ περισσότερα για το Δαμασκηνό και το Σοφούλη παρά για τον αγώνα του ΕΑΜ. Δε χωράει ούτε μια γραμμή για το Σαντά και το Γλέζο. Εκείνη η γραμμή στην οποία περιορίζει αργότερα στο κείμενο ο συγγραφέας την εκτέλεση Μπελογιάννη αλλά και τη δολοφονία του Λαμπράκη.
Οι πολυτάραχοι καιροί της παντελούς έλλειψης στοιχειωδών πολιτικών δικαιωμάτων και αντίστοιχα ο γεμάτος θυσία αγώνας που δόθηκε από συγκεκριμένες πολιτικές προσωπικότητες, από παρατάξεις στριμώχνονται σε αστεϊσμούς όπως στο ο γέρος εννοεί το Γεώργιο Παπανδρέου χρόνια στο κουρμπέτι ήξερε πόσο αρέσουνε στα κομμούνια τα θύματα.
Η δίψα για την εξουσία, η έλλειψη στιβαρότητας και σταθερών απόψεων, το άβουλο όπως ο Ζαΐμης των πρωταγωνιστών εξηγεί τη νεότερη μας ιστορία. Ο ρόλος των ξένων επίσης καταλυτικός με τους Άγγλους να φταίνε για τα πάντα. Η επιρροή των ΗΠΑ σχεδόν ευεργετική στις πρώτες δεκαετίες του προηγουμένου αιώνα και στα πρώτα κεφαλαία του βιβλίου
ενοχοποιούνται μονάχα για την ανάγκη λοιδορίας στην περιγραφή του Ανδρέα Παπανδρέου φιλοαμερικανός κι αυτό τα λέει όλα.
Ο συγγραφέας διαλέγει και διαλέγει συνειδητά τον Καραμανλή θειο με έναν πολιτικό εκλεκτικισμό διόλου αθώο,
διόλου ουδέτερο απαλλαγμένο από την εμπλοκή του στην προδιδακτορική ανώμαλη πολιτική περίοδο, θεμελιωτή της ελληνικής δημοκρατίας και της ενταξιακής πορείας της χώρας προς την Ευρώπη,
ο οποίος συγκρίνεται με το λαϊκιστή λαοπλάνο Παπανδρέου υπεύθυνο για τη διόγκωση του δημοσίου, την τροφοδότηση της μαλθακότητας των Ελλήνων αποτρέποντας τους από τον υγιή ανταγωνισμό και την επιχειρηματικότητα, οπότε λογικό ότι πήγαινε να κάνει ο ψηλέας ο Μητσοτάκης διαβάζουμε στη σελίδα 315 ήταν λογικό να βρίσκει μπροστά του τοίχο. Ο Σημίτης με τη σειρά του αφήνει στον Καραμανλή νεότερο πράγματα να μαζέψει αλλά τα κομμούνια και τα ημικουμουνια με τις απεργίες, τις διαδηλώσεις, τους χαμένους μήνες σπουδών όπως διαβάζουμε στη σελίδα 343 σε μια εποχή που η ανθρωπότητα τρέχει να συναντήσει το μέλλον της δεν επιτρέπουν πολλά να γίνουν. Ο Καραμανλής ο νεότερος παγαίνει και βάζει επικεφαλής των ταμείων για τις συντάξεις ανθρώπους απλά ασχέτους.
Με δεδομένη την απουσία ιδεολογικών γραμμών χάρη ή και εξαιτίας της σάτιρας ο συγγραφέας μας οδηγεί και σε άλλον ύφαλο σε εκείνο της απαξίωσης της πολιτικής εν γένει, του μηδενισμού που τόσο αριστοτεχνικά υποβοηθιέται από τη γλώσσα του αφηγητή.
Μια γλώσσα εύρημα χαριτωμένο θα τολμούσα να πω που γειώνει την αφήγηση στο λόγο του καφενείου, της καθημερινότητας, μιας καθημερινότητας όμως πολύ συγκεκριμένης και σίγουρα περιθωριακής λουμπεν που καθώς οι σελίδες τρέχουν αποκτά μια μανιέρα. Παύει να ξαφνιάζει ή να σοκάρει, να παράγει σκώμμα γιατί εμφανώς προηγείται η πρόθεση διακωμώδησης με κάθε τρόπο. Και εξαιτίας αυτού γρήγορα ιδίως ο νεότερης ηλικίας αναγνώστης οδηγείται στην αποστασιοποίηση, ώστε κι εάν ακόμη ο συγγραφέας επιθυμεί απλά την αποδήμηση της ιστορίας και του δέους προς τις μεγάλες στιγμές του νεότερου ελληνικού κράτους λίγο το πετυχαίνει.
Αυτό που σίγουρα επιτυγχάνεται είναι η προσωπογράφηση όπως χαρακτηριστικά λέμε στη μυθοπλασία με ενημερωτικά στοιχεία μεγάλης γκάμας για όλους τους πρωταγωνιστές. Ιδιαιτέρως ευφυής είναι η χρήση του πρωθύστερου στην αφήγηση που η Στάη, ο Αυτιάς, ο Κακαουνάκης και ο Ρουσσόπουλος μπερδεύονται γλυκά στο 1930 και το 1960.
Οφείλω ακόμη να σημειώσω ότι σήμερα που κοιμόμαστε με off shore,
ξυπνάμε με CDO, σύνθετα ομόλογα να έχουν εισβάλει και στα ελληνικά ταμεία
και χρυσόβουλα του παπαδαριού όπως θα έλεγε και ο συγγραφέας
οφείλω να σημειώσω την τραγική σύμπτωση, τον τραγικό χαρακτήρα του επίκαιρου όσον αφορά τμήματα του βιβλίου σε σχέση με την εικόνα που παρουσιάζει η κεντρική πολιτική σκηνή.
Κι επομένως να ευχηθώ ότι πολύ γρήγορα το βιβλίο θα έχει όχι μια νοσταλγία βεβαίως αλλά θα είναι ανεπίκαιρο αφού θα έχει επιτευχθεί μια τεράστια και αναγκαία αλλαγή, μια ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και στο επίκεντρο θα είναι οι υγιείς, ριζοσπαστικές δυνάμεις, τα ημικουμουνια κατά τον Σακελλαροπουλο.
8.10.08
HELLAS SPECIAL ΑΦΙΛΤΡΟ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Οι Εκδόσεις ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ σας προσκαλούν στη παρουσίαση του βιβλίου του
Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου
HELLAS SPECIAL ΑΦΙΛΤΡΟ
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008, στις 12.00 στη «Στοά του Βιβλίου»
Πεσμαζόγλου 5 και Σταδίου
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Δημήτρης Αβραμόπουλος
Υπουργός Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Κωστής Χατζηδάκης
Υπουργός Μεταφορών & Επικοινωνιών
Ανδρέας Λοβέρδος
πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών
Ρένα Δούρου
Υπεύθυνη Εξωτερικών Σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ
Τον συντονισμό της παρουσίασης θα έχει
ο δημοσιογράφος Νίκος Ευαγγελάτος
Το βιβλίο είναι πολιτική – ιστορική σάτιρα και πραγματεύεται την ιστορία των Ελλήνων Προέδρων της Δημοκρατίας, Πρωθυπουργών και Βασιλιάδων, καθώς και των Κινημάτων και των Εκλογών, από το 1922 μέχρι σήμερα.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:
[…] Μετά, λοιπόν, την απόλυση του Κροκιδά και την εκτέλεση,
η χώρα έμεινε ρέστη από Πρωθυπουργό. Η Επαναστατική Επιτροπή, που αν ήτουνε από δεξιούς ή βασιλικούς θα την ελέγανε χούντα, αρχίνησε να ψάχνει νάβρει άλλονε. Γίνηκε, το λοιπόν, Πρωθυπουργός ένας από τα μέλη της. Ο Γονατάς. Στελάρα τον εφωνάζανε στον Στρατό, από τότε που ήτουνε υπασπιστής του Ζορμπά του αρχηγού της Επανάστασης του 1909. Πελοποννήσιος κι αυτός. Από τη Πάτρα. Και νέος. Ήτουνε δεν ήτουνε 46 χρονώνε όταν γίνηκε Πρωθυπουργός.
Νοέμβριος του 1922. Και γαμήκουλας. Δεν του γλίτωνε καμιά κοκόνα. Περπατούσε κι εμάζευε γύρω του όλες τις κλώσες.[…]
[…] Το ΄62 είχαμε και παντρολογήματα. Η Φρειδερίκω έψαχνε από μια λίστα ευγενώνε να βρει συζύγους στα παιδιά της. Τότενες, αυτός ο Χουάν Κάρλος της Ισπανίας βλέπει τη δικιά μας τη Σοφία, τη κόρη του Παυλούτσικου και της Φρειδερίκως και πέφτει ξερός.
- Ναι, αλλά θέλω και προίκα!
- Ε, βέβαια! Θα της δώκουμε τα σεντόνια της, τις κουβέρτες, τα κιλίμια, πετρογκάζ, φωνόγραφο με δυο δίσκους του Μαρούδα, έναν του Καζαντζίδη κι έναν του Τσαουσάκη, ραπτομηχανή, λάμπα πετρελαίου και κάτι σεμενάκια πούχουνε κεντήσει οι βασιλικές κεντήστρες.
- Τι άλλο;
- Θα της δώκουμε και τα τεντζερέδια της. Εμαγιέ με εθνόσημο, παρακαλώ, για να μαγειρεύει εθνοσημασμένη χυλοπίτα με κοτόπουλο.
- Τι άλλο;
- Θα της δώκουμε κι ένα σαλονάκι μούρλια, καρυδιά. Βαράγκη!
- Τι άλλο;
- Θα της δώκουμε και ψυγείο!
- Τι ψυγείο;
« Έχουμε και πάγου, έχουμε κι ΙΖΟΛΑ. Ότι επιθυμάτε…
- Τι άλλο;
- Θα της δώκουμε και μια δωδεκάδα ποτήρια να μη σκύβετε να πίνετε απ’ τη βρύση και πονέσει η μέση σας!
- Τι άλλο;
- Θα της δώκουμε και δυο καφάσα Μπυράλ που δεν έχετε στην Ισπανία!
- Τι άλλο;
- Ε, τι άλλο; Τη κρεβατοκάμαρα την παίρνει ο γαμπρός!
- Κι από μετρητό;
- Θες και μετρητό ρε προικοθήρα;
Νέες φασαρίες. Η Φρειδερίκω ήθελε να προικίσουμε εμείς, τη κόρη της.
- Κάτσε καλά μωρή. Τα γαμησιάτικα του Μπουντραγκένιο θα τα πλερώσουμε εμείς;
Νέος ξεσηκωμός. Φωνές. Αντάρα, για τα έξοδα του γάμου. Τελικά, ο Χουάν Κάρλος την επήρε πληρωμένη. Αλλά δεν του εδώκαμε ούτε σαλονάκι, ούτε τα εμαγιέ τεντζερέδια με το εθνόσημο. Είχε, λέει, δικά του. […]
[…]Ο Κοκός, εκείνη τη περίοδο, έλεγε στους Αμερικάνους, ότι η Ελλάδα είναι σε χάος κι ότι κάποιοι τον επιέζουνε να τα βάλει με τον Παπαντρέου.
-Ποιοι είν’ αυτοί ρε Κοκέ;
- Κάτι φιλαράκια…
- Φοράνε αρβύλες;
- Δεν σας λέω, δεν είμαι μαρτυριάρης…
- Έχουν’ αστέρια;
- Έχουνε. Έναν ουρανό μ’ αστέρια!
- Ο Γιάννης Βογιατζής σε πιέζει ρε μαλακοπίτουρα;
- Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου όρκο βαρύ σου κάνω!
- Η Τζένη Βάνου σε πιέζει ρε αδιάβροχε;
Έλεγε ακόμη, ότι αν ο Παπαντρέου αναμιχθεί στον Στρατό, όπως είχε κάνει με τους χωροφυλάκους, θα ζητήσει τη παραίτησή του.
Αλλά, δεν ήτουνε τότενες δυνατός να τα βάλλει με τον γέρο.[…]
Οι Εκδόσεις ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ σας προσκαλούν στη παρουσίαση του βιβλίου του
Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου
HELLAS SPECIAL ΑΦΙΛΤΡΟ
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008, στις 12.00 στη «Στοά του Βιβλίου»
Πεσμαζόγλου 5 και Σταδίου
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Δημήτρης Αβραμόπουλος
Υπουργός Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Κωστής Χατζηδάκης
Υπουργός Μεταφορών & Επικοινωνιών
Ανδρέας Λοβέρδος
πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών
Ρένα Δούρου
Υπεύθυνη Εξωτερικών Σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ
Τον συντονισμό της παρουσίασης θα έχει
ο δημοσιογράφος Νίκος Ευαγγελάτος
Το βιβλίο είναι πολιτική – ιστορική σάτιρα και πραγματεύεται την ιστορία των Ελλήνων Προέδρων της Δημοκρατίας, Πρωθυπουργών και Βασιλιάδων, καθώς και των Κινημάτων και των Εκλογών, από το 1922 μέχρι σήμερα.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:
[…] Μετά, λοιπόν, την απόλυση του Κροκιδά και την εκτέλεση,
η χώρα έμεινε ρέστη από Πρωθυπουργό. Η Επαναστατική Επιτροπή, που αν ήτουνε από δεξιούς ή βασιλικούς θα την ελέγανε χούντα, αρχίνησε να ψάχνει νάβρει άλλονε. Γίνηκε, το λοιπόν, Πρωθυπουργός ένας από τα μέλη της. Ο Γονατάς. Στελάρα τον εφωνάζανε στον Στρατό, από τότε που ήτουνε υπασπιστής του Ζορμπά του αρχηγού της Επανάστασης του 1909. Πελοποννήσιος κι αυτός. Από τη Πάτρα. Και νέος. Ήτουνε δεν ήτουνε 46 χρονώνε όταν γίνηκε Πρωθυπουργός.
Νοέμβριος του 1922. Και γαμήκουλας. Δεν του γλίτωνε καμιά κοκόνα. Περπατούσε κι εμάζευε γύρω του όλες τις κλώσες.[…]
[…] Το ΄62 είχαμε και παντρολογήματα. Η Φρειδερίκω έψαχνε από μια λίστα ευγενώνε να βρει συζύγους στα παιδιά της. Τότενες, αυτός ο Χουάν Κάρλος της Ισπανίας βλέπει τη δικιά μας τη Σοφία, τη κόρη του Παυλούτσικου και της Φρειδερίκως και πέφτει ξερός.
- Ναι, αλλά θέλω και προίκα!
- Ε, βέβαια! Θα της δώκουμε τα σεντόνια της, τις κουβέρτες, τα κιλίμια, πετρογκάζ, φωνόγραφο με δυο δίσκους του Μαρούδα, έναν του Καζαντζίδη κι έναν του Τσαουσάκη, ραπτομηχανή, λάμπα πετρελαίου και κάτι σεμενάκια πούχουνε κεντήσει οι βασιλικές κεντήστρες.
- Τι άλλο;
- Θα της δώκουμε και τα τεντζερέδια της. Εμαγιέ με εθνόσημο, παρακαλώ, για να μαγειρεύει εθνοσημασμένη χυλοπίτα με κοτόπουλο.
- Τι άλλο;
- Θα της δώκουμε κι ένα σαλονάκι μούρλια, καρυδιά. Βαράγκη!
- Τι άλλο;
- Θα της δώκουμε και ψυγείο!
- Τι ψυγείο;
« Έχουμε και πάγου, έχουμε κι ΙΖΟΛΑ. Ότι επιθυμάτε…
- Τι άλλο;
- Θα της δώκουμε και μια δωδεκάδα ποτήρια να μη σκύβετε να πίνετε απ’ τη βρύση και πονέσει η μέση σας!
- Τι άλλο;
- Θα της δώκουμε και δυο καφάσα Μπυράλ που δεν έχετε στην Ισπανία!
- Τι άλλο;
- Ε, τι άλλο; Τη κρεβατοκάμαρα την παίρνει ο γαμπρός!
- Κι από μετρητό;
- Θες και μετρητό ρε προικοθήρα;
Νέες φασαρίες. Η Φρειδερίκω ήθελε να προικίσουμε εμείς, τη κόρη της.
- Κάτσε καλά μωρή. Τα γαμησιάτικα του Μπουντραγκένιο θα τα πλερώσουμε εμείς;
Νέος ξεσηκωμός. Φωνές. Αντάρα, για τα έξοδα του γάμου. Τελικά, ο Χουάν Κάρλος την επήρε πληρωμένη. Αλλά δεν του εδώκαμε ούτε σαλονάκι, ούτε τα εμαγιέ τεντζερέδια με το εθνόσημο. Είχε, λέει, δικά του. […]
[…]Ο Κοκός, εκείνη τη περίοδο, έλεγε στους Αμερικάνους, ότι η Ελλάδα είναι σε χάος κι ότι κάποιοι τον επιέζουνε να τα βάλει με τον Παπαντρέου.
-Ποιοι είν’ αυτοί ρε Κοκέ;
- Κάτι φιλαράκια…
- Φοράνε αρβύλες;
- Δεν σας λέω, δεν είμαι μαρτυριάρης…
- Έχουν’ αστέρια;
- Έχουνε. Έναν ουρανό μ’ αστέρια!
- Ο Γιάννης Βογιατζής σε πιέζει ρε μαλακοπίτουρα;
- Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου όρκο βαρύ σου κάνω!
- Η Τζένη Βάνου σε πιέζει ρε αδιάβροχε;
Έλεγε ακόμη, ότι αν ο Παπαντρέου αναμιχθεί στον Στρατό, όπως είχε κάνει με τους χωροφυλάκους, θα ζητήσει τη παραίτησή του.
Αλλά, δεν ήτουνε τότενες δυνατός να τα βάλλει με τον γέρο.[…]
26.9.08
3ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Χανίων
Κυριακή 28 Σεπτέμβρη, ώρα 19:30
Συζήτηση με θέμα:
Αντιστάσεις στην Ευρώπη Φρούριο και την περιστολή δικαιωμάτων
Συμμετέχουν:
Αχμέντ Μοαβία (Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών)
Νίκος Γιαννόπουλος (Δίκτυο για Πολ. και Κοιν. Δικαιώματα)
Χαρ. Ζολινδάκης (Επιτροπή Ανθρωπ. Δικαιωμάτων Δ.Σ. Χανίων)
Κώστας Γκαζής (Διεθνής Αμνηστεία)
Συντονιστής: Αμπντ. Χατζή (Φόρουμ Μεταν. Κρήτης)
Συζήτηση με θέμα:
Αντιστάσεις στην Ευρώπη Φρούριο και την περιστολή δικαιωμάτων
Συμμετέχουν:
Αχμέντ Μοαβία (Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών)
Νίκος Γιαννόπουλος (Δίκτυο για Πολ. και Κοιν. Δικαιώματα)
Χαρ. Ζολινδάκης (Επιτροπή Ανθρωπ. Δικαιωμάτων Δ.Σ. Χανίων)
Κώστας Γκαζής (Διεθνής Αμνηστεία)
Συντονιστής: Αμπντ. Χατζή (Φόρουμ Μεταν. Κρήτης)
18.9.08
Άντε να λύσουμε να ξεκινήσουμε…
Ένα ακόμα δρομολόγιο, μια ακόμα χρονιά στο συναρπαστικό ταξίδι, στην επικίνδυνη – όμορφη πτήση. Η μικρή μας Εποχή μεγάλωσε και έγινε ήδη 20 χρόνων. Παραμένει όμως σταθερά η Εποχή των κινημάτων, η Εποχή της αλληλεγγύης και των δικαιωμάτων, της ειρήνης και των δικαιωμάτων, της ειρήνης, της οικολογίας και του φεμινισμού. Η Εποχή του πολιτισμού και της ελεύθερης σκέψης.
Με την εφημερίδα της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς σαλπάρουμε από το Θησείο ή αν προτιμάτε η πτήση μας απογειώνεται από την Πνύκα. Υπάρχουν ακόμη κενές θέσεις. epohi@otenet.gr
είσοδος ελεύθερη
Συναυλίες
• Mickey Pantelous and the chess-mates
• Aλέξανδρος Eμμανουηλίδης - Mαρία Παπαγεωργίου
• Λιζέτα Kαλημέρη - Δημήτρης Λάππας
• Aργυρώ Kαπαρού
• Aλέξης Bάκης
• Δημήτρης Σταμέλος
• Λάκης Kαραλής
• Mουσικώςχύμα
Ανοιχτή Συζήτηση
Σάββατο 8 μ.μ.
«Πολιτικές εξελίξεις και η Aριστερά.
Mετά τη Nέα Δημοκρατία τι;»
• Aλέκος Aλαβάνος,
• Xριστόφορος Bερναδάκης,
• Γιάννης Mπανιάς,
• Tασία Xριστοδουλοπούλου
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
Παράλληλα
ΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
• Θεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους
• Συζητήσεις • Προβολές βίντεο • Eκθέσεις ζωγραφικής
• Eκθέσεις φωτογραφίας • Eκθέσεις γελοιογραφίας
(περιοδικό «Γαλέρα», Στάθης Σταυρόπουλος)
Περίπτερα κινηματικών συλλογικοτήτων, συζητήσεις, προβολές, ταβέρνα και bar, εκθέσεις…
Με την εφημερίδα της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς σαλπάρουμε από το Θησείο ή αν προτιμάτε η πτήση μας απογειώνεται από την Πνύκα. Υπάρχουν ακόμη κενές θέσεις. epohi@otenet.gr
είσοδος ελεύθερη
Συναυλίες
• Mickey Pantelous and the chess-mates
• Aλέξανδρος Eμμανουηλίδης - Mαρία Παπαγεωργίου
• Λιζέτα Kαλημέρη - Δημήτρης Λάππας
• Aργυρώ Kαπαρού
• Aλέξης Bάκης
• Δημήτρης Σταμέλος
• Λάκης Kαραλής
• Mουσικώςχύμα
Ανοιχτή Συζήτηση
Σάββατο 8 μ.μ.
«Πολιτικές εξελίξεις και η Aριστερά.
Mετά τη Nέα Δημοκρατία τι;»
• Aλέκος Aλαβάνος,
• Xριστόφορος Bερναδάκης,
• Γιάννης Mπανιάς,
• Tασία Xριστοδουλοπούλου
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
Παράλληλα
ΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
• Θεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους
• Συζητήσεις • Προβολές βίντεο • Eκθέσεις ζωγραφικής
• Eκθέσεις φωτογραφίας • Eκθέσεις γελοιογραφίας
(περιοδικό «Γαλέρα», Στάθης Σταυρόπουλος)
Περίπτερα κινηματικών συλλογικοτήτων, συζητήσεις, προβολές, ταβέρνα και bar, εκθέσεις…
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ 2008: Διάλεξε Ζωή - Όχι Επιβίωση!
www.neolaiasyn.gr
info@neolaiasyn.gr
26, 27, 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΠΛ. ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ (ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ)
Οι φεστιβαλικές εκδηλώσεις της Νεολαίας Συνασπισμού κορυφώνονται και φέτος με το καθιερωμένο τριήμερο κεντρικό φεστιβάλ στην Αθήνα. Στις 26, 27 και 28 Σεπτεμβρίου η Πλατεία Πρωτομαγιάς, στο Πεδίον του Άρεως, θα γεμίσει από συζητήσεις, χρώματα και πολιτισμό!
Μετά από μια χρονιά που χρωματίστηκε από τις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό, που έφερε στο προσκήνιο τα αιτήματα της «γενιάς των 700 ευρώ» για αξιοπρεπή ζωή, σε μια στιγμή που η κοινωνία και ιδίως οι νέοι άνθρωποι γυρίζουν την πλάτη στον δικομματισμό, το Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού δεν θα μπορούσε να μην σημαδεύεται από αυτές τις εξελίξεις με εκδηλώσεις, εκθέσεις και συζητήσεις για τα κινήματα και τους αγώνες της νεολαίας και των εργαζόμενων.
Και φέτος το Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού θα αποτελέσει σημείο συνάντησης ανθρώπων και συλλογικοτήτων που αμφισβητούν στην πράξη το νεοφιλελευθερισμό. Αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις, πρωτοβουλίες κατοίκων και δημοτικές κινήσεις, οικολογικές και φεμινιστικές οργανώσεις, πολιτικά έντυπα, αλλά και πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις, θα βρουν έκφραση στις 3 μέρες των δραστηριοτήτων του.
Η Πλατεία Πρωτομαγιάς θα γεμίσει, όμως, και με μουσικές από όλο τον κόσμο, αφού για ακόμα μια χρονιά υποδεχόμαστε καλλιτέχνες που δεν ακολουθούν την πεπατημένη και επιλέγουν να εκφραστούν διαφορετικά απέναντι στη σύγχρονη μουσική βιομηχανία. Θα ακούσουμε μουσικές των μεγαλουπόλεων, αμφισβητώντας την λογική του ιλουστρασιόν και του θεατή - πελάτη και καταναλωτή.
Θα ανακαλύψουμε κουζίνες από όλον τον κόσμο, θα παίξουμε όπως κάθε χρόνο σκάκι και θα συμμετέχουμε στα δεκάδες πολιτιστικά δρώμενα που θα λάβουν χώρα στο Φεστιβάλ.
.
Το Φεστιβάλ, στο πολιτικό του σκέλος, θα κορυφωθεί το βράδυ της Κυριακής, 28 Σεπτεμβρίου, με τις ομιλίες του Γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Συνασπισμού, Δημήτρη Τζανακόπουλου και του Προέδρου του Συνασπισμού, Αλέξη Τσίπρα.
Οι πόρτες του Φεστιβάλ θα ανοίγουν κάθε μέρα στις 7.00 μμ, ενώ, για ακόμα μια χρονιά, το κόστος του εισιτηρίου παραμένει σε χαμηλά επίπεδα (7 ευρώ), αφού μια εναλλακτική πολιτιστική πρόταση δεν μπορεί να συμβαδίζει με τις υπέρογκες τιμές των «πλαστικών» θεαμάτων.
Σας περιμένουμε όλες και όλους!
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
Παρασκευή 26/9/2008
• Κεντρική Συζήτηση: Αριστερά κ' Εξουσία
• Θεματικές Συζητήσεις για τη γενιά των 700 ευρώ, το LGBT κίνημα, τη στράτευση στην Ελλάδα
Σάββατο 27/9/2008
• Κεντρική Συζήτηση: Αριστερά κ' Ευρώπη
• Θεματικές Συζητήσεις για τον εγκλεισμό (φυλακές και ψυχιατρεία) και την κατάσταση της Αριστεράς στην Ιταλία και την Ευρώπη (σε συνεργασία με την ομάδα ιταλών αριστερών στην Ελλάδα Bella Ciao)
Κυριακή 28/9/2008
• 8.15 Ομιλία του Γραμματέα του Κ.Σ. της Νεολαίας Συνασπισμού, Δημήτρη Τζανακόπουλου
• Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού, Αλέξη Τσίπρα
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
οι συναυλίες ξεκινούν κάθε βράδυ στις 9.00 μμ.
Παρασκευή 26/9/2008
Σκηνή 1
• Ska Bangies
• Cast-a-Blast Soundsystem
• (Blend, BnC, Sugahspank!, DJ Palov)
• Herbaliser (dj set)
• Coldcut (dj set)
Σκηνή 2
• Δανάη Παναγιωτοπούλου
• Φοίβος Δεληβοριάς
• Αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη από τη Μουσική Σχολή Πύλου
Σάββατο 27/9/2008
Σκηνή 1
• SkaNonTropo
• Παύλος Παυλίδης
• Asian Dub Foundation
Σκηνή 2
• «Η κάθοδος των Σαλτιμπάγκων» μουσική παράσταση με τους Χαΐνηδες, Μάρθα Φριντζήλα, Mode Plagal,
• το Θέατρο Σκιών του Άθου Δανέλλη
• και τους ακροβάτες Χριστίνα Σουγιουλτζή και Βασίλη Δημά
• Ρεμπέτικα και Λαϊκά με τη Μαριώ
Κυριακή 28/9/2008
Σκηνή 1
• Roy Paci and Aretuska
Σκηνή 2
• «Είκοσι ποιητές - δεκαεννιά συνθέτες», αφιέρωμα στην ελληνική μελοποιημένη ποίηση με τους Σωτηρία Λεονάρδου, Βασίλη Γισδάκη και Στέλιο Μποτωνάκη
• Χειμερινοί Κολυμβητές
ΣΚΑΚΙ
Παρασκευή 26/9/2008
• 8.00 μμ: ομάδα σκακιστών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα αντιμετωπίσει σε φιλικό αγώνα ομάδα σκακιστών της Ένωσης Φιλιππινέζων Μεταναστών (KASAPI).
Σάββατο 27/9/2008
• 7.30 μ.μ: ο 6 φορές Πρωταθλητής Ελλάδας και γκραν μετρ Χρίστος Μπανίκας θα αντιμετωπίσει ταυτόχρονα (αγώνας σιμουλτανέ) όσες και όσους θελήσουν να τον αντιμετωπίσουν.
(Δηλώσεις συμμετοχής: Χρήστος Πιλάλης, τηλ. 6974-665664)
Και τις 3 ημέρες στο χώρο:
• Θεματικοί χώροι-αφιερώματα (Εκπαίδευση, Κινήματα Πόλης, Περιβάλλον, Δικαιώματα, Διεθνή, Μάης 1968),
• Τουρνουά σκάκι,
• Κουζίνες και περίπτερα μεταναστευτικών κοινοτήτων,
• Έκθεση για το περιβάλλον σε συνεργασία με το περιοδικό «Γαλέρα»,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα την εργασία των μεταναστών στην Μανωλάδα και στους πορτοκαλεώνες στον κάμπο του Άργους και του Ναυπλίου,
• Έκθεση φωτογραφίας από το Δίκτυο για την Καταπολέμηση των Διακρίσεων κατά των ROM,
• Έκθεση φωτογραφίας «Η πορεία και η Ζωή - Ψυχιατρική μεταρρύθμιση - Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης 2002-2004 - φωτογραφικό οδοιπορικό»,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα τα εργασιακά,
• Έκθεση της εικαστικής ομάδας "Ash in Art",
• Έκθεση γκράφιτι της Κοινωνικής Οργάνωσης Υποστήριξης Νέων «ΑΡΣΙΣ»,
• Έκθεση πολιτικής αφίσας με θέμα την καταστολή,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα τους νέους εργαζόμενους «Ζώντας στην Ελλάδα με 700 ευρώ»
• slides show του φωτογράφου Δημήτρη Θεοδόση,
• Βιβλιοπωλείο,
• Περίπτερα αριστερών και εναλλακτικών εντύπων,
• Περίπτερα ΜΚΟ, οικολογικών και κοινωνικών οργανώσεων
info@neolaiasyn.gr
26, 27, 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΠΛ. ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ (ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ)
Οι φεστιβαλικές εκδηλώσεις της Νεολαίας Συνασπισμού κορυφώνονται και φέτος με το καθιερωμένο τριήμερο κεντρικό φεστιβάλ στην Αθήνα. Στις 26, 27 και 28 Σεπτεμβρίου η Πλατεία Πρωτομαγιάς, στο Πεδίον του Άρεως, θα γεμίσει από συζητήσεις, χρώματα και πολιτισμό!
Μετά από μια χρονιά που χρωματίστηκε από τις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό, που έφερε στο προσκήνιο τα αιτήματα της «γενιάς των 700 ευρώ» για αξιοπρεπή ζωή, σε μια στιγμή που η κοινωνία και ιδίως οι νέοι άνθρωποι γυρίζουν την πλάτη στον δικομματισμό, το Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού δεν θα μπορούσε να μην σημαδεύεται από αυτές τις εξελίξεις με εκδηλώσεις, εκθέσεις και συζητήσεις για τα κινήματα και τους αγώνες της νεολαίας και των εργαζόμενων.
Και φέτος το Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού θα αποτελέσει σημείο συνάντησης ανθρώπων και συλλογικοτήτων που αμφισβητούν στην πράξη το νεοφιλελευθερισμό. Αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις, πρωτοβουλίες κατοίκων και δημοτικές κινήσεις, οικολογικές και φεμινιστικές οργανώσεις, πολιτικά έντυπα, αλλά και πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις, θα βρουν έκφραση στις 3 μέρες των δραστηριοτήτων του.
Η Πλατεία Πρωτομαγιάς θα γεμίσει, όμως, και με μουσικές από όλο τον κόσμο, αφού για ακόμα μια χρονιά υποδεχόμαστε καλλιτέχνες που δεν ακολουθούν την πεπατημένη και επιλέγουν να εκφραστούν διαφορετικά απέναντι στη σύγχρονη μουσική βιομηχανία. Θα ακούσουμε μουσικές των μεγαλουπόλεων, αμφισβητώντας την λογική του ιλουστρασιόν και του θεατή - πελάτη και καταναλωτή.
Θα ανακαλύψουμε κουζίνες από όλον τον κόσμο, θα παίξουμε όπως κάθε χρόνο σκάκι και θα συμμετέχουμε στα δεκάδες πολιτιστικά δρώμενα που θα λάβουν χώρα στο Φεστιβάλ.
.
Το Φεστιβάλ, στο πολιτικό του σκέλος, θα κορυφωθεί το βράδυ της Κυριακής, 28 Σεπτεμβρίου, με τις ομιλίες του Γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Συνασπισμού, Δημήτρη Τζανακόπουλου και του Προέδρου του Συνασπισμού, Αλέξη Τσίπρα.
Οι πόρτες του Φεστιβάλ θα ανοίγουν κάθε μέρα στις 7.00 μμ, ενώ, για ακόμα μια χρονιά, το κόστος του εισιτηρίου παραμένει σε χαμηλά επίπεδα (7 ευρώ), αφού μια εναλλακτική πολιτιστική πρόταση δεν μπορεί να συμβαδίζει με τις υπέρογκες τιμές των «πλαστικών» θεαμάτων.
Σας περιμένουμε όλες και όλους!
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
Παρασκευή 26/9/2008
• Κεντρική Συζήτηση: Αριστερά κ' Εξουσία
• Θεματικές Συζητήσεις για τη γενιά των 700 ευρώ, το LGBT κίνημα, τη στράτευση στην Ελλάδα
Σάββατο 27/9/2008
• Κεντρική Συζήτηση: Αριστερά κ' Ευρώπη
• Θεματικές Συζητήσεις για τον εγκλεισμό (φυλακές και ψυχιατρεία) και την κατάσταση της Αριστεράς στην Ιταλία και την Ευρώπη (σε συνεργασία με την ομάδα ιταλών αριστερών στην Ελλάδα Bella Ciao)
Κυριακή 28/9/2008
• 8.15 Ομιλία του Γραμματέα του Κ.Σ. της Νεολαίας Συνασπισμού, Δημήτρη Τζανακόπουλου
• Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού, Αλέξη Τσίπρα
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
οι συναυλίες ξεκινούν κάθε βράδυ στις 9.00 μμ.
Παρασκευή 26/9/2008
Σκηνή 1
• Ska Bangies
• Cast-a-Blast Soundsystem
• (Blend, BnC, Sugahspank!, DJ Palov)
• Herbaliser (dj set)
• Coldcut (dj set)
Σκηνή 2
• Δανάη Παναγιωτοπούλου
• Φοίβος Δεληβοριάς
• Αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη από τη Μουσική Σχολή Πύλου
Σάββατο 27/9/2008
Σκηνή 1
• SkaNonTropo
• Παύλος Παυλίδης
• Asian Dub Foundation
Σκηνή 2
• «Η κάθοδος των Σαλτιμπάγκων» μουσική παράσταση με τους Χαΐνηδες, Μάρθα Φριντζήλα, Mode Plagal,
• το Θέατρο Σκιών του Άθου Δανέλλη
• και τους ακροβάτες Χριστίνα Σουγιουλτζή και Βασίλη Δημά
• Ρεμπέτικα και Λαϊκά με τη Μαριώ
Κυριακή 28/9/2008
Σκηνή 1
• Roy Paci and Aretuska
Σκηνή 2
• «Είκοσι ποιητές - δεκαεννιά συνθέτες», αφιέρωμα στην ελληνική μελοποιημένη ποίηση με τους Σωτηρία Λεονάρδου, Βασίλη Γισδάκη και Στέλιο Μποτωνάκη
• Χειμερινοί Κολυμβητές
ΣΚΑΚΙ
Παρασκευή 26/9/2008
• 8.00 μμ: ομάδα σκακιστών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα αντιμετωπίσει σε φιλικό αγώνα ομάδα σκακιστών της Ένωσης Φιλιππινέζων Μεταναστών (KASAPI).
Σάββατο 27/9/2008
• 7.30 μ.μ: ο 6 φορές Πρωταθλητής Ελλάδας και γκραν μετρ Χρίστος Μπανίκας θα αντιμετωπίσει ταυτόχρονα (αγώνας σιμουλτανέ) όσες και όσους θελήσουν να τον αντιμετωπίσουν.
(Δηλώσεις συμμετοχής: Χρήστος Πιλάλης, τηλ. 6974-665664)
Και τις 3 ημέρες στο χώρο:
• Θεματικοί χώροι-αφιερώματα (Εκπαίδευση, Κινήματα Πόλης, Περιβάλλον, Δικαιώματα, Διεθνή, Μάης 1968),
• Τουρνουά σκάκι,
• Κουζίνες και περίπτερα μεταναστευτικών κοινοτήτων,
• Έκθεση για το περιβάλλον σε συνεργασία με το περιοδικό «Γαλέρα»,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα την εργασία των μεταναστών στην Μανωλάδα και στους πορτοκαλεώνες στον κάμπο του Άργους και του Ναυπλίου,
• Έκθεση φωτογραφίας από το Δίκτυο για την Καταπολέμηση των Διακρίσεων κατά των ROM,
• Έκθεση φωτογραφίας «Η πορεία και η Ζωή - Ψυχιατρική μεταρρύθμιση - Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης 2002-2004 - φωτογραφικό οδοιπορικό»,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα τα εργασιακά,
• Έκθεση της εικαστικής ομάδας "Ash in Art",
• Έκθεση γκράφιτι της Κοινωνικής Οργάνωσης Υποστήριξης Νέων «ΑΡΣΙΣ»,
• Έκθεση πολιτικής αφίσας με θέμα την καταστολή,
• Έκθεση φωτογραφίας με θέμα τους νέους εργαζόμενους «Ζώντας στην Ελλάδα με 700 ευρώ»
• slides show του φωτογράφου Δημήτρη Θεοδόση,
• Βιβλιοπωλείο,
• Περίπτερα αριστερών και εναλλακτικών εντύπων,
• Περίπτερα ΜΚΟ, οικολογικών και κοινωνικών οργανώσεων
10.9.08
Η δημοκρατική αναλγησία
Tου Πάσχου Μανδραβέλη
Kάποτε αυτή η χώρα ήταν υπερευαίσθητη σε θέματα δημοκρατικής τάξης. Ισως να οφειλόταν στην εμπειρία της δικτατορίας και κυρίως στον τρόπο που οδηγηθήκαμε εκεί. Βλέπετε οι συνταγματάρχες δεν έδρασαν εν κενώ. Υπήρχε ένα ολόκληρο πλέγμα αντιδημοκρατικών νομοθετικών διατάξεων, μια περιφρόνηση του τυπικού της δημοκρατίας που οδήγησε στην αποστασία και κυρίως μηχανισμοί οι οποίοι έστρωσαν τον δρόμο για τα τεθωρακισμένα. Αυτοί οι μηχανισμοί, μάλιστα, κάποιες φορές αυτονομήθηκαν με αποτέλεσμα να αναρωτηθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής «ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;»
Αυτή η δημοκρατική υπερευαισθησία οδήγησε πολλάκις στην παράλυση του κράτους, ειδικά σε ζητήματα που αφορούσαν τη δημόσια τάξη. Η μακροημέρευση της εγχώριας τρομοκρατίας οφειλόταν στο γεγονός ότι πολλάκις η αστυνομία δεν μπόρεσε να κάνει τη δουλειά της, επειδή καραδοκούσε η κατακραυγή. Ακόμη και για νόμιμες δράσεις της.
Απ’ αυτήν τη δημοκρατική υπερευαισθησία περάσαμε στη δημοκρατική αναλγησία. Τίποτε πλέον δεν μας αγγίζει. Είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται να δούμε τανκς στους δρόμους. Ορθώς, αλλά πάλι η δημοκρατία δεν απειλείται μόνο από τα τεθωρακισμένα, απειλείται και από τη σταδιακή διάβρωσή της. Σε κάθε μηχανισμό αυτονομούνται γρανάζια του, που δεν απειλούν μεν το πολίτευμα, αλλά το χρησιμοποιούν.
Δύο πρόσφατα περιστατικά πρέπει να μας βάλουν σε σκέψεις. Το πρώτο έχει να κάνει με τις καταγγελίες του ΠΑΣΟΚ περί νοθείας στην ψηφοφορία για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Είναι εκπληκτικό ότι πολλοί έσπευσαν να βγάλουν αμέσως πόρισμα για τα γεγονότα κι εκπληκτικότερο ότι κάποιοι το θεωρούν «ήσσονος σημασίας ζήτημα» σε σχέση με την ακρίβεια που όφειλε να αναδείξει το ΠΑΣΟΚ. Λες και τ’ αγγουράκια είναι σοβαρότερο ζήτημα. Το χειρότερο για τη δημοκρατία, είναι ότι ουδείς ζητεί να γίνει κάποια ενδελεχής έρευνα. Εντάξει! Ολοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι πρόκειται περί αντιπολιτευτικής υπερβολής του ΠΑΣΟΚ, αλλά όταν διατάσσεται προκαταρκτική έρευνα ακόμη και για ένα τροχαίο, δεν πρέπει να ελεγχθούν όλες οι παράμετροι μιας τόσο σοβαρής καταγγελίας;
Το δεύτερο περιστατικό είναι εξίσου σοβαρό. Στη Θεσσαλονίκη συνελήφθη αστυνομικός της ασφάλειας ο οποίος παρακολουθούσε συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ, εκπρόσωπο των εργαζομένων στην Επιχείρηση Υδρευσης-Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) ο οποίος μάλιστα έχει καταγγείλει τη διοίκηση της Επιχείρησης στη Δικαιοσύνη για διαφθορά.
Ενα τέτοιο περιστατικό πριν από χρόνια θα είχε δημιουργήσει θύελλα διαμαρτυριών και την απαίτηση να μάθουμε: ποιοι και γιατί τον παρακολουθούσαν; Ποιος έδωσε την εντολή; Ακόμη και ως φορολογούμενοι θα αναρωτιόμασταν: οι αστυνομικοί δεν έχουν άλλες δουλειές από το να παρακολουθούν συνδικαλιστές; Κυρίως: συνάδει με μια ευνομούμενη δημοκρατία η παρακολούθηση παραγόντων του δημόσιου βίου; Αντί αυτών των ερωτημάτων η υπόθεση έγινε μονόστηλο. Δεν προξένησε το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον -πόσω μάλλον το εισαγγελικό- για να διαλευκανθεί μια υπόθεση η οποία αν μη τι άλλο αποτελεί είδηση. Ή μήπως παρακολουθούνται κάθε μέρα οι συνδικαλιστές από την ασφάλεια;
Με τέτοια αδιαφορία βαδίζουμε προς μια χωλή δημοκρατία, διότι όπως θα έλεγε και ο μεγάλος στοχαστής Τόμας Τζέφερσον «το τίμημα της ελευθερίας είναι η αιώνια επαγρύπνηση».
Kάποτε αυτή η χώρα ήταν υπερευαίσθητη σε θέματα δημοκρατικής τάξης. Ισως να οφειλόταν στην εμπειρία της δικτατορίας και κυρίως στον τρόπο που οδηγηθήκαμε εκεί. Βλέπετε οι συνταγματάρχες δεν έδρασαν εν κενώ. Υπήρχε ένα ολόκληρο πλέγμα αντιδημοκρατικών νομοθετικών διατάξεων, μια περιφρόνηση του τυπικού της δημοκρατίας που οδήγησε στην αποστασία και κυρίως μηχανισμοί οι οποίοι έστρωσαν τον δρόμο για τα τεθωρακισμένα. Αυτοί οι μηχανισμοί, μάλιστα, κάποιες φορές αυτονομήθηκαν με αποτέλεσμα να αναρωτηθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής «ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;»
Αυτή η δημοκρατική υπερευαισθησία οδήγησε πολλάκις στην παράλυση του κράτους, ειδικά σε ζητήματα που αφορούσαν τη δημόσια τάξη. Η μακροημέρευση της εγχώριας τρομοκρατίας οφειλόταν στο γεγονός ότι πολλάκις η αστυνομία δεν μπόρεσε να κάνει τη δουλειά της, επειδή καραδοκούσε η κατακραυγή. Ακόμη και για νόμιμες δράσεις της.
Απ’ αυτήν τη δημοκρατική υπερευαισθησία περάσαμε στη δημοκρατική αναλγησία. Τίποτε πλέον δεν μας αγγίζει. Είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται να δούμε τανκς στους δρόμους. Ορθώς, αλλά πάλι η δημοκρατία δεν απειλείται μόνο από τα τεθωρακισμένα, απειλείται και από τη σταδιακή διάβρωσή της. Σε κάθε μηχανισμό αυτονομούνται γρανάζια του, που δεν απειλούν μεν το πολίτευμα, αλλά το χρησιμοποιούν.
Δύο πρόσφατα περιστατικά πρέπει να μας βάλουν σε σκέψεις. Το πρώτο έχει να κάνει με τις καταγγελίες του ΠΑΣΟΚ περί νοθείας στην ψηφοφορία για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Είναι εκπληκτικό ότι πολλοί έσπευσαν να βγάλουν αμέσως πόρισμα για τα γεγονότα κι εκπληκτικότερο ότι κάποιοι το θεωρούν «ήσσονος σημασίας ζήτημα» σε σχέση με την ακρίβεια που όφειλε να αναδείξει το ΠΑΣΟΚ. Λες και τ’ αγγουράκια είναι σοβαρότερο ζήτημα. Το χειρότερο για τη δημοκρατία, είναι ότι ουδείς ζητεί να γίνει κάποια ενδελεχής έρευνα. Εντάξει! Ολοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι πρόκειται περί αντιπολιτευτικής υπερβολής του ΠΑΣΟΚ, αλλά όταν διατάσσεται προκαταρκτική έρευνα ακόμη και για ένα τροχαίο, δεν πρέπει να ελεγχθούν όλες οι παράμετροι μιας τόσο σοβαρής καταγγελίας;
Το δεύτερο περιστατικό είναι εξίσου σοβαρό. Στη Θεσσαλονίκη συνελήφθη αστυνομικός της ασφάλειας ο οποίος παρακολουθούσε συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ, εκπρόσωπο των εργαζομένων στην Επιχείρηση Υδρευσης-Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) ο οποίος μάλιστα έχει καταγγείλει τη διοίκηση της Επιχείρησης στη Δικαιοσύνη για διαφθορά.
Ενα τέτοιο περιστατικό πριν από χρόνια θα είχε δημιουργήσει θύελλα διαμαρτυριών και την απαίτηση να μάθουμε: ποιοι και γιατί τον παρακολουθούσαν; Ποιος έδωσε την εντολή; Ακόμη και ως φορολογούμενοι θα αναρωτιόμασταν: οι αστυνομικοί δεν έχουν άλλες δουλειές από το να παρακολουθούν συνδικαλιστές; Κυρίως: συνάδει με μια ευνομούμενη δημοκρατία η παρακολούθηση παραγόντων του δημόσιου βίου; Αντί αυτών των ερωτημάτων η υπόθεση έγινε μονόστηλο. Δεν προξένησε το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον -πόσω μάλλον το εισαγγελικό- για να διαλευκανθεί μια υπόθεση η οποία αν μη τι άλλο αποτελεί είδηση. Ή μήπως παρακολουθούνται κάθε μέρα οι συνδικαλιστές από την ασφάλεια;
Με τέτοια αδιαφορία βαδίζουμε προς μια χωλή δημοκρατία, διότι όπως θα έλεγε και ο μεγάλος στοχαστής Τόμας Τζέφερσον «το τίμημα της ελευθερίας είναι η αιώνια επαγρύπνηση».
«Η Ε.Ε. δεν μπορεί να παίξει θετικό ρόλο», Μεχμέτ Αλί Ταλάτ
Τρεις ημέρες μετά την έναρξη των απευθείας διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας μιλά στην Ρένα Δούρου για τον ΕΤ για τις προοπτικές αυτής της διαδικασίας. Παραδέχεται ότι η παλιά γνωριμία του με τον Δημήτρη Χριστόφια είναι ένα συν, όπως και το αυξημένο ενδιαφέρον του ΟΗΕ, αλλά δείχνει να αντιμετωπίζει ρεαλιστικά τις δυσκολίες, αποφεύγοντας οποιοδήποτε άνοιγμα σε σχέση με παλιότερες θέσεις του.
Μιλώντας ρεαλιστικά, τι έχει αλλάξει από το 2004 τόσο δραματικά ώστε να ευδοκιμήσει η νέα προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού ζητήματος, μετά τον εκτροχιασμό του Σχεδίου Ανάν; (Ποιος πιστεύετε ότι έχει την υποστήριξη να προχωρήσει ένα βήμα πιο κοντά στη λύση, ποιον ευνοεί το status quo;)
Ο πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Τάσσος Παπαδόπουλος έχει φύγει. Αυτή είναι η πιο σημαντική αλλαγή. Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει πιθανώς προχωρήσει από την αδιαλλαξία στη βούληση για μια λύση. Από το 2004 δεν είχε γίνει κάποιο βήμα. Αυτό στοιχειοθετούσε ένα είδος προειδοποίησης για τους Ελληνοκυπρίους για το μέλλον της νήσου, γιατί θυμούνταν τις υποσχέσεις του πρώην ηγέτη τους. Παρά τις επιδιώξεις για μια καλύτερη λύση τίποτα δεν έγινε, όπως προανέφερα. Οι συνθήκες για τη μη επίλυση από την άλλη πλευρά έχουν κατά κάποιο τρόπο παγιωθεί. Ηταν μια προειδοποίηση. Μετά τις εκλογές ο νέος ηγέτης των Ελληνοκυπρίων συμφώνησε στην έναρξη των διαπραγματεύσεων προκειμένου να βρεθεί λύση στο πρόβλημα. Τώρα βρισκόμαστε στην αρχή.
Πιστεύετε ότι η διεθνής κοινότητα ενδιαφέρεται επαρκώς για την εύρεση μιας λύσης στο κυπριακό ζήτημα με τη βοήθεια του ΟΗΕ ή αυτό το ενδιαφέρον έχει υποχωρήσει;
Δεν είναι εύκολο για μένα να κατανοήσω τι συμβαίνει σε επίπεδο διεθνούς κοινότητας. Υπάρχουν διάφορες θέσεις. Κάποιες φορές παρατηρώ μια αξιόλογη προσπάθεια για μια κοινά αποδεκτή λύση, ενώ άλλες φορές παρατηρώ μια αμέλεια όσον αφορά στην καλύτερη μεταχείριση των Τουρκοκυπρίων, υπό την έννοια της άρσης της απομόνωσης που τους έχει επιβληθεί και της τυφλής υποστήριξης της ελληνοκυπριακής πλευράς, ανεξαρτήτως συμπεριφοράς. Οπότε δεν είναι εύκολο να πει κανείς εάν η διεθνής κοινότητα έχει την ίδια αποφασιστικότητα ή έχει υποχωρήσει. Κατά καιρούς συμβαίνουν και τα δύο. Πάντως, εάν θεωρήσουμε τον ΟΗΕ ως το βασικό θεσμό της διεθνούς κοινότητας, μπορούμε να πούμε ότι η προσέγγιση του ΟΗΕ στο Κυπριακό είναι πιο συστηματική. Υπολογίζουν την πιθανότητα ή μη της προόδου προς τη λύση και είναι πολύ πιο έμπειροι στο Κυπριακό.
Τελευταία το ενδιαφέρον του ΟΗΕ έχει αυξηθεί. Ο διορισμός του ειδικού διαμεσολαβητή από το γενικό γραμματέα για την αντιμετώπιση του Κυπριακού και οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο ηγετών καταδεικνύουν τον αυξημένο βαθμό ενδιαφέροντος του ΟΗΕ. Αυτές είναι θετικές ενδείξεις για τη διευθέτηση του προβλήματος.
Με ποιο τρόπο και σε ποια κατεύθυνση η επιρροή της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι ορατή στο κυπριακό ζήτημα, όπως εξελίσσεται μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ενωση; Η «Ευρώπη» είναι μια θετική επιρροή ως προς τη λύση ή αποτελεί εμπόδιο; Σε ποιους βασικούς τομείς, οικονομικούς, πολιτικούς ή άλλους;
Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση έφερε μεροληψία στη στάση της Ε.Ε. έναντι του κυπριακού προβλήματος. Τώρα η ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία εκπροσωπεί όλο το νησί, βρίσκεται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ως μέλος της Ε.Ε. έχει την αλληλεγγύη των κρατών- μελών και δεν αφήνει περιθώρια για αμερόληπτη συμπεριφορά. Ως εκ τούτου η Ε.Ε. δεν μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στο κυπριακό πρόβλημα. Δεν είναι αμερόληπτοι και ενεργούν υπέρ του συμφέροντος της χώρας- μέλους. Αυτό δεν περιορίζεται σε ένα μόνο τομέα, αλλά ισχύει στην οικονομία, στην πολιτική και άλλες πλευρές της καθημερινής ζωής. Η απομόνωση της τουρκοκυπριακής πλευράς συνεχίζεται. Η Ε.Ε. λαμβάνει μέρος στην απομόνωση και είναι ένας ισχυρός παράγοντας της απομόνωσης. Παρά τις υποσχέσεις που δόθηκαν από την Ε.Ε. για χαλάρωση της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων, δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι. Τα προγράμματα που εγκαινιάστηκαν από την Επιτροπή μπλοκάρονται κατά κάποιο τρόπο από την ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς της Ε.Ε. Οπότε η Ε.Ε. γενικά δεν παίζει θετικό ρόλο. Η Ε.Ε. δεν διευκολύνει τη διαδικασία εξεύρεσης λύσης. Για αυτή τη διαδικασία που ξεκινά τώρα, στις 3 Σεπτέμβρη, περιμένουμε τεχνική υποστήριξη από την Ε.Ε., αλλά όχι άμεση συμμετοχή.
Στο 2008, σε ποιο βαθμό η επιρροή των «εθνικών κέντρων» είναι σημαντική για το τελικό αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων; Ποια είναι η εικόνα σήμερα για την παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων στη Βόρεια Κύπρο καθώς και των εποίκων;
Τα τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται στον Βορρά, γιατί το κυπριακό πρόβλημα ξεκίνησε το 1963 και συνεχίστηκε μέχρι το 1974, με μια προσπάθεια προσάρτησης του νησιού στην Ελλάδα από το πραξικόπημα που οργάνωσε η ελληνική χούντα για την ανατροπή της ελληνοκυπριακής κυβέρνησης. Τότε οι συνθήκες διαβίωσης για τους Τουρκοκυπρίους επιδεινώθηκαν πολύ. Οι Τουρκοκύπριοι εκδιώχθηκαν από την κυβέρνηση, τους θεσμούς και τις δημόσιες υπηρεσίες. Βρίσκονταν σε σκληρή απομόνωση, αλλά επιβίωναν. Αλλά η επιβίωσή τους απειλήθηκε με το πραξικόπημα. Η Κύπρος ήταν στα πρόθυρα της προσάρτησης στην Ελλάδα και η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη, ηθικά υπεύθυνη για την προστασία των Τουρκοκυπρίων από τα χουντικά στοιχεία, αλλά και υπεύθυνη βάσει των διεθνών συνθηκών και συμφωνιών, παρενέβη. Από τότε τα τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται στο νησί. Οπότε μπορεί να γίνει κατανοητό εύκολα ότι τα στρατεύματα θα αποχωρήσουν από το νησί με την εύρεση μια κοινά αποδεκτής λύσης στο κυπριακό πρόβλημα.
Οσον αφορά στους τουρκικής καταγωγής πολίτες, αυτό το ζήτημα έχει εξελιχθεί σε ένα ανθρωπιστικό θέμα. Ζουν στο νησί πάνω από 30 χρόνια και δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως νεοφερμένοι. Αυτό το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ανθρωπιστικό και θα πρέπει να λυθεί στο πλαίσιο μιας κοινά αποδεκτής συμφωνίας.
Θεωρείτε πως υπάρχει χάσμα στη συμπεριφορά που έχουν οι νεότερες γενιές σε σχέση με τις παλαιότερες, όσον αφορά στην απόφαση να προχωρήσετε προς την επίλυση; Πώς λειτουργεί αυτή η διάσταση;
Για τους Τουρκοκύπριους αυτό το χάσμα μεταξύ των γενεών αντικατοπτρίζει μια θετική εξέλιξη στην πορεία της ιστορίας. Οι νεότερες γενιές τάσσονται περισσότερο υπέρ της λύσης απ’ ό,τι οι παλαιότερες.
Ετσι, το μέτωπο των υπέρμαχων της λύσης ενισχύεται και αυτό διασφαλίζει μια κοινά αποδεκτή συμφωνία και ένα νησί που θα ευημερεί στο μέλλον.
Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και τα αποτελέσματα των παράλληλων δημοψηφισμάτων, η κατάσταση στην ελληνοκυπριακή πλευρά είναι η ακριβώς αντίθετη. Οι πιο νέοι σε ηλικία είναι σε μεγαλύτερο βαθμό κατά της από κοινού διακυβέρνησης από τους δυο λαούς. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Θεωρώ ότι η πλευρά των Ελληνοκυπρίων που τάσσονται υπέρ θα πρέπει να εργαστεί πιο αποφασιστικά για να αλλάξει τη στάση των νεότερων γενιών υπέρ της λύσης.
Πόσο έχει αλλάξει η οικονομική πραγματικότητα την τελευταία δεκαετία; Τι αντίκτυπο έχει η σημερινή οικονομική κατάσταση στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων; Σε ποιο βαθμό η ευρωπαϊκή συμμετοχή διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην οικονομική αλλαγή και μέσα από αυτή στην επιρροή της πολιτικής διαδικασίας;
Μέχρι να διεξαχθούν τα δημοψηφίσματα, η οικονομική κατάσταση των Τουρκοκύπριων ήταν αδύναμη. Οι εξελίξεις στο νησί λίγο πριν και λίγο μετά τα δημοψηφίσματα προσέλκυσαν το ενδιαφέρον διεθνών οικονομικών δυνάμεων. Αρχισαν οι απευθείας ξένες επενδύσεις. Η οικονομία των Τουρκοκύπριων αναπτύχθηκε και το κατά κεφαλήν εισόδημα αυξήθηκε. Ολα αυτά αποτελούν τις θετικές ενδείξεις της νέας τουρκοκυπριακής πολιτικής. Με άλλα λόγια, οι πολιτικές υπέρ της λύσης από την τουρκική πλευρά στήριξαν την οικονομική ανάπτυξη των Τουρκοκυπρίων. Αλλά όλα αυτά έγιναν για ένα μικρό διάστημα, μέχρι τη στιγμή που οι ελπίδες για άρση της απομόνωσης εξανεμίστηκαν.
Οι διεθνείς οικονομικές δυνάμεις παρατήρησαν πως η απομόνωση δεν επρόκειτο να λήξει, έτσι το ενδιαφέρον τους άρχισε να χάνεται. Αυτή η αλλαγή, σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική κρίση, προκάλεσε παρακμή στην οικονομία των Τουρκοκυπρίων. Τώρα αντιμετωπίζουμε προβλήματα όσον αφορά στην οικονομία μας. Η προσπάθειά μας να άρουμε την απομόνωση στόχευε στη στήριξη της οικονομίας των Τουρκοκυπρίων και στη μείωση του χάσματος μεταξύ των οικονομιών των δυο πλευρών. Αυτό θα βοηθούσε να θεωρηθεί η λύση ως θετική εξέλιξη και για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Με αυτόν τον τρόπο το κόστος της λύσης θα μπορούσε να καλυφθεί και από την οικονομία των Τουρκοκυπρίων. Προς το παρόν, υπάρχουν επιπλοκές στη διαδικασία.
Πάντως, σε σχέση με το παρελθόν η οικονομία μας είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο.
Στην Κύπρο υπάρχει ακόμα -όπως και τις δεκαετίες του ’70 και του ’60- η μυρωδιά του αίματος, οι σκιές των έντονων (ακόμα και αφόρητων) ιστορικών αναμνήσεων. Αισθάνεστε πως αυτές οι αναμνήσεις έχουν υποχωρήσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να υπάρξει μια βιώσιμη διευθέτηση;
Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις προθέσεις των πολιτικών δυνάμεων των δυο πλευρών. Θεωρώ ότι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση θα έχει σημαντική επιρροή στα συμφέροντα και των δύο λαών. Ετσι η πικρία των παλαιότερων χρόνων, όπως αναφέρατε, είναι τώρα παρελθόν. Αυτά συνέβησαν πριν από 30 και 40 χρόνια. Δεν θα πρέπει να υπάρχει αναλογία μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Το μέλλον μας θα είναι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και η ατζέντα της Ε.Ε. διαφέρει σε σχέση με όσα συνέβησαν στο νησί τότε.
Οι προσωπικές σχέσεις μεταξύ των ηγετών διαδραματίζουν κάποιο ρόλο; Θα θέλατε να σχολιάσετε για τον ομόλογό σας;
Σαφώς και έχουμε καλές σχέσεις με τον κ. Χριστόφια, όπως είχαμε και στο παρελθόν. Ελπίζω πως αυτό θα συμβάλει προς την εξεύρεση μιας λύσης. Ο κ. Χριστόφιας τάσσεται υπέρ μιας κοινά αποδεκτής λύσης και στηρίζει τις φιλικές σχέσεις μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Μοιράζομαι την ίδια άποψη από την αρχή της πολιτικής μου ζωής. Και οι δυο συμμεριζόμαστε τις ίδιες απόψεις όσον αφορά αυτό και θεωρώ ότι είναι η καλύτερη ευκαιρία για να βρούμε μια λύση.
* Η Ρένα Δούρου είναι πολιτική αναλύτρια, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ
Δημοσιεύθηκε στον Ε.Τ. Σάββατο, 06.09.08
Μιλώντας ρεαλιστικά, τι έχει αλλάξει από το 2004 τόσο δραματικά ώστε να ευδοκιμήσει η νέα προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού ζητήματος, μετά τον εκτροχιασμό του Σχεδίου Ανάν; (Ποιος πιστεύετε ότι έχει την υποστήριξη να προχωρήσει ένα βήμα πιο κοντά στη λύση, ποιον ευνοεί το status quo;)
Ο πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Τάσσος Παπαδόπουλος έχει φύγει. Αυτή είναι η πιο σημαντική αλλαγή. Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει πιθανώς προχωρήσει από την αδιαλλαξία στη βούληση για μια λύση. Από το 2004 δεν είχε γίνει κάποιο βήμα. Αυτό στοιχειοθετούσε ένα είδος προειδοποίησης για τους Ελληνοκυπρίους για το μέλλον της νήσου, γιατί θυμούνταν τις υποσχέσεις του πρώην ηγέτη τους. Παρά τις επιδιώξεις για μια καλύτερη λύση τίποτα δεν έγινε, όπως προανέφερα. Οι συνθήκες για τη μη επίλυση από την άλλη πλευρά έχουν κατά κάποιο τρόπο παγιωθεί. Ηταν μια προειδοποίηση. Μετά τις εκλογές ο νέος ηγέτης των Ελληνοκυπρίων συμφώνησε στην έναρξη των διαπραγματεύσεων προκειμένου να βρεθεί λύση στο πρόβλημα. Τώρα βρισκόμαστε στην αρχή.
Πιστεύετε ότι η διεθνής κοινότητα ενδιαφέρεται επαρκώς για την εύρεση μιας λύσης στο κυπριακό ζήτημα με τη βοήθεια του ΟΗΕ ή αυτό το ενδιαφέρον έχει υποχωρήσει;
Δεν είναι εύκολο για μένα να κατανοήσω τι συμβαίνει σε επίπεδο διεθνούς κοινότητας. Υπάρχουν διάφορες θέσεις. Κάποιες φορές παρατηρώ μια αξιόλογη προσπάθεια για μια κοινά αποδεκτή λύση, ενώ άλλες φορές παρατηρώ μια αμέλεια όσον αφορά στην καλύτερη μεταχείριση των Τουρκοκυπρίων, υπό την έννοια της άρσης της απομόνωσης που τους έχει επιβληθεί και της τυφλής υποστήριξης της ελληνοκυπριακής πλευράς, ανεξαρτήτως συμπεριφοράς. Οπότε δεν είναι εύκολο να πει κανείς εάν η διεθνής κοινότητα έχει την ίδια αποφασιστικότητα ή έχει υποχωρήσει. Κατά καιρούς συμβαίνουν και τα δύο. Πάντως, εάν θεωρήσουμε τον ΟΗΕ ως το βασικό θεσμό της διεθνούς κοινότητας, μπορούμε να πούμε ότι η προσέγγιση του ΟΗΕ στο Κυπριακό είναι πιο συστηματική. Υπολογίζουν την πιθανότητα ή μη της προόδου προς τη λύση και είναι πολύ πιο έμπειροι στο Κυπριακό.
Τελευταία το ενδιαφέρον του ΟΗΕ έχει αυξηθεί. Ο διορισμός του ειδικού διαμεσολαβητή από το γενικό γραμματέα για την αντιμετώπιση του Κυπριακού και οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο ηγετών καταδεικνύουν τον αυξημένο βαθμό ενδιαφέροντος του ΟΗΕ. Αυτές είναι θετικές ενδείξεις για τη διευθέτηση του προβλήματος.
Με ποιο τρόπο και σε ποια κατεύθυνση η επιρροή της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι ορατή στο κυπριακό ζήτημα, όπως εξελίσσεται μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ενωση; Η «Ευρώπη» είναι μια θετική επιρροή ως προς τη λύση ή αποτελεί εμπόδιο; Σε ποιους βασικούς τομείς, οικονομικούς, πολιτικούς ή άλλους;
Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση έφερε μεροληψία στη στάση της Ε.Ε. έναντι του κυπριακού προβλήματος. Τώρα η ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία εκπροσωπεί όλο το νησί, βρίσκεται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ως μέλος της Ε.Ε. έχει την αλληλεγγύη των κρατών- μελών και δεν αφήνει περιθώρια για αμερόληπτη συμπεριφορά. Ως εκ τούτου η Ε.Ε. δεν μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στο κυπριακό πρόβλημα. Δεν είναι αμερόληπτοι και ενεργούν υπέρ του συμφέροντος της χώρας- μέλους. Αυτό δεν περιορίζεται σε ένα μόνο τομέα, αλλά ισχύει στην οικονομία, στην πολιτική και άλλες πλευρές της καθημερινής ζωής. Η απομόνωση της τουρκοκυπριακής πλευράς συνεχίζεται. Η Ε.Ε. λαμβάνει μέρος στην απομόνωση και είναι ένας ισχυρός παράγοντας της απομόνωσης. Παρά τις υποσχέσεις που δόθηκαν από την Ε.Ε. για χαλάρωση της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων, δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι. Τα προγράμματα που εγκαινιάστηκαν από την Επιτροπή μπλοκάρονται κατά κάποιο τρόπο από την ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς της Ε.Ε. Οπότε η Ε.Ε. γενικά δεν παίζει θετικό ρόλο. Η Ε.Ε. δεν διευκολύνει τη διαδικασία εξεύρεσης λύσης. Για αυτή τη διαδικασία που ξεκινά τώρα, στις 3 Σεπτέμβρη, περιμένουμε τεχνική υποστήριξη από την Ε.Ε., αλλά όχι άμεση συμμετοχή.
Στο 2008, σε ποιο βαθμό η επιρροή των «εθνικών κέντρων» είναι σημαντική για το τελικό αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων; Ποια είναι η εικόνα σήμερα για την παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων στη Βόρεια Κύπρο καθώς και των εποίκων;
Τα τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται στον Βορρά, γιατί το κυπριακό πρόβλημα ξεκίνησε το 1963 και συνεχίστηκε μέχρι το 1974, με μια προσπάθεια προσάρτησης του νησιού στην Ελλάδα από το πραξικόπημα που οργάνωσε η ελληνική χούντα για την ανατροπή της ελληνοκυπριακής κυβέρνησης. Τότε οι συνθήκες διαβίωσης για τους Τουρκοκυπρίους επιδεινώθηκαν πολύ. Οι Τουρκοκύπριοι εκδιώχθηκαν από την κυβέρνηση, τους θεσμούς και τις δημόσιες υπηρεσίες. Βρίσκονταν σε σκληρή απομόνωση, αλλά επιβίωναν. Αλλά η επιβίωσή τους απειλήθηκε με το πραξικόπημα. Η Κύπρος ήταν στα πρόθυρα της προσάρτησης στην Ελλάδα και η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη, ηθικά υπεύθυνη για την προστασία των Τουρκοκυπρίων από τα χουντικά στοιχεία, αλλά και υπεύθυνη βάσει των διεθνών συνθηκών και συμφωνιών, παρενέβη. Από τότε τα τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται στο νησί. Οπότε μπορεί να γίνει κατανοητό εύκολα ότι τα στρατεύματα θα αποχωρήσουν από το νησί με την εύρεση μια κοινά αποδεκτής λύσης στο κυπριακό πρόβλημα.
Οσον αφορά στους τουρκικής καταγωγής πολίτες, αυτό το ζήτημα έχει εξελιχθεί σε ένα ανθρωπιστικό θέμα. Ζουν στο νησί πάνω από 30 χρόνια και δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως νεοφερμένοι. Αυτό το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ανθρωπιστικό και θα πρέπει να λυθεί στο πλαίσιο μιας κοινά αποδεκτής συμφωνίας.
Θεωρείτε πως υπάρχει χάσμα στη συμπεριφορά που έχουν οι νεότερες γενιές σε σχέση με τις παλαιότερες, όσον αφορά στην απόφαση να προχωρήσετε προς την επίλυση; Πώς λειτουργεί αυτή η διάσταση;
Για τους Τουρκοκύπριους αυτό το χάσμα μεταξύ των γενεών αντικατοπτρίζει μια θετική εξέλιξη στην πορεία της ιστορίας. Οι νεότερες γενιές τάσσονται περισσότερο υπέρ της λύσης απ’ ό,τι οι παλαιότερες.
Ετσι, το μέτωπο των υπέρμαχων της λύσης ενισχύεται και αυτό διασφαλίζει μια κοινά αποδεκτή συμφωνία και ένα νησί που θα ευημερεί στο μέλλον.
Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και τα αποτελέσματα των παράλληλων δημοψηφισμάτων, η κατάσταση στην ελληνοκυπριακή πλευρά είναι η ακριβώς αντίθετη. Οι πιο νέοι σε ηλικία είναι σε μεγαλύτερο βαθμό κατά της από κοινού διακυβέρνησης από τους δυο λαούς. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Θεωρώ ότι η πλευρά των Ελληνοκυπρίων που τάσσονται υπέρ θα πρέπει να εργαστεί πιο αποφασιστικά για να αλλάξει τη στάση των νεότερων γενιών υπέρ της λύσης.
Πόσο έχει αλλάξει η οικονομική πραγματικότητα την τελευταία δεκαετία; Τι αντίκτυπο έχει η σημερινή οικονομική κατάσταση στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων; Σε ποιο βαθμό η ευρωπαϊκή συμμετοχή διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην οικονομική αλλαγή και μέσα από αυτή στην επιρροή της πολιτικής διαδικασίας;
Μέχρι να διεξαχθούν τα δημοψηφίσματα, η οικονομική κατάσταση των Τουρκοκύπριων ήταν αδύναμη. Οι εξελίξεις στο νησί λίγο πριν και λίγο μετά τα δημοψηφίσματα προσέλκυσαν το ενδιαφέρον διεθνών οικονομικών δυνάμεων. Αρχισαν οι απευθείας ξένες επενδύσεις. Η οικονομία των Τουρκοκύπριων αναπτύχθηκε και το κατά κεφαλήν εισόδημα αυξήθηκε. Ολα αυτά αποτελούν τις θετικές ενδείξεις της νέας τουρκοκυπριακής πολιτικής. Με άλλα λόγια, οι πολιτικές υπέρ της λύσης από την τουρκική πλευρά στήριξαν την οικονομική ανάπτυξη των Τουρκοκυπρίων. Αλλά όλα αυτά έγιναν για ένα μικρό διάστημα, μέχρι τη στιγμή που οι ελπίδες για άρση της απομόνωσης εξανεμίστηκαν.
Οι διεθνείς οικονομικές δυνάμεις παρατήρησαν πως η απομόνωση δεν επρόκειτο να λήξει, έτσι το ενδιαφέρον τους άρχισε να χάνεται. Αυτή η αλλαγή, σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική κρίση, προκάλεσε παρακμή στην οικονομία των Τουρκοκυπρίων. Τώρα αντιμετωπίζουμε προβλήματα όσον αφορά στην οικονομία μας. Η προσπάθειά μας να άρουμε την απομόνωση στόχευε στη στήριξη της οικονομίας των Τουρκοκυπρίων και στη μείωση του χάσματος μεταξύ των οικονομιών των δυο πλευρών. Αυτό θα βοηθούσε να θεωρηθεί η λύση ως θετική εξέλιξη και για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Με αυτόν τον τρόπο το κόστος της λύσης θα μπορούσε να καλυφθεί και από την οικονομία των Τουρκοκυπρίων. Προς το παρόν, υπάρχουν επιπλοκές στη διαδικασία.
Πάντως, σε σχέση με το παρελθόν η οικονομία μας είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο.
Στην Κύπρο υπάρχει ακόμα -όπως και τις δεκαετίες του ’70 και του ’60- η μυρωδιά του αίματος, οι σκιές των έντονων (ακόμα και αφόρητων) ιστορικών αναμνήσεων. Αισθάνεστε πως αυτές οι αναμνήσεις έχουν υποχωρήσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να υπάρξει μια βιώσιμη διευθέτηση;
Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις προθέσεις των πολιτικών δυνάμεων των δυο πλευρών. Θεωρώ ότι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση θα έχει σημαντική επιρροή στα συμφέροντα και των δύο λαών. Ετσι η πικρία των παλαιότερων χρόνων, όπως αναφέρατε, είναι τώρα παρελθόν. Αυτά συνέβησαν πριν από 30 και 40 χρόνια. Δεν θα πρέπει να υπάρχει αναλογία μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Το μέλλον μας θα είναι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και η ατζέντα της Ε.Ε. διαφέρει σε σχέση με όσα συνέβησαν στο νησί τότε.
Οι προσωπικές σχέσεις μεταξύ των ηγετών διαδραματίζουν κάποιο ρόλο; Θα θέλατε να σχολιάσετε για τον ομόλογό σας;
Σαφώς και έχουμε καλές σχέσεις με τον κ. Χριστόφια, όπως είχαμε και στο παρελθόν. Ελπίζω πως αυτό θα συμβάλει προς την εξεύρεση μιας λύσης. Ο κ. Χριστόφιας τάσσεται υπέρ μιας κοινά αποδεκτής λύσης και στηρίζει τις φιλικές σχέσεις μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Μοιράζομαι την ίδια άποψη από την αρχή της πολιτικής μου ζωής. Και οι δυο συμμεριζόμαστε τις ίδιες απόψεις όσον αφορά αυτό και θεωρώ ότι είναι η καλύτερη ευκαιρία για να βρούμε μια λύση.
* Η Ρένα Δούρου είναι πολιτική αναλύτρια, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ
Δημοσιεύθηκε στον Ε.Τ. Σάββατο, 06.09.08
Καταστροφή πρασίνου εθνικών οδών καταγγέλλουν οι γεωπόνοι
Επιστολή – διαμαρτυρία προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, κ. Γ. Σουφλιά απέστειλαν τα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Εργοληπτών Γεωπόνων Έργων Πρασίνου, καταγγέλλοντας την καταστροφή του πρασίνου των εθνικών οδών και ζητώντας τόσο την αποκατάσταση των ζημιών όσο και την απόδοση ευθυνών.
Η επιστολή της Ένωσης έχει ως εξής:
«Είναι γνωστό και πολλές φορές στο παρελθόν εχουμε καταγγείλει, το γεγονός ότι το Πράσινο ΔΕΝ αποτελεί πολιτική επιλογή, ΔΕΝ αποτελεί ουσιαστική προτεραιότητα, ΔΕΝ αποτελεί επιλέξιμη δαπάνη για το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Δημοσίων Εργων. Το δε αποτέλεσμα των επιλογών σας αυτών, το βιώνουμε καθημερινά.
Όμως, η καταστροφή ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΦΥΤΩΝ ξεπερνάει το οποιο όριο πολιτικής επιλογής, το οποιο όριο επιστημονικής ανεπάρκειας, το οποιο όριο αδιαφορίας και ανικανότητας των Υπηρεσιών του Υπουργείου σας.
Κ. Υπουργέ,
Όπως ίσως γνωρίζετε το ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ που είχε εγκατασταθεί στην Εθνική οδο Αθήνα – Λαμία, στο τμήμα ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ – ΜΑΛΑΚΑΣΑ και στο τμήμα από 90 χλμ. ΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΕΧΕΙ ΞΕΡΑΘΕΙ. Αν δε προσθέσουμε ότι στο τμήμα από ΜΑΛΑΚΑΣΑ έως το 90 χλμ. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΠΡΑΣΙΝΟ, τοτε αναδεικνύεται η παγκόσμια μοναδικότητα σε 160 χλμ. οδικού δικτύου αυτοκινητόδρομου ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΧΝΟΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ.
Όπως βεβαίως γνωρίζετε, τα πιο πάνω τμήματα της ΕΟ Αθήνας – Λαμίας, έχουν παραχωρηθεί για εκμετάλλευση σε κ/ξ τεχνικών εταιρειών, οι οποίες εισπράττουν και τα διόδια. Προφανώς, η συντήρηση του πρασίνου ειτε δεν αποτελούσε συμβατική υποχρέωση της κ/ξ εκμετάλλευσης και άρα η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά το ΥΠΕΧΩΔΕ, ειτε αν αποτελούσε συμβατική υποχρέωση, τοτε οι υπηρεσίες του Υπουργείου σας ΔΕΝ ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΝ.
Σε κάθε περίπτωση και
επειδή το πράσινο αποτελεί κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα, υποχρέωση της πολιτείας προς περιβάλλον και τον πολίτη,
Επειδή, το πράσινο, ακόμη και αν δεν αποτελεί επιλογή και προτεραιότητα του ΥΠΕΧΩΔΕ, ουδείς έχει δικαίωμα να το καταστρέφει,
Επειδή η καταστροφή των φυτών που περιγράψαμε πιο πάνω ισοδυναμεί – αριθμητικά – με την περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκαλούσε μια πυρκαγιά που θα έκαιγε 10.000 στρέμματα δάσους.
Επειδή η περιοχή στην οποία σημειώθηκε η περιβαλλοντική καταστροφή που περιγράφηκε πιο πάνω είναι περιοχη αρμοδιότητας του ΥΠΕΧΩΔΕ
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι το πράσινο δεν είναι τσιμέντο
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι το πράσινο λειτουργεί ανταγωνιστικά στο τσιμέντο και ακριβώς για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να είναι επιλέξιμη ενέργεια και δαπάνη για ένα υπουργείο που θέλει να λέγεται Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να αναθέτει στους πολιτικούς μηχανικούς τις μελέτες πρασίνου ούτε στους εργολήπτες οικοδομικών τα έργα πρασίνου.
Ως Ένωση Γεωπόνων, εργοληπτών έργων Πρασίνου, ως Έλληνες Πολίτες, ως επιστήμονες, ως φορολογούμενοι πολίτες
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ
Την πολύχρονη αδιαφορία του Υπουργείου σας για το Πράσινο
Την ανυπαρξία πολιτικής του Υπουργείου σας για το Πράσινο
Την απαξίωση του Πρασίνου, που αποτέλεσε και αποτελεί πολιτική επιλογή του ΥΠΕΧΩΔΕ
Την ανυπαρξία νέων έργων πρασίνου
Την ελαχιστοποίηση των δαπανών για συντήρηση του ελάχιστου πρασίνου που εγκαταστάθηκε στο παρελθόν
Την εκχώρηση του πρασίνου στα οικοδομικά και την οδοποιία
Την εν τέλει έλλειψη ευαισθησίας του Υπουργείου σας για το Πράσινο και το περιβάλλον
Και ζητούμε
Την άμεση αποκατάσταση των φυτών που έχουν καταστραφεί
Τον καταλογισμό της ευθύνης και δαπάνης για την περιβαλλοντική καταστροφή έγινε
Την σύσταση Δ/νσης Πρασίνου μέσα στο ΥΠΕΧΩΔΕ που να στελεχώνεται με Γεωπόνους
Την εξαίρεση των εργασιών συντήρησης και φύτευσης πρασίνου από τις συμβάσεις παραχώρησης (εννοείται με αντίστοιχη μείωση του εργολαβικού ανταλλάγματος)
Την ανάθεση της συντήρησης του πρασίνου και των νέων φυτεύσεων της Εθνικής Οδοποιίας , στην Δ/νση Πρασίνου που αναφέραμε πιο πάνω Την στελέχωση του ΥΠΕΧΩΔΕ με Γεωπόνους
Την επί τέλους διάθεση σοβαρών πιστώσεων για Πράσινο από το ΥΠΕΧΩΔΕ
Την επί τέλους μεγαλύτερη ευαισθησία προς το πράσινο, που και αυτό, ως κατηγορία δημόσιων έργων, αποτελεί πραγματική κοινωνική ανάγκη, πραγματική υποχρέωση του κράτους προς τον πολίτη.
Η επιστολή της Ένωσης έχει ως εξής:
«Είναι γνωστό και πολλές φορές στο παρελθόν εχουμε καταγγείλει, το γεγονός ότι το Πράσινο ΔΕΝ αποτελεί πολιτική επιλογή, ΔΕΝ αποτελεί ουσιαστική προτεραιότητα, ΔΕΝ αποτελεί επιλέξιμη δαπάνη για το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Δημοσίων Εργων. Το δε αποτέλεσμα των επιλογών σας αυτών, το βιώνουμε καθημερινά.
Όμως, η καταστροφή ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΦΥΤΩΝ ξεπερνάει το οποιο όριο πολιτικής επιλογής, το οποιο όριο επιστημονικής ανεπάρκειας, το οποιο όριο αδιαφορίας και ανικανότητας των Υπηρεσιών του Υπουργείου σας.
Κ. Υπουργέ,
Όπως ίσως γνωρίζετε το ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ που είχε εγκατασταθεί στην Εθνική οδο Αθήνα – Λαμία, στο τμήμα ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ – ΜΑΛΑΚΑΣΑ και στο τμήμα από 90 χλμ. ΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΕΧΕΙ ΞΕΡΑΘΕΙ. Αν δε προσθέσουμε ότι στο τμήμα από ΜΑΛΑΚΑΣΑ έως το 90 χλμ. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΠΡΑΣΙΝΟ, τοτε αναδεικνύεται η παγκόσμια μοναδικότητα σε 160 χλμ. οδικού δικτύου αυτοκινητόδρομου ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΧΝΟΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ.
Όπως βεβαίως γνωρίζετε, τα πιο πάνω τμήματα της ΕΟ Αθήνας – Λαμίας, έχουν παραχωρηθεί για εκμετάλλευση σε κ/ξ τεχνικών εταιρειών, οι οποίες εισπράττουν και τα διόδια. Προφανώς, η συντήρηση του πρασίνου ειτε δεν αποτελούσε συμβατική υποχρέωση της κ/ξ εκμετάλλευσης και άρα η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά το ΥΠΕΧΩΔΕ, ειτε αν αποτελούσε συμβατική υποχρέωση, τοτε οι υπηρεσίες του Υπουργείου σας ΔΕΝ ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΝ.
Σε κάθε περίπτωση και
επειδή το πράσινο αποτελεί κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα, υποχρέωση της πολιτείας προς περιβάλλον και τον πολίτη,
Επειδή, το πράσινο, ακόμη και αν δεν αποτελεί επιλογή και προτεραιότητα του ΥΠΕΧΩΔΕ, ουδείς έχει δικαίωμα να το καταστρέφει,
Επειδή η καταστροφή των φυτών που περιγράψαμε πιο πάνω ισοδυναμεί – αριθμητικά – με την περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκαλούσε μια πυρκαγιά που θα έκαιγε 10.000 στρέμματα δάσους.
Επειδή η περιοχή στην οποία σημειώθηκε η περιβαλλοντική καταστροφή που περιγράφηκε πιο πάνω είναι περιοχη αρμοδιότητας του ΥΠΕΧΩΔΕ
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι το πράσινο δεν είναι τσιμέντο
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι το πράσινο λειτουργεί ανταγωνιστικά στο τσιμέντο και ακριβώς για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να είναι επιλέξιμη ενέργεια και δαπάνη για ένα υπουργείο που θέλει να λέγεται Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να αντιληφθεί ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να αναθέτει στους πολιτικούς μηχανικούς τις μελέτες πρασίνου ούτε στους εργολήπτες οικοδομικών τα έργα πρασίνου.
Ως Ένωση Γεωπόνων, εργοληπτών έργων Πρασίνου, ως Έλληνες Πολίτες, ως επιστήμονες, ως φορολογούμενοι πολίτες
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ
Την πολύχρονη αδιαφορία του Υπουργείου σας για το Πράσινο
Την ανυπαρξία πολιτικής του Υπουργείου σας για το Πράσινο
Την απαξίωση του Πρασίνου, που αποτέλεσε και αποτελεί πολιτική επιλογή του ΥΠΕΧΩΔΕ
Την ανυπαρξία νέων έργων πρασίνου
Την ελαχιστοποίηση των δαπανών για συντήρηση του ελάχιστου πρασίνου που εγκαταστάθηκε στο παρελθόν
Την εκχώρηση του πρασίνου στα οικοδομικά και την οδοποιία
Την εν τέλει έλλειψη ευαισθησίας του Υπουργείου σας για το Πράσινο και το περιβάλλον
Και ζητούμε
Την άμεση αποκατάσταση των φυτών που έχουν καταστραφεί
Τον καταλογισμό της ευθύνης και δαπάνης για την περιβαλλοντική καταστροφή έγινε
Την σύσταση Δ/νσης Πρασίνου μέσα στο ΥΠΕΧΩΔΕ που να στελεχώνεται με Γεωπόνους
Την εξαίρεση των εργασιών συντήρησης και φύτευσης πρασίνου από τις συμβάσεις παραχώρησης (εννοείται με αντίστοιχη μείωση του εργολαβικού ανταλλάγματος)
Την ανάθεση της συντήρησης του πρασίνου και των νέων φυτεύσεων της Εθνικής Οδοποιίας , στην Δ/νση Πρασίνου που αναφέραμε πιο πάνω Την στελέχωση του ΥΠΕΧΩΔΕ με Γεωπόνους
Την επί τέλους διάθεση σοβαρών πιστώσεων για Πράσινο από το ΥΠΕΧΩΔΕ
Την επί τέλους μεγαλύτερη ευαισθησία προς το πράσινο, που και αυτό, ως κατηγορία δημόσιων έργων, αποτελεί πραγματική κοινωνική ανάγκη, πραγματική υποχρέωση του κράτους προς τον πολίτη.
Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης, Χανιά 29-8-08
Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣΗΚΩΝΕΙ ΚΕΦΑΛΙ
Το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης με αυτή την ανακοίνωση του, θέλει να θυμίσει σε όλους τους Χανιώτες γονείς καταρχήν, αλλά και σε όλους όσους ζουν και εργάζονται σε αυτή την πόλη, ότι δε φταίμε εμείς οι μετανάστες, για την ανεργία που πλήττει κυρίως τους νέους, για την αδιέξοδη καθημερινότητα, για την ακρίβεια, για τα ακριβά φροντιστήρια και τις πιο ακριβές σπουδές, για την κατάσταση στη δημόσια υγεία, το ντοπάρισμα των αθλητών. Αντίθετα είμαστε από αυτούς που γινόμαστε δέκτες όλης αυτής της κατάστασης στη χειρότερη εκδοχή της, ακριβώς επειδή είμαστε μετανάστες και θα πρέπει ταυτόχρονα να αποδεικνύουμε ότι είμαστε και άνθρωποι. Η επιβεβαίωση της ανθρώπινης ιδιότητας μας γίνεται με τη δουλική συμπεριφορά μας απέναντι στο αφεντικό, το σπιτονοικοκύρη, το φίλο ημεδαπό. Όσο πιο σκυμμένο το κεφάλι μας τόσο πιο άνθρωποι είμαστε. Όμως ακόμη και έτσι οι ρατσιστικές επιθέσεις δεν τελειώνουν. Συνάνθρωποι μας καθημερινά πέφτουν θύματα καταρχήν του κρατικού ρατσισμού (νέα ντιρεκτίβα της Ευρ.Ενωσης) και στη συνέχεια του συνανθρώπου μας.
Νέα παιδιά - μετανάστες, πέφτουν θύματα παραπληροφορημένων άλλων νέων παιδιών (γιατί πιστεύουν ότι τα αδιέξοδα και τα προβλήματα τους πηγάζουν από τους «διαφορετικούς»), τα οποία επιτίθενται με βαρβαρότητα και ιδιαίτερη αγριότητα σε ανυπεράσπιστους ακόμη και από τον εαυτό τους (γιατί δεν είναι πολύ ανθρώπινο μετανάστης να σηκώσει χέρι και να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τη μια και από την άλλη οι ομάδες επίθεσης είναι πολυπληθείς).
Αν πιστεύει η τοπική κοινωνία ότι πράγματι…
- οι μετανάστες είναι η αιτία των παραπάνω αλλά και άλλων προβλημάτων (δε διεκδικούμε το αλάθητο)
- τα παιδιά τους καλά κάνουν και τρομοκρατούν και ξυλοκοπούν όποιους βρουν μπροστά τους χωρίς λόγο
- ότι αυτή η συμπεριφορά μας αξίζει επειδή είμαστε μετανάστες
Τότε ας συνεχιστεί η αδιαφορία.
Διαφορετικά ας είμαστε όλοι εδώ να αναδείξομε τις αξίες ζωής μας και όλοι μαζί να καταδείξομε τον εχθρό που δεν είναι άλλος από την πολιτική υπεράσπισης του κέρδους και του κανιβαλισμού.
Ας υπερασπιστούμε έμπρακτα το δικαίωμα στη ζωή όλων χωρίς εξαιρέσεις
Ας γίνει η αρχή περιθωριοποίησης των κάθε λογής ρατσιστικών και φασιστικών ομάδων .
Το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης με αυτή την ανακοίνωση του, θέλει να θυμίσει σε όλους τους Χανιώτες γονείς καταρχήν, αλλά και σε όλους όσους ζουν και εργάζονται σε αυτή την πόλη, ότι δε φταίμε εμείς οι μετανάστες, για την ανεργία που πλήττει κυρίως τους νέους, για την αδιέξοδη καθημερινότητα, για την ακρίβεια, για τα ακριβά φροντιστήρια και τις πιο ακριβές σπουδές, για την κατάσταση στη δημόσια υγεία, το ντοπάρισμα των αθλητών. Αντίθετα είμαστε από αυτούς που γινόμαστε δέκτες όλης αυτής της κατάστασης στη χειρότερη εκδοχή της, ακριβώς επειδή είμαστε μετανάστες και θα πρέπει ταυτόχρονα να αποδεικνύουμε ότι είμαστε και άνθρωποι. Η επιβεβαίωση της ανθρώπινης ιδιότητας μας γίνεται με τη δουλική συμπεριφορά μας απέναντι στο αφεντικό, το σπιτονοικοκύρη, το φίλο ημεδαπό. Όσο πιο σκυμμένο το κεφάλι μας τόσο πιο άνθρωποι είμαστε. Όμως ακόμη και έτσι οι ρατσιστικές επιθέσεις δεν τελειώνουν. Συνάνθρωποι μας καθημερινά πέφτουν θύματα καταρχήν του κρατικού ρατσισμού (νέα ντιρεκτίβα της Ευρ.Ενωσης) και στη συνέχεια του συνανθρώπου μας.
Νέα παιδιά - μετανάστες, πέφτουν θύματα παραπληροφορημένων άλλων νέων παιδιών (γιατί πιστεύουν ότι τα αδιέξοδα και τα προβλήματα τους πηγάζουν από τους «διαφορετικούς»), τα οποία επιτίθενται με βαρβαρότητα και ιδιαίτερη αγριότητα σε ανυπεράσπιστους ακόμη και από τον εαυτό τους (γιατί δεν είναι πολύ ανθρώπινο μετανάστης να σηκώσει χέρι και να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τη μια και από την άλλη οι ομάδες επίθεσης είναι πολυπληθείς).
Αν πιστεύει η τοπική κοινωνία ότι πράγματι…
- οι μετανάστες είναι η αιτία των παραπάνω αλλά και άλλων προβλημάτων (δε διεκδικούμε το αλάθητο)
- τα παιδιά τους καλά κάνουν και τρομοκρατούν και ξυλοκοπούν όποιους βρουν μπροστά τους χωρίς λόγο
- ότι αυτή η συμπεριφορά μας αξίζει επειδή είμαστε μετανάστες
Τότε ας συνεχιστεί η αδιαφορία.
Διαφορετικά ας είμαστε όλοι εδώ να αναδείξομε τις αξίες ζωής μας και όλοι μαζί να καταδείξομε τον εχθρό που δεν είναι άλλος από την πολιτική υπεράσπισης του κέρδους και του κανιβαλισμού.
Ας υπερασπιστούμε έμπρακτα το δικαίωμα στη ζωή όλων χωρίς εξαιρέσεις
Ας γίνει η αρχή περιθωριοποίησης των κάθε λογής ρατσιστικών και φασιστικών ομάδων .
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΝ
Ο στρατός βλάπτει σοβαρά τη ζωή των νέων ανθρώπων.
Η παρέμβαση μελών της Νεολαίας Συνασπισμού σε κέντρα κατάταξης νεοσύλλεκτων σε όλη τη χώρα φαίνεται ότι δεν πέρασε απαρατήρητη. Οργισμένοι αξιωματικοί, έκπληκτοι, υποτίθεται, απ’ όσα καταγγείλαμε για το ρόλο του ελληνικού στρατού εντός και εκτός συνόρων και τις εξοντωτικές συνθήκες που οδηγούν νέους ανθρώπους ακόμα και στο θάνατο, υπέβαλαν τους νεοσύλλεκτους σε νουθεσίες και «κήρυγμα», με προφανείς εκφοβιστικές προθέσεις. Θα συστήναμε στους κήρυκες του μιλιταρισμού να κρατήσουν την έκπληξη για τον εαυτό τους, αφήνοντας το θυμό και την οργή σε εμάς. Μέσα στον Αύγουστο, η απώλεια τριών νέων ανθρώπων στο Κιλκίς, την Κοζάνη και την Κύπρο, ήρθε να προστεθεί σ’ ένα θλιβερό κατάλογο χαμένων ζωών σε καιρό ειρήνης, για τον οποίο, στρατιωτική και πολιτική ηγεσία φέρουν την ευθύνη στο ακέραιο. Είναι προκλητικό να γίνεται λόγος για «μεμονωμένα περιστατικά», για «ψυχολογικά αίτια» και «ανθρώπινα λάθη», όταν τα «μεμονωμένα περιστατικά» πληθαίνουν, τα «ψυχολογικά αίτια» παρακάμπτονται από την αρμόδια ελεγκτική επιτροπή και τα «ανθρώπινα λάθη» γίνονται άλλοθι για τις αρχαίες εγκαταστάσεις και τα μηδενικά μέτρα πρόληψης στα στρατόπεδα. Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να ακροβατεί μεταξύ «θλίψης» και αδιαφορίας, οφείλει να ακυρώσει άμεσα τα σχέδια για υποχρεωτική στράτευση πριν από τα 21 και να μειώσει τουλάχιστον στο μισό τη συμβατική θητεία όπως είχε εξαγγείλει προεκλογικά, αίροντας παράλληλα τον τιμωρητικό χαρακτήρα της εναλλακτικής. Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής είναι, μεταξύ άλλων, προσβλητική για τη μνήμη των νέων ανθρώπων που χάθηκαν όλα αυτά τα χρόνια.
Η παρέμβαση μελών της Νεολαίας Συνασπισμού σε κέντρα κατάταξης νεοσύλλεκτων σε όλη τη χώρα φαίνεται ότι δεν πέρασε απαρατήρητη. Οργισμένοι αξιωματικοί, έκπληκτοι, υποτίθεται, απ’ όσα καταγγείλαμε για το ρόλο του ελληνικού στρατού εντός και εκτός συνόρων και τις εξοντωτικές συνθήκες που οδηγούν νέους ανθρώπους ακόμα και στο θάνατο, υπέβαλαν τους νεοσύλλεκτους σε νουθεσίες και «κήρυγμα», με προφανείς εκφοβιστικές προθέσεις. Θα συστήναμε στους κήρυκες του μιλιταρισμού να κρατήσουν την έκπληξη για τον εαυτό τους, αφήνοντας το θυμό και την οργή σε εμάς. Μέσα στον Αύγουστο, η απώλεια τριών νέων ανθρώπων στο Κιλκίς, την Κοζάνη και την Κύπρο, ήρθε να προστεθεί σ’ ένα θλιβερό κατάλογο χαμένων ζωών σε καιρό ειρήνης, για τον οποίο, στρατιωτική και πολιτική ηγεσία φέρουν την ευθύνη στο ακέραιο. Είναι προκλητικό να γίνεται λόγος για «μεμονωμένα περιστατικά», για «ψυχολογικά αίτια» και «ανθρώπινα λάθη», όταν τα «μεμονωμένα περιστατικά» πληθαίνουν, τα «ψυχολογικά αίτια» παρακάμπτονται από την αρμόδια ελεγκτική επιτροπή και τα «ανθρώπινα λάθη» γίνονται άλλοθι για τις αρχαίες εγκαταστάσεις και τα μηδενικά μέτρα πρόληψης στα στρατόπεδα. Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να ακροβατεί μεταξύ «θλίψης» και αδιαφορίας, οφείλει να ακυρώσει άμεσα τα σχέδια για υποχρεωτική στράτευση πριν από τα 21 και να μειώσει τουλάχιστον στο μισό τη συμβατική θητεία όπως είχε εξαγγείλει προεκλογικά, αίροντας παράλληλα τον τιμωρητικό χαρακτήρα της εναλλακτικής. Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής είναι, μεταξύ άλλων, προσβλητική για τη μνήμη των νέων ανθρώπων που χάθηκαν όλα αυτά τα χρόνια.
8.7.08
Επίσκεψη στην Κύπρο, με πρόσκληση του ΑΚΕΛ, θα πραγματοποιήσει στις 3 και 4 Ιουλίου ο Πρόεδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, Αλέξης Τσίπρας
Ο Αλέξης Τσίπρας, συνοδευόμενος από τον Γ. Μπαλάφα, μέλος της Π.Γ. με ευθύνη για την Εξωτερική πολιτική και τις Διεθνείς Σχέσεις και την Ρ. Δούρου, μέλος της ΚΠΕ, υπεύθυνη του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων, θα έχει την Παρασκευή 4 Ιουλίου συνάντηση με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, Δημήτρη Χριστόφια στο Προεδρικό Μέγαρο.
Στη διάρκεια του διημέρου η αντιπροσωπεία του ΣΥΝ θα συναντηθεί επίσης με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής και Πρόεδρο του ΔΗΚΟ κ. Καρογιάν, με τις ηγεσίες των ελληνοκυπριακών κοινοβουλευτικών κομμάτων, με ηγέτες αριστερών τουρκοκυπριακών κομμάτων καθώς και με την Δήμαρχο Λευκωσίας.
Επισυνάπτουμε το πρόγραμμα του ταξιδιού.
Επίσκεψη Αντιπροσωπείας ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ στην Κύπρο
3-4 Ιουλίου 2008
Πέμπτη 3 Ιουλίου
- 06:50 Αναχώρηση από Αθήνα
- 08:30 Άφιξη στο αεροδρόμιο Λάρνακας
- 10:00 Συνάντηση με ηγεσία ΑΚΕΛ στα γραφεία του κόμματος
- 14:30 Γ.Γ. Κινήματος Οικολόγων, Γιώργος Περδίκης, Βουλή
- 16:00 Μουράτ Κανατλί, Τ/Κ Κόμμα «Νέα Κύπρος», Holiday Inn
- 17:30 Ελένη Μαύρου, Δήμαρχος Λευκωσίας, Δημαρχείο
- 19:00 Ιζέτ Ιτσκάν, Πρόεδρος Τ/Κ Κόμματος «Ενωμένη Κύπρος»
- 20:00 Δείπνο
Παρασκευή 4 Ιουλίου
- 09:00 Πρόεδρος ΕΔΕΚ Γιαννάκης Ομήρου, Γραφεία ΕΔΕΚ
- 10:00 Πρόεδρος Βουλής, Μάριος Κάρογιαν, Βουλή
- 11:00 Πρόεδρος ΔΗΣΥ Νίκος Αναστασιάδης, Γραφεία ΔΗΣΥ
- 17:00 Πρόεδρος Δημοκρατίας, Γ.Γ. ΑΚΕΛ Δημήτρης Χριστόφιας, Προεδρικό Μέγαρο
- 18:30 Αναχώρηση από Λευκωσία για αεροδρόμιο Λάρνακας
- 21:10 Αναχώρηση για Αθήνα
30.6.08
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ – ΆΛΚΗΣ ΡΗΓΟΣ (επιμ.), |Άουσβιτς. Το γεγονός και η μνήμη του. Ιστορικές, Κοινωνικές, Ψυχαναλυτικές και Πολιτικές Όψεις της Γενοκτο
Στις 14 του περασμένου Μαΐου κορυφώθηκαν οι εορτασμοί του Ισραήλ για τα 60 χρόνια από την ίδρυσή του. Παράλληλα, διαμαρτυρίες οργανώθηκαν σε αρκετά μέρη του κόσμου για τα 60 χρόνια από τη Νάκμπα, δηλαδή την παλαιστινιακή Καταστροφή, την απώλεια του μεγαλύτερου μέρους της γης τους, για τους Παλαιστίνιους. 1948-2008, και η επέτειος των 60 χρόνων ανακαλεί διαφορετικές αναμνήσεις και συναισθήματα για τους δύο λαούς, που ζουν στην ίδια, πολύπαθη περιοχή του κόσμου μας. Είναι καιρός τώρα, που αναφαίνεται επιτακτική η ανάγκη αναστοχασμού, σχετικά με τις σύγχρονες θεωρίες μηδενισμού και άρνησης του Ολοκαυτώματος, σχετικά με την επανεμφάνιση μιας νέας «εβραιοφοβίας», ενός νέου αντισημιτισμού.
Μια τέτοια προσπάθεια, που δυστυχώς είναι η μοναδική για την ελληνική κοινωνία, την πανεπιστημιακή κοινότητα και τους διανοουμένους της, αποτελεί ο ανά χείρας συλλογικός τόμος, συνέχεια της πρωτοβουλίας διεξαγωγής μιας ημερίδας, υπό την αιγίδα του Τομέα Πολιτικής Κοινωνιολογίας και Συγκριτικής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, σε συνεργασία με την Ψυχιατρική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, τον Μάιο του 2005.
Μια εξαιρετική απόπειρα, μια τελεσφορούσα προσπάθεια ανίχνευσης στη σύγχρονη πολιτική, κοινωνική και οικονομική συγκυρία των αιτιών ανάδυσης ξενοφοβικών αντιλήψεων, αρχετυπικών προκαταλήψεων και αντισημιτικού λόγου. Μια προσπάθεια που έχουμε ανάγκη όλες κι όλοι, όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν από τις πρώτες σελίδες του προλογικού σημειώματος η Βασιλική Γεωργιάδου και ο Άλκης Ρήγος, «ως ανθρώπινα βουλευόμενα όντα, ως Πολίτες του κόσμου»[1].
Μια πολύτιμη προσπάθεια, στα θολά νερά που έχουν δημιουργηθεί από την εγκληματική πολιτική του κράτους του Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων και του Λιβάνου, στο βούρκο όπου αναβιώνει εκ νέου «ένας παμπάλαιος αντιεβραϊσμός»[2], όπως ορθά επισημαίνεται στο εισαγωγικό κείμενο. Ανεπίτρεπτοι συμψηφισμοί, κι ένας επικίνδυνος πολιτικά μανιχαϊκός λόγος, έχει οδηγήσει σε μια περίεργη ανοχή για «την ολιγωρία της ελληνικής πολιτείας (και κοινωνίας) να αναγνωρίσει ότι η άδικη εξόντωση 62.500 Εβραίων, του 87% των ντόπιων Εβραίων, την αφορά, όσο τουλάχιστον και η επέτειος της γενοκτονίας των Αρμενίων της Τουρκίας»[3]. Ψιθυριστά, και χωρίς νόημα πια σε επετείους που ετεροχρονισμένα παραδέχονται τον άλλοτε πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της Θεσσαλονίκης, γίνεται η παραδοχή ότι αναμφισβήτητα «η ιστορία της Θεσσαλονίκης μετά τα τέλη του 15ου αιώνα είναι η ιστορία της εβραϊκής Θεσσαλονίκης»[4]. Και πώς άλλωστε θα μπορούσε να γίνει τούτο, αφού πολιτεία και πολίτες ασκήθηκαν σε μια λήθη που φτάνει, έως και σήμερα, στο να αγνοείται ότι οι μοναδικοί εκτελεσθέντες βουλευτές του κοινοβουλίου της ήταν οι Δαβίδ Σουλάμ και Μισέλ Καζές, Εβραίοι βουλευτές της εκλογικής περιφέρειας Θεσσαλονίκης.[5]
Η δυσκολία της αναβίωσης της μνήμης της συλλογικής εξόντωσης Εβραίων πολιτών δεν αφορά μονάχα την ελληνική πολιτεία. Η Οντέτ Βαρών-Βασάρ επισημαίνει, ότι «η θέσπιση του εορτασμού αυτής της επετείου [της απελευθέρωσης του στρατοπέδου του Άουσβιτς] είναι πολύ πρόσφατη και, βέβαια, όχι τυχαία: η ημέρα αυτή επελέγη από τους Ευρωπαίους υπουργούς Παιδείας, το 2002, ως ημέρα μνήμης της εξόντωσης των Εβραίων της Ευρώπης από το ναζιστικό καθεστώς»[6], με την Ελλάδα να ακολουθεί ύστερα από 2 χρόνια. Διεθνώς, αποδεικνύεται ότι η ανάδυση της συγκεκριμένης μνήμης ήταν επώδυνη και διήρκεσε πολλές δεκαετίες, προσκρούοντας σε αταβιστικά αντανακλαστικά και βαθιές στο χρόνο εδραιωμένες προκαταλήψεις. Με εμβριθή έρευνα και της ελληνικής ιστοριογραφίας, υπογραμμίζει τις δυσκολίες αποτύπωσης της γενοκτονίας και στην ελληνική μνήμη, εξετάζοντας το πολύ ενδιαφέρον ερώτημα, «γιατί η ανάδυσή της, την ίδια δεκαετία που η μνήμη αυτή έπαιρνε κάποια έκταση, τη δεκαετία του 1980, είδε να αναφύεται η ‘αναθεώρηση’ -που συχνά έφτανε στην πλήρη άρνηση- αυτής της εξόντωσης;»[7]
Στις καίριες απαντήσεις που δίνονται στο πιο πάνω ερώτημα, έρχεται να προστεθεί η εισήγηση του Νικόλα Βουλέλη, για το «χειρότερο πλαίσιο ή περιβάλλον: τα ΜΜΕ»[8], όπου η ανάδυση της επώδυνης αυτής μνήμης ακολούθησε αντίστοιχη πορεία της περίεργης ανοχής και λήθης, ενώ ταυτόχρονα η κατασκευή και διαιώνιση ρατσιστικών αντιλήψεων περίσσεψε και συνεχίζει να περισσεύει. «Πιστεύω», σημειώνει ο εισηγητής, «ότι, στο ζήτημα της γενοκτονίας, καθοριστικός είναι ο ρόλος της εκπαίδευσης και των ΜΜΕ». Και συνεχίζει: «και στους δυο τομείς είμαστε πολύ πίσω. Με το Ολοκαύτωμα και την παραμελημένη ιστορία της εξόντωσης των Εβραίων στην Ελλάδα -όπως και με το συμπλήρωμά της με τη διάσωση αρκετών άλλων- νιώθω την ίδια αγωνία με την ιστορία της Αριστεράς και της Αντίστασης σε αυτόν τον τόπο».[9]
Στο βαρύ πλήγμα για το ναρκισσισμό των ευρωπαίων, παιδιών του Διαφωτισμού και των Επαναστάσεων, ρίχνει φως η εισήγηση της Δέσποινα Παπαδημητρίου, με καίρια θέματα της ιστοριογραφίας του ναζισμού και της ανάδυσης του, σε μια χώρα που θέλει να ανήκει στην παράδοση του Ορθού Λόγου του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, ενώ με τα ψυχιατρικά και ψυχαναλυτικά εργαλεία που παρατίθενται από τον Πέτρο Χαρτοκόλλη και την Αριέλλα Ασέρ, πέφτει άπλετο φως στους μηχανισμούς δημιουργίας, κατανόησης και, επομένως, αντιμετώπισης της ρατσιστικής συμπεριφοράς, αλλά και του τραύματος των θυμάτων. Το ερώτημα, «Τι συνέπεια έχει η περιοριστική αναγωγή της ‘Shoah’ σε τραύμα;»[10], βρίσκει πειστική απάντηση.
Τα πολιτικά αναλυτικά εργαλεία έχουν σειρά για να ορίσουν την κατανόηση των ιδεολογικών μεταμορφώσεων του αντισημιτισμού στη μεταπολεμική Ευρώπη, τη διαχείριση της ενοχικής μεταπολεμικής συνείδησης έναντι του υπάρχοντος αποθέματος της αντισημιτικής προκατάληψης, τον καταστατικό χαρακτήρα της ξενοφοβίας στο ολοένα ισχυροποιούμενο ακροδεξιό λόγο. «Ο λόγος της άκρας δεξιάς κινητοποιεί το υπάρχον ψυχικό απόθεμα σε προκαταλήψεις, επιτρέποντας να εκδηλωθεί ένας άγριος θυμός, που καταλαμβάνει όσους νιώθουν αδύναμοι και απειλημένοι από την παρουσία του κάθε ‘Ξένου’”»[11], τονίζει η Βασιλική Γεωργιάδου.
Ένας αντισημιτικός λόγος που δεν είναι εύκολα αντιληπτός και που σίγουρα δεν εντοπίζεται από όσους «νανουρίζονται στο ρυθμό της αρχής της ευχαρίστησης και της κατανάλωσης»[12], προσθέτει ο Θάνος Λίποβατς. Ο λόγος των παλαιών φαντασιώσεων περί εθνικής ακεραιότητας και ομοιογένειας, που μονίμως απειλείται με την επιμόλυνση του και την καταστροφή του καθαρού μυθικού του παρελθόντος και των αξιών του. Εκείνος ο λόγος που σχεδόν με αδιαφοροποίητο τρόπο εμφανίζεται για να δικαιολογήσει περιπτώσεις εθνοκαθάρσεων, όπως εκείνη της Σρεμπρένιτσα, ή γενοκτονιών όπως εκείνη της Shoah. Όμως, αν κανείς δεν θέλει, τονίζει ο Λίποβατς –και τούτο είναι ένα εξαιρετικό συμπέρασμα, έτσι όπως κατέχει τις τελευταίες γραμμές του συλλογικού τόμου- να επαναληφθούν οι «ίδιες καταστροφικές εμπειρίες και τα λάθη του παρελθόντος, τότε η ανάμνηση της Shoah, της Σρεμπρένιτσα και άλλων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, πρέπει να κατασκευάσουμε με συμβολικά μέσα την άμυνα ενάντια στις διάφορες μορφές του μηδενισμού».[13]
[1] Βλ. Γεωργιάδου Βασ.& Ρήγος Άλ. (2007), Προλογικό Σημείωμα, στο Άουσβιτς. Το γεγονός και η μνήμη του. Ιστορικές, κοινωνικές, ψυχαναλυτικές και πολιτικές όψεις της Γενοκτονίας, Αθήνα, Καστανιώτης, σελ. 13.
[2]Βλ. Ρήγος Άλκης. (2007), Εισαγωγή στο Άουσβιτς. Το γεγονός και η μνήμη του. Ιστορικές, κοινωνικές, ψυχαναλυτικές και πολιτικές όψεις της Γενοκτονίας, Αθήνα, Καστανιώτης, σελ. 17.
[3] Βλ. Μόλχο Ρένα (2007), Προβλήματα ένταξης της Γενοκτονίας στη συλλογική εθνική μνήμη: Η περίπτωση της Θεσσαλονίκης στο Άουσβιτς. Το γεγονός και η μνήμη του. Ιστορικές, κοινωνικές, ψυχαναλυτικές και πολιτικές όψεις της Γενοκτονίας, Αθήνα, Καστανιώτης, σελ. 23.
[4] Βλ. Δώδος Δημοσθένης (2007), Η Θεσσαλονίκη προς τον 20ο αιώνα. Το τέλος της ανεκτικής πόλης στο Άουσβιτς. Το γεγονός και η μνήμη του. Ιστορικές, κοινωνικές, ψυχαναλυτικές και πολιτικές όψεις της Γενοκτονίας, Αθήνα, Καστανιώτης, σελ. 43.
[5] Βλ. στο ίδιο, σελ. 57 κ.ε.
[6] Βλ. Βαρών-Βασάρ Οντέτ (2007), Άουσβιτς: Η ανάδυση μιας δύσκολης μνήμης στο Άουσβιτς. Το γεγονός και η μνήμη του. Ιστορικές, κοινωνικές, ψυχαναλυτικές και πολιτικές όψεις της Γενοκτονίας, Αθήνα, Καστανιώτης, σελ. 58.
[7] Βλ. στο ίδιο, σελ. 71 κ.ε.
[8] Βλ. Βουλέλης Νικόλας (2007), Γενοκτονία και ΜΜΕ στο Άουσβιτς. Το γεγονός και η μνήμη του. Ιστορικές, κοινωνικές, ψυχαναλυτικές και πολιτικές όψεις της Γενοκτονίας, Αθήνα, Καστανιώτης, σελ. 93.
[10]Βλ. Ασέρ Αριέλλα (2007), Απόγονοι Θυμάτων και Θυτών: Τραύματα της ιστορίας στο Άουσβιτς. Το γεγονός και η μνήμη του. Ιστορικές, κοινωνικές, ψυχαναλυτικές και πολιτικές όψεις της Γενοκτονίας, Αθήνα, Καστανιώτης, σελ. 135.
[11]Βλ. Γεωργιάδου Βασ. (2007), Ιδεολογικές μεταμορφώσεις του αντισημιτισμού στη μεταπολεμική Ευρώπη στο Άουσβιτς. Το γεγονός και η μνήμη του. Ιστορικές, κοινωνικές, ψυχαναλυτικές και πολιτικές όψεις της Γενοκτονίας, Αθήνα, Καστανιώτης, σελ. 154.
[12] Βλ. Λίποβατς Θάνος (2007), Ο συγκαλύμμενος αντισημιτισμός στο Άουσβιτς. Το γεγονός και η μνήμη του. Ιστορικές, κοινωνικές, ψυχαναλυτικές και πολιτικές όψεις της Γενοκτονίας, Αθήνα, Καστανιώτης, σελ. 157,
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
