Πυρηνική ενέργεια: ούτε πράσινη, ούτε φθηνή, ούτε ακίνδυνη

Καιρό για χάσιμο δεν έχουμε. Τα πάσης φύσης «καμπανάκια» έχουν προ πολλού ηχήσει προειδοποιητικά. Το ενεργειακό ζήτημα είναι πλέον φλέγον και θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον μας στον 21ο αιώνα. Δεν έχουμε πλέον το άλλοθι της άγνοιας ούτε την πολυτέλεια να αποφύγουμε μια διεξοδική και με επιχειρήματα συζήτηση. Χωρίς φόβο αλλά με πάθος: πάθος για τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής μας.
Το πετρέλαιο τείνει να δώσει πλέον τη θέση του σε άλλες, ενεργειακά εναλλακτικές λύσεις: απο τις ανανεώσιμες πηγές ενεργειας, ως την οψιμα χαρακτηριζομενη απο κάποιους κρισιμους κυκλους (οπως για παραδειγμα η Κομισιόν) «πρασινη» ενεργεια των πυρηνικων εργοστασιων. Και μπορει σημερα ακομη να υφιστανται αρκετες αντιστασεις (πολιτων, Μη Κυβερνητικων Οργανωσεων) στον πολλαπλασιασμο των πυρηνικων εγκαταστασεων για παραγωγη ενεργειας, ωστοσο, με τη σοβαροτατη οικονομικη κριση να κτυπα την πορτα ολων μας -να μας αγγίζει ηδη μεσα για την ακριβεια- τα επιχειρηματα υπέρ της παραγωγης πυρηνικης ενεργειας ακουγονται ολο και περισσοτερο: «φθηνή», «οικολογική», «πράσινη». Στα καθ΄ ημάς, η συζητηση αυτη ανοιξε χάρη σε ενα γριφωδη σχολιασμό του αρμοδιου υπουργου πριν απο λίγες μέρες. Για να κλεισει την ιδια ωρα, αφου απαιτει κατι που δυστυχως μας λειπει, οπως εχουμε ηδη ακροθιγως υπονοησει: ουσιαστικο διαλογο και ελλογη αντιπαραθεση επιχειρηματων. Επίσης. πριν απο λιγες μολις εβδομαδες, ειχαμε την Ακαδημία Αθηνων, το καθεστωτικά «ανώτερο» πνευματικό ίδρυμα της χώρας, έθεσε το ζήτημα της πυρηνικης ενεργειας. Εν τω μεταξυ, ειναι βεβαιο οτι το πυρηνικο λόμπι δε θα φεισθεί μέσων, προκειμένου να διαδώσει, όσο το δυνατόν περισσότερο, τη «μαγική συνταγή».
Το come back της πυρηνικης ενεργειας δεν ειναι φαντασιωση καποιων «τρελαμενων» οικολογων: οι 36 πυρηνικοι αντιδραστηρες που βρισκονται αυτη τη στιγμη υπο κατασκευη σε ολοκληρο τον πλανητη, ενω τουλαχιστον αλλοι 89 ειναι σε φαση σχεδιασμου, αποδεικνυουν τη βασιμοτητα των ανησυχιων. Δυστυχως, στην περιπτωση της πυρηνικης ενεργειας, η ληθη αποκρύπτει τον ακρως επικίνδυνο χαρακτήρα της και –κυριώς- το γεγονός οτι δε συγχωρεί ολιγωρίες ή λάθη σε θέματα ασφάλειας, γιατί, απλά, δεν δίνει δεύτερη ευκαιρία. Είκοσι δύο χρόνια έχουν περάσει από το δυστυχημα του Τσέρνομπιλ: αρκετοι εχουν ξεχασει, ωστόσο οι ντοπιοι που βιωνουν στο πετσί τους τις συνεπειες ενος λαθους σε πυρηνικη εγκατασταση, αντιλαμβανονται καλυτερα απο ολους οτι η ενεργεια αυτη δεν ειναι ουτε αθωα ουτε ακινδυνη.
Οχι, η πυρηνικη ενεργεια δεν μπορει να ειναι μερος της λυσης του ενεργειακου προβληματος, αλλα παράδειγμα προς αποφυγη. Λόγου χάριν, ακόμα δεν έχει επιλυθεί το κρισιμο ερωτημα της διαχειρισης των αποβλητων των πυρηνικων εγκαταστασεων, τα οποία εχουν διαρκεια ζωης εκατονταδες χρονια...
Ουτε καθαρη, ουτε ακινδυνη, ουτε πρασινη, ουτε καν φθηνη ειναι η πυρηνικη ενεργεια. Οσο γρηγοροτερα το αντιληφθουμε, τοσο γρηγοροτερα θα στραφουμε σε αξιοπιστες εναλλακτικες μορφες ενεργειας (ηλιος, βιομαζα, ανεμος, γεωθερμια).
Άρυρο της Ρένας Δούρου στην εφημερίδα Νίκη στις 15/03/2009